明月馨直呼皇兄的姓名，让慕容七七不由得皱了皱眉。看来南凤真的打算换太子

明月馨直呼皇兄的姓名，让慕容七七不由得皱了皱眉。看来南凤真的打算换太子了，所以这位公主才能这般肆无忌惮，当着西岐国的人这般和明月晟说话。

而慕容七七的皱眉落在明月晟眼里，让他心中感到一阵温暖国色仙骄。这么多人，唯独慕容七七会因为明月馨的话而皱眉，而为他鸣不平。这么多人，唯独慕容七七会给他真诚的鼓励，不用异常的眼光来看他。

慕容七七不知道，自己只是不经意的皱眉，就让这位异国落魄的太子做出了生平最坚持的决定。

明月晟没说话，让明月馨更加觉得他是理亏，所以也洋洋得意起来。

明月馨命令两个宫女向众人全方位地展示自己的作品。她就不信，那女子的画真的比得过自己。她三岁学画，到现在已经十三年，用过的颜料能让湖水变色，她又怎么可能比慕容七七差呢！

“你们看！”不等明月馨的得意劲儿过去，有人指着天空叫了起来。

只见，一片色彩斑斓云飘了过来，等近了，人们才发现这是一群蝴蝶，领头的是一只墨色血斑的蝶。

已经是金秋，蝴蝶并不常见，而现在却出现这么多蝴蝶，还是飞向画台那边，让所有人都心里惊讶。这是怎么回事？这些蝴蝶莫不是为了画而来？

众人还没想明白，蝴蝶们已经飞向了慕容七七，这些灵巧的小家伙落在画纸上的菊花上，小小的翅膀一闪一闪，立刻出现了“奇迹”！

原本慕容七七的画上只有墨色和血色，此时，因为蝴蝶的到来，这些血染的菊花上布满了各种颜色的蝴蝶。

这些蝴蝶以颜色为区别，落在不同的花朵上，翅膀忽闪着，立刻变成了一副活的彩色菊花画。而那只最大的墨色血斑蝶，则落在其中最大的一朵菊花上，翅膀忽闪，在阳光下呈现出不同的色彩来。

“真美！”白忆月的一声“真美”，说出了众人的心声。纵使见过那么多的画作，也没有一个比得上现在这样这幅“活”的画。

“奇迹啊！”一个老臣叫了起来，随后跪下，口呼“天降祥瑞，佑我西岐！”

有了人带头，立刻一片人都跪下，一声声“万岁”，这马屁拍得龙泽宇的脸笑得像一朵盛开的菊花，好像这画是他做的一样。这会儿，龙泽宇看慕容七七也很顺眼了，完全忘记了赌注的事儿，一冲动，当下就开了金口，“朕宣布，慕容七七赢！”

一句话，将明月馨和龙泽羽儿的想法拍得死死的，两人的脸色立刻变得铁灰，特别是龙泽羽儿，自己的老子这样说了，莫不是真的要她送一双手给慕容七七？

“本宫不服！”明月馨尖着冲过来，抄起慕容七七桌上的匕首，将画从中斩断。

“小心！”见明月馨要对慕容七七出手，明月晟大叫一声，想移到慕容七七身边，却被人抢先。不等明月馨手里的匕首挨着慕容七七的衣服，凤苍已经一脚将她踹飞。

“砰！”

一声巨响，明月馨的身子如同断线的风筝，砸在桌子上，当下就咳出血来。看着空空的手臂，明月晟露出一个苦笑，他怎么忘了，慕容七七已经许了凤苍。

看着凤苍揽着慕容七七，那女子近在咫尺，可他的手却无法伸出去，让明月晟有了一种恨。恨自己无权无势无力量，恨自己不能维护她，反而要眼睁睁地看着她跟别人走——

虽然知道慕容七七没事，可凤苍的心还是忍不住跳快了好几拍。“卿卿，你没事吧
小仙的东西不能抢！”

“我很好！”慕容七七看着地上被明月馨斩落的蝴蝶，心中难受。她从凤苍怀里离开，走到被割裂了的画前，将地上被斩断身子和翅膀的蝴蝶轻轻拾起来，放在手绢里小心包好。

“辛苦你们了！我会为你们报仇的！”慕容七七冲天空中飞舞的蝴蝶挥挥手，那些蝴蝶似乎听懂了慕容七七的话，冲她绕了一圈，闪着翅膀离开了。

做完这一切，慕容七七缓缓地走到了明月馨面前，看得明月馨心惊不已。“你……你要做，做什么！”

