她乐呵呵的，在迷梦里，笑容凄楚：“陛下，我这算是问心无愧了么？可是，陛

她乐呵呵的，在迷梦里，笑容凄楚：“陛下，我这算是问心无愧了么？可是，陛下，我只有一个人，孤零零地在这山上晃悠，一点乐趣都没有。陛下，我好想你……”
“傻东西，我也想你，每一天都在想。”
“你骗我。真要想我，为什么从不出来见我？”
“我有。在北武当的日子，我常常都见到你。每一次，你哭诉的时候，你绝望的时候，我都有见你啊……”
“哪有？”
“傻东西，那一次你杀乙浑的时候，是谁在你耳边悄悄说话？那一次，你除掉源贺的时候，是谁让你下定决心？那一次，南朝跟我们交战，是谁指点你让军队抄近路？尤其是这些年，你哪一次劳累的时候不来找我哭诉？”
“不。那些都是我在做梦……都是我梦见的……每一次，我遇到不顺心的事情，就总是喜欢来这里，这里，才会启发我的灵感，得到护佑……是做梦，梦啊……”
“傻东西，不是梦。是一种迷香，是通灵道长独家的迷香，每一次你来的时候，只是便于让你好好地睡一觉……当然，我一辈子都会护佑你。”
那一双大手，已经温柔地抱在肩头，她蓦然睁开眼睛，不敢置信，眼前的男子，他身子还是那么高大，那么硬朗，就连眼神，都不曾改变的温柔。只是，额头之间，深深的，深深的皱纹，就如刻满了年轮的一棵大树，那么沧桑。
她咯咯地笑起来：“陛下，我现在大白天也会梦见你了。唉，你老了也是那么帅。我就不行了，我老啦，就很难看啦……”
“傻东西，谁说你难看了？我的小东西，一直都那么好看……”
一只手，揪住她的面颊，然后是耳朵，微微用力。她感觉到了疼痛，生气地嚷起来：“讨厌，最烦人家揪耳朵了，又不是小孩子……”
“傻瓜，你本来就是小孩子，在我眼里，你永远都是小孩子。”
对面的人，活生生地站在面前，眼神温柔，面色凶恶，一如自己八岁时见到的那个男人。就那么恶狠狠地揪住自己，从此，没有放手过。
啊，北皇陛下！可恶的罗迦陛下！
她蓦然睁大眼睛，真正地清醒过来，一把抱住他，泪如雨下。
他也抱住她，狠狠地抱住她，两个人，都是泪流满面。许久，他才低低长叹：“傻东西，你是怎么想到这个方法金蝉脱壳的？”
“跟你学的。陛下，我都是跟你学的……”
最早的怀疑，是从计除乙浑开始的。因为千叶红毒药——北武当高山参茶解药，她对此产生了浓厚的兴趣和狐疑。为何陛下当年非要通灵道长处理他的尸身？
又不要火化，甚至，不让自己插手。可是，尽管她多次追问道长，道长却从未透露只言片语。而怀疑加深，却是弘文帝死后的这些年，自己一个人，独撑大局，许多心力交瘁的时候，就总是要来这里坐着，埋怨他，骂他，仿佛他就是罪魁祸首——罗迦陛下，他不是祸首，谁才是？都怪他。
说也奇怪，每次哭了，骂了，总是会迷迷糊糊地在这里睡一觉，朦胧中，总有人安慰自己，指点自己，第二日醒来，便如有神助，智计泉涌。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

她乐呵呵的，在迷梦里，笑容凄楚：“陛下，我这算是问心无愧了么？可是，陛下，我只有一个人，孤零零地在这山上晃悠，一点乐趣都没有。陛下，我好想你……”“傻东西，我也想你，每一天都在想。”“你骗我。真要想我，为什么从不出来见我？”“我有。在北武当的日子，我常常都见到你。每一次，你哭诉的时候，你绝望的时候，我都有见你啊……”“哪有？”“傻东西，那一次你杀乙浑的时候，是谁在你耳边悄悄说话？那一次，你除掉源贺的时候，是谁让你下定决心？那一次，南朝跟我们交战，是谁指点你让军队抄近路？尤其是这些年，你哪一次劳累的时候不来找我哭诉？”“不。那些都是我在做梦……都是我梦见的……每一次，我遇到不顺心的事情，就总是喜欢来这里，这里，才会启发我的灵感，得到护佑……是做梦，梦啊……”“傻东西，不是梦。是一种迷香，是通灵道长独家的迷香，每一次你来的时候，只是便于让你好好地睡一觉……当然，我一辈子都会护佑你。”那一双大手，已经温柔地抱在肩头，她蓦然睁开眼睛，不敢置信，眼前的男子，他身子还是那么高大，那么硬朗，就连眼神，都不曾改变的温柔。只是，额头之间，深深的，深深的皱纹，就如刻满了年轮的一棵大树，那么沧桑。เธอกระดี๊กระด๊าไป: "มหาบพิตร ฉันฝันของคุณวันนี้ โอ้ คุณจะหล่อมาก ฉันจะไม่ ฉันเก่าตอนนี้ มันยากที่จะเห็น...""โง่สิ่ง ที่บอกว่า คุณไม่น่าเกลียด สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน ได้เสมอเพื่อให้สวย... "ด้วยมือเดียว คว้าแก้มและหู เธอยากเล็กน้อย เธอรู้สึกเจ็บปวด ตะโกนด้วยความโกรธ: "เกลียด น่ารำคาญคนส่วนใหญ่ที่ดึงหูของพวกเขาและเด็กที่ไม่...""