初雪綻晴滿院空枝嫌太靜抖落一身輕輕相隨風憑掀窗簾角窺史經正到"千里逢迎

初雪綻晴
滿院空枝嫌太靜
抖落一身輕輕

相隨風憑
掀窗簾角窺史經
正到"千里逢迎"

懶牽掛 一筆一劃
拂袖罷
漸暮久 擲筆添蠟
霽夜茶

誰立門庭
疊指而敲探究竟
客有一番閑情

寒衣提燈
兩聯朱紅淡褪映
舊作"書香年景"

懶相迎 隔門笑答
"未歸家"
小徑踏 夜白月下
奉杯茶

置杯久茶淡香早發
那一口濃烈難咽下
霽夜將冷手捧熱茶
再尋花

空枝余一抹白無暇
怎辨是殘雪或月華
霽夜我獨醉這杯茶
清風不還家

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แยกชัดเจนครั้งแรกทั้งหมดว่างเปล่าผ่านลานเงียบเกินไปเขย่าเบา ๆตามลมยกตาจุดม่านในประวัติศาสตร์"ตรินิแดด flatter"โรคหลอดเลือดสมองขี้เกียจดูแลแรงงานประกันสังคมเวลาทไวไลท์เพิ่มโยนขี้ผึ้งชาเย็นของเราประตู ที่ทำการDiego ถึงน็อกลำลองฤดูหนาวเสื้อผ้าโคมไฟสีแดงสองสีจางลงรูปเก่า "scholarly ครั้ง"ปล่อยลงเขาข้ามหัวเราะ"ไม่กลับบ้าน"คืนสีขาวขี่เส้นทางภายใต้ดวงจันทร์ในคำแนะนำจากถ้วยชาของฉันถ้วยยาวใหม่ของชาหอมก่อนหนึ่งที่แข็งแกร่งยากที่จะกลืนคืนเราจะมือเย็นและชาร้อนหาดอกไม้สาขาว่างมากกว่าสีขาวที่ไร้ที่ติสร้างความแตกต่างว่าหิมะหรือหยึดวาจิผมดื่มชาถ้วยลมกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บุปผาหิมะล้างบ้านเต็มรูปแบบและสาขาที่ว่างเปล่าเงียบเกินไปเขย่าเบาๆ ปิดเฟสกับลมมุมมองแวบเดียวของประวัติศาสตร์ด้วยการยกม่านเป็นที่"ตรินิแดดประจบ" กังวลขี้เกียจเกี่ยวกับจังหวะบุกตีZhibi สนธยายาวค่อยๆใส่ขี้ผึ้งชาจีคืนยืนที่ประตูสแต็คหมายถึงการเคาะสำรวจว่าผู้โดยสารมีการพักผ่อนที่บางส่วนเสื้อผ้าที่อบอุ่นโคมไฟแสงสีแดงจางทั้งสองร่วมกันสะท้อนให้เห็นถึงเก่าเป็น"ปีวิชาการสำหรับ" ประตูช่องทักทายขี้เกียจยิ้มและตอบ"ไม่ไปบ้าน" เส้นทางขี่กลางคืนสีขาวในเดือนถัดไปถ้วยบงชาถ้วยชาตั้งธูปแสงนานก่อนวัยอันควรยากที่จะกลืนที่แข็งแรงความจงรักภักดีต่อเย็นกลางคืนถือร้อนชาZaixun ใช้จ่ายมากกว่าการสัมผัสของสาขาที่ว่างเปล่าไร้ที่ติสีขาวเป็นหิมะหรือวิธีการที่มีความละเอียดYuet วาคืนJi ฉันถ้วยเมาคนเดียวของชาสายลมไม่ได้กลับบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หิมะเต็มลานกิ่งแตกแดด

ว่างเกินไปคงสะบัดตามลมเบาๆ


เปิดม่านประวัติศาสตร์โดยผ่านมุมมองเป็นบวกมา

" พันไมล์พูดเอาใจ " " " " " " "







" แต่ขี้เกียจมากโดยค่อยๆเพิ่มขี้ผึ้งนานทไวไลท์โยนปากกาจีชาคืน







ใครตั้งซ้อนกันเป็นครอบครัวและเคาะสำรวจลูกค้าก็มี






พักผ่อนคุ้มค่าที่โคมไฟสีแดงอ่อนจางสะท้อนสอง " หนังสือเก่าปี "







ขี้เกียจด้วยประตูกั้นยิ้มตอบ " ไม่ " " " " " " " "

เดินในเส้นทางสีขาวในเวลากลางคืนบองชาถ้วยชาถ้วยไว้นาน




กลิ่นหอมอ่อนก่อนวัยที่ปากหนายากที่จะกลืนแล้วกลางคืนจะเย็น






xunhuawenliu ชาร้อนอีกมือเช็ดสีขาวไร้ที่ติ

ว่างอีกกิ่งแล้วว่าหิมะหรือแสงจันทร์แล้วคืนนั้นผมก็เมาคนเดียว

สายลมชาถ้วยนี้จะไม่กลับไปยังบ้านของตน