“这是我的东西！”慕容七七将地上的匕首拾起来，小心翼翼地擦拭上面的血迹。

“你，你不要过来！皇，皇兄，救我！”看着越走越近的慕容七七，明月馨忍着胸口的痛，向明月晟求救，“太子哥哥，救，救我！”

“晚了！”

这会儿知道明月晟是太子，是哥哥，像向他求助？慕容七七微微一笑，露出一口洁白如玉的小贝齿，她一步一步地逼近明月馨，手中的匕首也慢慢举了起来。

对方明明是无公害的小白兔，却让明月馨打心底感到害怕。

“不要！不要！太子哥哥救我！”明月馨在地上爬着，想逃离这里。她现在知道害怕了，她知道慕容七七惹不起了！可是，已经为时过晚——

“卿卿——”

正当慕容七七手中的匕首要落下，凤苍来到她身后，拿了她手中的匕首，将慕容七七带入怀中。看到凤苍救下自己，明月馨心存感激，将他的那一飞脚抛在脑后，一脸花痴地看着凤苍，“王爷……”

明月馨以为凤苍对自己动了心，所以舍不得她没了双手，所以，才出手相助。没想到凤苍嘴里下面冒出的话，对她来说却是晴天霹雳。

“卿卿，这样的事情还是我来吧，免得脏了卿卿的手——”

不等明月馨回过神来，两只玉手及手腕处被凤苍手中的匕首齐刷刷斩断，“啊——”只听得一声惨叫，明月馨活活地疼死过去，而那两只手，却飞向空中，飞向人群中。

“啊——”看热闹的那些人一见血淋淋的手冲自己飞来，连忙躲闪，最后两只手落在地上，沾染了尘土，原本光洁的表面因为血和泥土混合在一起，变得丑不堪言。

“唉，可惜了……”

众人惊魂未定，慕容七七却道了一声可惜。

早在明月馨双手被斩断的时候，凤苍已经带着她飞离了高台，避免明月馨的血污浊了两人的衣衫。而此时慕容七七的一声“可惜”，让明月晟不由得再看向她。莫非，她这时才想到明月馨背后的南风国，所以后悔了？

“明明长在身上那般好看，为什么取下来却这般丑陋呢？真是可惜了！”