คนโง่ คุณเด็ก ดิฉัน คุณมักจะเป็นเด็ก ”คน มีชีวิต ยืนด้านหน้า อ่อนโยน ตามองดุร้าย เป็นเห็นมนุษย์เองเมื่อเขาอายุแปดปี อย่างดุเดือดเพื่อให้ตัวเอง จับ จึงมีไม่ปล่อยให้ไปอา พระเหนือ ที่ดิน Luo ไอ้มหาบพิตรเธอก็เปิดตา จริง ๆ ปลุก และโอบกอดเขา ลุกน้ำตาเขาทุกกอดเธอ ทุกกอดเธอ คนที่สองอยู่ในน้ำตา เป็นเวลานาน เขาต่ำยาวถอน: "สิ่งที่โง่ คุณคิดอย่างไรวิธีการนี้ได้ ”"กับคุณ มหาบพิตร ผมกับคุณ..."สงสัยต้นจะเริ่มต้นจากวัดนอกเหนือจากเต็มไปด้วยโคลน Wudang บะเหนือภูเขาโสมแดงชาพิษ - การรักษา เธอพัฒนาสนใจ และสงสัย ทำไมพระเมื่อวิญญาณไม่ใช่ยาวการจัดการร่างกายของเขา又不要火化，甚至，不让自己插手。可是，尽管她多次追问道长，道长却从未透露只言片语。而怀疑加深，却是弘文帝死后的这些年，自己一个人，独撑大局，许多心力交瘁的时候，就总是要来这里坐着，埋怨他，骂他，仿佛他就是罪魁祸首——罗迦陛下，他不是祸首，谁才是？都怪他。说也奇怪，每次哭了，骂了，总是会迷迷糊糊地在这里睡一觉，朦胧中，总有人安慰自己，指点自己，第二日醒来，便如有神助，智计泉涌。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อารมณ์ดีของเธอหายไปในความฝันอนาถยิ้ม: "มหาบพิตรฉันมีจิตสำนึกที่ชัดเจนนี้จะยัง แต่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณฉันเป็นเพียงคนคนหนึ่งที่แกว่งอยู่คนเดียวบนภูเขานี้ไม่ได้เป็นความสนุกเล็ก ๆ น้อย ๆ สมเด็จฉันคิดถึงคุณ ?. ...... "
" สิ่งที่โง่ฉันคิดถึงเธอทุกวันความคิด. ""
คุณโกหกฉัน. ฉันต้องการจริงๆว่าทำไมไม่เคยออกมาจะเห็นฉัน? ""
ฉันมี. ในสมัยของนอร์ท Wudang ผมมักจะมี เห็นคุณ. ทุกครั้งที่คุณร้องไห้เมื่อคุณหมดหวังผมต้องเห็นคุณอา ...... "
" อย่างไร? ""
สิ่งที่โง่ว่าเมื่อคุณฆ่าโคลนเมื่อ B ที่อยู่ในหูของคุณ กระซิบ? เวลานั้นเมื่อคุณกำจัดแหล่งที่มาของเขาที่คุณมุ่งมั่น? ในโอกาสที่สงครามภาคใต้กับเราที่เรียกร้องให้กองทัพที่จะช่วยให้คุณสามารถตัดมุมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในปีนี้ที่หนึ่งที่คุณจะไม่เหนื่อยเมื่อ มาให้ฉันร้องไห้? ""
ไม่มีผู้ที่มีความฝันทั้งหมดของฉัน ...... ...... เวลาที่ฉันฝันผมได้พบกับสิ่งที่ไม่ชอบทุกท่านมักจะชอบมาที่นี่ที่นี่จะสร้างแรงบันดาลใจให้ฉัน แรงบันดาลใจที่ได้รับการอวยพร ...... ฝันอา ...... "
" สิ่งที่โง่ไม่ใช่ความฝัน. เวทมนตร์เป็นเป็นถนนยาวกายสิทธิ์พิเศษเมจิกทุกครั้งที่คุณมาคุณก็ง่ายที่จะทำให้ดี การนอนหลับ ...... แน่นอนชีวิตของฉันจะอวยพรคุณ. "
