1、 我累得一点儿也走不动了。 2、 我不相信他说的话。 3、 A：

1、 我累得一点儿也走不动了。
2、 我不相信他说的话。
3、 A： 在比赛时不停地喊“ 加油! 加油！ ” 的那些人叫什么？
B： 那些人叫拉拉队。
4、 上课的时候要积极回答老师的问题.
5、 星期六晚上我们班开了一个联欢会我在联欢会上演了一个节目。
6、 老师常常要求我们把课文背下来、 可是我不喜欢背课文。 7、 教室太小坐不下这么多人。
8、 老师常纠正我的发音错误。
9、 书太多了、 家里的书柜已经放不下了.
10 不少同学的问题是怕说错、 学习汉语一定不要怕说错、 越怕说错越不敢说、 也就越不会说。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1, ฉันเพียงเล็กน้อยเหนื่อยเกินไปที่จะเดิน
2 ผมไม่เชื่อว่าสิ่งที่เขาพูด
3, A: อะไรคือคนเหล่านั้นในเกมที่เก็บไว้ตะโกนว่า "!! Come on Come on," ชื่อหรือไม่
B: ผู้ที่ถูกเรียกว่าเชียร์ลีดเดอร์
4 เมื่อครูประจำชั้นไปอย่างแข็งขันตอบคำถาม.
5 คืนวันเสาร์เราเปิดงานปาร์ตี้ฉันบุคคลชั้นฉากการแสดง
6 ครูมักจะขอให้เราใส่ข้อความกลับลงมา แต่ผมไม่ชอบที่จะอ่าน 7 ห้องเรียนมีขนาดเล็กเกินไปที่จะนั่งไม่น้อยกว่าผู้คนจำนวนมาก
8 ครูมักจะแก้ไขการออกเสียงผิดของฉัน
9 หนังสือมากเกินไปในครอบครัวตู้หนังสือได้พอดีภายใน.
10 คำถามนักเรียนหลายคนมีความกลัวที่ไม่ถูกต้องในการเรียนรู้ภาษาจีนที่ไม่ถูกต้องจะต้องไม่กลัวกลัวมากขึ้นมากขึ้นกลัวที่จะพูดบางอย่างผิดปกติผมจะไม่พูดมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 , ฉันเหนื่อยฉันเลยไม่ไป
2 , ฉันไม่เชื่อคำที่เขาพูด 3
, A : เมื่อการแข่งขันเอาแต่ตะโกนว่า " สู้ๆ " คนที่ชื่ออะไร ? ? ? ? ? ? ? พวกนั้นเรียกเป็นเชียร์ลีดเดอร์
B :
4 , เวลาเรียนต้องบวกในคำตอบของอาจารย์ . . . . . . .
5 , วันเสาร์ตอนเย็นเรากะปาร์ตี้สังสรรค์ผมในฉากหนึ่งของโปรแกรม
6 และครูมักจะให้เราใส่ข้อความลงในข้อความ , แต่ฉันไม่ชอบ 7 และห้องเรียนเล็กไม่เยอะเกินไป
8 และครูมักจะผิดพลาดในการออกเสียงที่ถูกต้องฉัน หนังสือมากมาย

9 , ตู้หนังสือ , บ้าน . . . . . . .

ได้วางมันลง10 นักเรียนหลายคนมีปัญหาในการเรียนรู้ภาษาจีนจะต้องไม่กลัว , กลัว , ไม่กล้าที่จะพูดและยิ่งกลัวยิ่งยิ่งไม่พูด