等慕容七七的声音幽幽地响起，明月晟彻底雷焦了——原来她的可惜是这个！呵，这少女当真是与众不同，让人不得不爱。

－－－－－－题外话－－－－－－

求收藏啊求收藏~

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

明月馨直呼皇兄的姓名，让慕容七七不由得皱了皱眉。看来南凤真的打算换太子了，所以这位公主才能这般肆无忌惮，当着西岐国的人这般和明月晟说话。 而慕容七七的皱眉落在明月晟眼里，让他心中感到一阵温暖国色仙骄。这么多人，唯独慕容七七会因为明月馨的话而皱眉，而为他鸣不平。这么多人，唯独慕容七七会给他真诚的鼓励，不用异常的眼光来看他。 慕容七七不知道，自己只是不经意的皱眉，就让这位异国落魄的太子做出了生平最坚持的决定。 明月晟没说话，让明月馨更加觉得他是理亏，所以也洋洋得意起来。 明月馨命令两个宫女向众人全方位地展示自己的作品。她就不信，那女子的画真的比得过自己。她三岁学画，到现在已经十三年，用过的颜料能让湖水变色，她又怎么可能比慕容七七差呢！ “你们看！”不等明月馨的得意劲儿过去，有人指着天空叫了起来。 只见，一片色彩斑斓云飘了过来，等近了，人们才发现这是一群蝴蝶，领头的是一只墨色血斑的蝶。 已经是金秋，蝴蝶并不常见，而现在却出现这么多蝴蝶，还是飞向画台那边，让所有人都心里惊讶。这是怎么回事？这些蝴蝶莫不是为了画而来？ 众人还没想明白，蝴蝶们已经飞向了慕容七七，这些灵巧的小家伙落在画纸上的菊花上，小小的翅膀一闪一闪，立刻出现了“奇迹”！ Murong 77 ภาพวาดหมึกเฉพาะและเลือด ตอนนี้ เนื่องจากการมาถึงของผีเสื้อ เบญจมาศเลือดเหล่านี้เต็มไป ด้วยหลากหลายของสีผีเสื้อ ผีเสื้อเหล่านี้จะแตกต่างสี ตรงกับดอกไม้ต่าง ๆ ปีกของมันกระพริบ ทันทีกลายเป็น ที่อยู่อาศัยเบญจมาศสีวาดภาพ แต่จุดดำใหญ่ที่สุดของผีเสื้อ น้ำตกหนึ่งใหญ่ที่สุดบนเดซี่ กระพือปีกของพวกเขา ใช้เวลาในสีแตกต่างในดวงอาทิตย์ "สวยจริง ๆ "ขาวเรียกเดือนเสียง "ใช่" ฝูงชนพูดอะไร เห็นภาพวาดจำนวนมาก แม้กระทั่งตอนนี้ภาพที่สอง และไม่ "สด" มหัศจรรย์ "ประสบการณ์ที่เรียกขึ้น แล้วทำลง ตะโกน" สวรรค์ xiangrui บันทึก Qi ของเราสิ ” คนมีการนำ คนเข่าทันที เสียงร้องของ "หน่อย ว่า แกงมีใบหน้ายาว Zeyu ยิ้มเช่นเบญจมาศบาน ว่าภาพนี้คือเขาทำเหมือน ขณะนี้ 77 Murong Zeyu ยาวก็ดูชื่นชอบมาก สมบูรณ์ลืมสิ่งเดิมพัน ในการ วันนี้เปิดคริสซอสตอม "ฉันประกาศว่า Murong 77 ชนะ ” ใน Word อบอุ่น และยาว Zeyu มูนความคิดไม่ดี ผู้ชายสองคนที่ใบหน้าทันทีกลายเป็น สีเทาเหล็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Zeyu ยาว เขากล่าวว่า พ่อ คิดจริง ๆ ต้องการส่งเธอมือไป Murong 77 "วัดนี้ไม่พอใจด้วย "พ่อประปาขึ้นดวงจันทร์มา และเอามีดตารางที่ Murong 77 ตัดรูปภาพ Watch out "มูน Hing ภาพ Murong 77 ตะโกนหมิยิวเช็ง อยากจะย้ายไปข้าง Murong 77 แต่แรก ดวงจันทร์ Hing กริชถัดจากเสื้อผ้า Murong 77 ฮคางมีหนึ่งเท้าเตะเธอ "บาง ” เสียงดัง มูน Hing ร่างกายเหมือนว่าวหักตีตารางและตอนนี้ ไอเลือด กำลังดูว่างเปล่าแขน ยิวเช็งหมิเผยรอยยิ้ม wry เขาลืมว่า คาง Feng Murong, 77 ได้ทำแล้ว นาฬิกาลานฮคางหมูการ 77 ผู้หญิงในใกล้ แต่มือของเขาไม่สามารถเข้าถึง ให้ดวงจันทร์เพิ่มขึ้น ความเกลียด เกลียดพวกเขาไม่มีอำนาจไม่ ต้อง แหวกการไม่ป้องกันเธอ แต่ จะเห็นเธอกับคนอื่น - แม้ Murong 77 ไม่ ฮคางซิไม่ได้กระโดดหลายไม้ "หางของเขา คุณตกลงสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ฉันไม่สามารถขโมย ” "ทำไม , "Murong 77 ที่พื้นถูกตัดลง โดยผีเสื้อ Hing มูน หัวใจป่วย เธอซ้ายจากฟีนิกซ์ซีดแขน ไปก่อนภาพวาดที่ถูกทุบแตก ได้ตัดบนพื้นหยิบร่างกายและปีกของผีเสื้อเบา ๆ ห่อในผ้าเช็ดหน้าอย่างระมัดระวัง "การทำงาน ฉันจะได้รับการแก้แค้นของคุณ "สกา Murong 77 เต้นผีเสื้อโบกในอากาศ ผีเสื้อเหล่านั้นดูเหมือนจะ เข้าใจ Murong 77 เธอเป็นวงกลม ปีกซ้ายกระพริบ มีทำทั้งหมดนี้ Murong 77 ช้า ๆ เดินไปด้านหน้าของ Hing มูน ดูดวงจันทร์ Hing น่าประทับใจ "คุณ...... ทั้งหมดที่คุณต้องทำ จะทำอย่างไร ” "นี่คือสิ่งที่ฉัน , "Murong 77 หยิบกริชบนพื้นดิน รอบคอบเช็ดคราบ คุณไม่มีที่นี่ คิง พี่ชาย ช่วยฉัน "มอง ใกล้ Murong 77 หมิ Yuexin ทนความเจ็บปวดในหน้าอก ไปทางเฉิงมูนสำหรับความช่วยเหลือ พี่ชายของเจ้าชาย บันทึก บันทึกฉัน ” “晚了！” 这会儿知道明月晟是太子，是哥哥，像向他求助？慕容七七微微一笑，露出一口洁白如玉的小贝齿，她一步一步地逼近明月馨，手中的匕首也慢慢举了起来。 对方明明是无公害的小白兔，却让明月馨打心底感到害怕。 “不要！不要！太子哥哥救我！”明月馨在地上爬着，想逃离这里。她现在知道害怕了，她知道慕容七七惹不起了！可是，已经为时过晚—— “卿卿——” 正当慕容七七手中的匕首要落下，凤苍来到她身后，拿了她手中的匕首，将慕容七七带入怀中。看到凤苍救下自己，明月馨心存感激，将他的那一飞脚抛在脑后，一脸花痴地看着凤苍，“王爷……” 明月馨以为凤苍对自己动了心，所以舍不得她没了双手，所以，才出手相助。没想到凤苍嘴里下面冒出的话，对她来说却是晴天霹雳。 “卿卿，这样的事情还是我来吧，免得脏了卿卿的手——” 不等明月馨回过神来，两只玉手及手腕处被凤苍手中的匕首齐刷刷斩断，“啊——”只听得一声惨叫，明月馨活活地疼死过去，而那两只手，却飞向空中，飞向人群中。 “啊——”看热闹的那些人一见血淋淋的手冲自己飞来，连忙躲闪，最后两只手落在地上，沾染了尘土，原本光洁的表面因为血和泥土混合在一起，变得丑不堪言。 “唉，可惜了……” 众人惊魂未定，慕容七七却道了一声可惜。 早在明月馨双手被斩断的时候，凤苍已经带着她飞离了高台，避免明月馨的血污浊了两人的衣衫。而此时慕容七七的一声“可惜”，让明月晟不由得再看向她。莫非，她这时才想到明月馨背后的南风国，所以后悔了？ “明明长在身上那般好看，为什么取下来却这般丑陋呢？真是可惜了！” 等慕容七七的声音幽幽地响起，明月晟彻底雷焦了——原来她的可惜是这个！呵，这少女当真是与众不同，让人不得不爱。 －－－－－－题外话－－－－－－ 求收藏啊求收藏~