ว่ามือขนาดใหญ่ cuddled แล้วในไหล่เธอก็เปิดตาของเธอส่ายหน้าคนที่ร่างของเขาถูกสูงดังนั้นยากดังนั้นแม้ ตาอ่อนโยนยังไม่ได้เปลี่ยน แต่ระหว่างหน้าผากลึก, ริ้วรอยลึกเช่นแหวนการเจริญเติบโตของต้นไม้เรียงรายผันผวนของชีวิต
เธอหัวเราะคิกคัก "มหาบพิตรตอนนี้ฉันในตอนกลางวันแสก ๆ จะฝันของคุณโอ้คุณอายุเพื่อให้หล่อฉันตายเพื่อนเก่าของฉันมันเป็นเรื่องยาก ...... Kanla .. "
"สิ่งที่โง่ที่ ว่าคุณน่าเกลียด? สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉันได้รับดีมาก ...... "
มือคว้าแก้มและหูของเธอยากเล็กน้อย เธอรู้สึกเจ็บปวดโกรธร้องไห้ "เกลียดคนที่น่ารำคาญที่สุดดึงหูไม่ได้เป็นเด็ก ...... "
. "คนโง่คุณได้เสมอเป็นเด็กในสายตาของฉันคุณจะเป็นเด็ก"
ตรงข้าม ที่ยืนอยู่ตรงหน้าของที่อยู่อาศัยตาอ่อนโยนมองที่รุนแรงเช่นอายุสิบแปดที่จะเห็นคนที่ตัวเอง เขาจึงคว้าอย่างดุเดือดของเขาเองตั้งแต่นั้นมาไม่ได้รับการปล่อยให้ไป
ah, นอร์ทสมเด็จพระจักรพรรดิ! แสดงความเกลียดชัง Luojia สมเด็จ!
ทันใดนั้นดวงตาของเธอเปิดกว้างจริงๆตื่นขึ้นมากอดเขาและออกมาเป็นน้ำตา
เขากอดเธอกอดเธออย่างรุนแรงคนสองคนที่อยู่ในน้ำตา นานก่อนที่จะถอนหายใจเขากระซิบ: "สิ่งที่โง่อย่างไรคุณคิดว่าวิธีนี้ถอนบทบาทของตัวเอง"
. "คุณ เรียนรู้ที่มีพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเราได้อยู่กับคุณที่จะเรียนรู้ ...... "
ผู้ต้องสงสัยคนแรกเป็นโคลนจากการนับยกเว้น B มันเริ่มต้น เพราะชิบะแดงพิษ - ยาแก้พิษที่นอร์ท Wudang ภูเขาชาโสมซึ่งเธอมีความสนใจที่แข็งแกร่งและความสงสัย ทำไมพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจากนั้นมีการจัดการกับถนนยาวศพกายสิทธิ์ของเขา?
และไม่เผาแม้ไม่ได้ที่จะเข้าไปแทรกแซง อย่างไรก็ตามแม้ว่าเธอซ้ำแล้วซ้ำอีกยืนกรานยาวถนนยาว แต่เขาไม่เคยเปิดเผยเป็นชิ้นเป็นอัน สงสัยลึก แต่มันคือฮ่องกง Wendi ตายทุกปีเหล่านี้เป็นคนที่ให้การสนับสนุนโดยรวมหลายทางร่างกายและจิตใจเหนื่อยเมื่อคุณเคยต้องการที่จะมาที่นี่เพื่อนั่งตำหนิเขาดุเขาราวกับว่าเขาเป็นผู้ร้าย - โรดส์ กาดสมเด็จเขาไม่ได้เป็นผู้กระทำผิดที่เป็น? ตำหนิเขา
ผิดปกติพอทุกคนร้องไห้คำสาปมักจะสะดุดในที่นี่จะนอนหลับสลัวคนที่จะปลอบใจตัวเองชี้ของตัวเองตื่นขึ้นมาวันที่สองที่พวกเขาอาจมีการแทรกแซงของพระเจ้า, Quan จิเมตร .