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดวงจันทร์อยู่ Hing เขาด้วยชื่อของหวางหยงให้ Murong เจ็ดสิบเจ็ดไม่สามารถช่วย แต่ขมวดคิ้ว Nanfeng เจ้าชายดูเหมือนว่ามันจะมีการเปลี่ยนแปลงดังนั้นเจ้าหญิงสามารถเพื่อให้โจ่งครึ่มในด้านหน้าของผู้คนเพื่อ xiqi สหรัฐอเมริกาและดวงจันทร์ Sheng พูด

ดวงตาเจ็ดสิบเจ็ดขมวด Murong Sheng ลดลงบนดวงจันทร์เพื่อให้หัวใจของเขารู้สึกว่าเป็นประเทศที่อบอุ่นสีเซนต์หยิ่ง ดังนั้นคนจำนวนมากเพราะดวงจันทร์อยู่คนเดียวเจ็ดสิบเจ็ด Murong ซินแล้วขมวดคิ้วและความคับข้องใจของเขา ผู้คนจำนวนมากดังนั้นยกเว้น Murong เจ็ดสิบเจ็ดกำลังใจให้เขาจริงใจ, มุมมองของเขาโดยไม่มีข้อยกเว้น

Murong เจ็ดสิบเจ็ดไม่ทราบว่าเขาเป็นเพียงขมวดสบาย ๆ ให้เจ้าชายสมบัติที่แปลกใหม่ได้ตัดสินใจที่จะรักษาชีวิตมากที่สุด

Sheng ดวงจันทร์ไม่ได้พูดให้ดวงจันทร์ซินคิดว่าเขาเป็นธรรมมากขึ้นเพื่อให้มันประสบความสำเร็จขึ้นมา

พระจันทร์เต็มดวงซินได้รับคำสั่งให้ผู้หญิงสองคนจะแสดงผลงานของพวกเขากับฝูงชน เธอไม่สามารถเชื่อว่าภาพวาดของผู้หญิงจริงๆได้รับรางวัลมากกว่าของตัวเอง เธอเรียนวาดภาพสามปีและตอนนี้มีมากกว่าสิบปีที่ผ่านมาใช้ในการทำทะเลสาบสีวิธีได้เธอเจ็ดสิบเจ็ด Murong เลวร้ายยิ่งกว่านั้น!

"ดูสิ!" ตั้งแต่ดวงจันทร์ซินความพยายามความภาคภูมิใจในอดีตที่ผ่านมามันก็ชี้ไปบนฟ้าร้องไห้

ผมเห็นมีเมฆที่มีสีสันลอยลงและอื่น ๆ ที่อยู่ใกล้มันก็พบว่ากลุ่มของผีเสื้อ, ตะกั่วเป็นผีเสื้อหมึกจุดเลือด

ที่มีอยู่แล้วในฤดูใบไม้ร่วง, ผีเสื้อไม่ได้เหมือนกัน แต่ตอนนี้มีผีเสื้อจำนวนมากดังนั้นชุดภาพวาดหรือบินมีทั้งหมดเพื่อหัวใจประหลาดใจ นี้เป็นอย่างไรบ้าง? ผีเสื้อเหล่านี้อาจจะมีการวาดจากไหน?

ทุกคนไม่ต้องการที่จะเข้าใจ, ผีเสื้อได้รับการบินไป Murong 2277 เหล่านี้ผู้ชายน้อยสมาร์ทลดลงในการวาดภาพดอกเดซี่กระดาษปีกเล็ก ๆ วิบวับเป็น "ปาฏิหาริย์" ได้ทันที

หมึกเท่านั้นและสีเวลานี้ตั้งแต่การมาถึงของผีเสื้อเหล่านี้ Daisy เลือดครอบคลุมความหลากหลายของสีกับเป็นผีเสื้อ Murong เดิมเจ็ดสิบเจ็ดภาพวาด

ผีเสื้อมีความแตกต่างของสีตรงกับดอกไม้ที่แตกต่างกัน, ปีก, แววและทันทีที่กลายเป็นภาพวาดเบญจมาศสีสด ที่ใหญ่ที่สุดพระมหากษัตริย์หมึกเลือดนกที่ใหญ่ที่สุดของซึ่งตรงกับเดซี่ปีกแววในดวงอาทิตย์ที่จะแสดงสีที่แตกต่าง

"สวยจริงๆ!" สีขาวเล่าเดือนให้ "ของจริงอเมริกา" เปล่งออกมาเป็นแรงบันดาลใจของทุกคน มองเห็นได้แม้ภาพวาดจำนวนมากดังนั้นตอนนี้ไม่มีใครเทียบได้กับการวาดภาพ "ชีวิต" ภาพวาด

"มิราเคิลอา!" ร้องรุ่นเก๋าแล้วคุกเข่าลงโทรปาก "สวรรค์มงคล xiqi จีบฉัน!"

ด้วยผู้คนที่จะนำทันทีชายคนหนึ่งคุกเข่าเสียงร้องของ "อยู่ยาว" ยิงตูดนี้ DoLong Zeyu ใบหน้ายิ้มเหมือนดอกเบญจมาศบานเต็มเช่นถ้าภาพนี้เป็นเช่นเดียวกับที่เขาทำ ในขณะที่ยาว Zeyu ดู Murong เจ็ดสิบเจ็ดยังชื่นชอบมากตาสิ่งเดิมพันลืมสนิท, แรงกระตุ้น, ช่วงเวลาที่จะเปิด Chrysostom "ผมประกาศ Murong เจ็ดสิบเจ็ดชนะ!"

ในระยะสั้นที่ดวงจันทร์ซิน ขนนกสีบรอนซ์และความคิดที่มีลักษณะแน่นพวกเขาทันทีใบหน้ากลายเป็นเหล็กสีเทาขนสีบรอนซ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งพ่อของเขากล่าวว่าดังนั้นอาจมีจริงๆต้องการที่จะส่งไปยังมือของเธอ Murong เจ็ดสิบเจ็ด?

"พระราชวังปฏิเสธที่จะยอมรับ!" เคล็ดลับของดวงจันทร์ Hing วิ่ง Murong เจ็ดสิบเจ็ดเอามีดตารางตัดขาดจากการวาด

"ระวัง!" หวังที่จะเห็น Murong เจ็ดสิบเจ็ดดวงจันทร์ยิงดวงจันทร์ Sheng กรีดร้อง Murong เจ็ดสิบเจ็ดต้องการที่จะย้ายไปรอบ ๆ เขาเป็นผู้ชายคนแรก ตั้งแต่ดวงจันทร์มือซินกริชติดกับ Murong เจ็ดสิบเจ็ดเสื้อผ้าฮ Cang มีเตะเตะบินของเธอ

"แบง!"

เสียงดังเหมือนดวงจันทร์เป็นความหวังของร่างกายเสียว่าวตีตารางขณะที่ไอเลือด ผมมองไปที่แขนที่ว่างเปล่าเผยให้เห็นดวงจันทร์ Sheng รอยยิ้มว่าเขาลืม Murong ฮ Cang เจ็ดสิบเจ็ดได้ให้สัญญาว่า

ดู Murong ฮ Cang คลัทช์ 2277 ว่าผู้หญิงคนนั้นในบริเวณใกล้เคียง แต่ไม่สามารถขยายมือของเขาที่จะปล่อยให้ดวงจันทร์ Sheng มีชนิดของความเกลียดชัง เกลียดตัวเองไม่มีอำนาจไม่มีอำนาจที่เกลียดพวกเขาไม่สามารถปกป้องเธอ แต่ที่จะนั่งและดูเธอไปกับคนอื่น -

แม้ว่า Murong เจ็ดสิบเจ็ดรู้ว่าไม่มีอะไรสามารถฮ Cang หัวใจไม่สามารถช่วย แต่กระโดดหลายจังหวะที่รวดเร็ว "ความเศร้าโศก, คุณโอเค
รต์คุณไม่สามารถวิ่งสิ่ง!"

"ฉันดี!" Murong เจ็ดสิบเจ็ดดวงจันทร์ถูกมองที่พื้นดินผีเสื้อซิน Zhanla หัวใจอึดอัด แขนฮ Cang ก่อนที่เธอทิ้งไปกับภาพวาดที่มีการฉีกขาดออกจากแผ่นดินจะถูกตัดออกจากร่างกายและปีกของผีเสื้อเบา ๆ หยิบขึ้นมาอย่างระมัดระวังห่อในผ้าเช็ดหน้า

"ยากที่จะคุณฉันจะแก้แค้นคุณ!" Murong เจ็ดสิบเจ็ดผีเสื้อทะยานบินอยู่ในอากาศและโบกมือ, ผีเสื้อดูเหมือนจะเข้าใจ Murong เจ็ดสิบเจ็ดคำเธอรีบวิ่งไปรอบวงกลมปีกซ้ายกระพริบ

เสร็จสิ้นทั้งหมดนี้ Murong เจ็ดสิบเจ็ดเดินช้าลงในด้านหน้าของดวงจันทร์หวังหวังที่จะเห็นดวงจันทร์กลัวไม่มีที่สิ้นสุด "คุณ ...... ที่คุณต้องทำสิ่งที่ต้องทำ!"

"นั่นคือสิ่งที่ฉัน!" Murong เจ็ดสิบเจ็ดพื้นดินจะรับกริชอย่างระมัดระวังเช็ดเลือดดังกล่าวข้างต้น

"คุณคุณไม่มา! หวางหวางหยงบันทึกฉัน!" มองใกล้ชิดและใกล้ Murong 2277 ดวงจันทร์ซิทนเจ็บหน้าอกร้องไปยังดวงจันทร์เพื่อขอความช่วยเหลือ "น้องชายเจ้าชายบันทึกช่วยฉัน!"

"สายเกินไป!"

ช่วงเวลาที่รู้ว่าดวงจันทร์เป็นเจ้าชาย Sheng พี่ชอบที่จะช่วยเขาได้อย่างไร Murong เจ็ดสิบเจ็ดยิ้มเผยให้เห็นฟันขาวหยกเบ็คแฮม, ขั้นตอนของเธอโดยวิธีการขั้นตอนดวงจันทร์ซินมือของกริชช้าก็ขึ้นไป

ปราศจากมลภาวะกระต่ายสีขาวอื่น ๆ อย่างเห็นได้ชัดให้ดวงจันทร์ซินกลัวที่หัวใจ

"อย่า! ไม่! พี่ชายของเจ้าชายช่วยฉัน!" ดวงจันทร์ Hing คลานอยู่บนพื้นดินที่ผมอยากจะหนีออกมาจากที่นี่ ตอนนี้เธอรู้กลัวเธอรู้ว่า Murong เจ็ดสิบเจ็ดวรรณะ! แต่มันก็สายเกินไป -

"ความเศร้าโศก-"

เพียงแค่ Murong เจ็ดสิบเจ็ดมือของกริชตกฮ Cang มาด้านหลังของเธอเอามือของเธอกริชที่ Murong เจ็ดสิบเจ็ดเข้าไปในอ้อมแขนของเขา ดูฮ Cang การช่วยเหลือตัวเองดวงจันทร์ซินกัมบะขอบคุณที่เขาที่อยู่เบื้องหลังใบหน้าของเขามองไปที่สัตว์ในธรรมชาติฮ Cang "สมเด็จ ...... "

ดวงจันทร์ Cang ซินฮคิดว่าการย้ายของพวกเขา หัวใจเพื่อเธอไม่ได้แบกมือของเธอจึงช่วย ผมไม่ได้คาดหวังปากฮ Cang คำต่อไปนี้ของเธอคือสายฟ้า

"ความเศร้าโศกสิ่งดังกล่าวหรือผมมาสกปรกเพื่อให้มือ Qingqing -"

ตั้งแต่ดวงจันทร์ซินหายสองมือและข้อมือจะฮ Cang เครื่องแบบตัดมือของกริชที่ ". AH - "เท่านั้นที่จะได้ยินเสียงกรีดร้องของดวงจันทร์ซินมีชีวิตที่ผ่านมาเจ็บและที่มือทั้งสองข้าง แต่ไปในอากาศบินไปยังฝูงชน

"อา -" ผู้ชมมือเปื้อนเลือดสีแดงที่จะเห็นตัวเองบินได้อย่างรวดเร็วหลบสองมือที่ผ่านมาลดลงถึงพื้นดินฝุ่นละอองปนเปื้อนพื้นผิวเรียบเดิมเป็นเลือดและโคลนผสมเข้าด้วยกันกลายเป็นน่าเกลียด นับไม่ถ้วน

"อนิจจา ...... "

ทั้งหมดในช็อต แต่เป็นหนทาง Murong เจ็ดสิบเจ็ดสงสาร

เร็วเท่าที่ดวงจันทร์อยู่ในมือซินถูกตัดออกเมื่อเธอออกจากฟีนิกซ์ Cang เขาได้รับกับรายละเอียดสูง, หลีกเลี่ยงดวงจันทร์สีเลือดซินเสื้อผ้าที่สกปรกทั้งสองคน ในช่วงเวลาที่ Murong เจ็ดสิบเจ็ดร้องไห้ " แต่น่าเสียดายที่" ดังนั้นดวงจันทร์ Sheng ไม่สามารถช่วย แต่มองไปที่เธอ มันอาจจะเป็นแล้วเธอไม่ได้คาดหวังดวงจันทร์ที่อยู่เบื้องหลังซินประเทศอันเป็นดังนั้นเสียใจ?

"เห็นได้ชัดว่ายาวที่สุดในร่างกายคือเพื่อให้น่าสนใจว่าทำไมเอามันลงมันน่าเกลียดน่าเสียดาย ?!"

ฯลฯ Murong เจ็ดสิบเจ็ดเสียงเป่าลมดวงจันทร์สมบูรณ์ Sheng Reggio - และนี่เป็นที่น่าเสียดายว่าเธอเป็น! โอ้เธอคนนี้จะแตกต่างกันจริงๆคนต้องรัก

------ ------ พูดนอกเรื่อง

ขอคอลเลกชันอา ~ แสวงหาคอลเลกชัน