มันผ่านไปกว่า 10 ปีและผมมีครูอยากให้ทุกคนรู้จักเธอและที่เธอเป็นโรงเรียนสอนครูของฉันเคยเรียกฉันว่าเธอชื่อ朱彩娟 , เรียนภาษาจีน , เรียนได้เพียงแค่ครั้งหรือสองครั้งต่อสัปดาห์ , แต่เธอยังไม่เคยอยู่ที่ผมประทับใจและมีลักษณะเป็นร้ายแรงมากคน , ครู , และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจะได้พูดคุยกับเธอมากเธอมีบุคลิกที่ดูร่าเริงและใจดีและมีความรักแท้และไม่ว่าเธอจะโกรธและพินอิน , โรคหลอดเลือดสมอง , ตัวเลข , คำและประโยคในประโยคไวยากรณ์ , การฝึก , การแก้ไข , การแก้ไขโดยเธอจะรับผิดชอบในงานอดิเรกของเขาคือเขียนและอ่าน , เขียนเอกสาร , โดยเฉพาะในไทยที่เธอมักจะบอกกับเราว่าอยากเป็นนักเขียนและผู้ที่เธอชอบเที่ยวมักจะนำของขวัญเล็กๆน้อยๆและให้ส่งเราที่โรงเรียนก็มีความสุขถึงแม้เวลาเรียนเรา , ง่วงมากและทุกครั้งที่เธอตื่นและสอนให้ผมได้เข้าเรียนในระดับปริญญาตรี , เวลาและหน่วยที่เราแยกทางกันและตอนนี้ครูที่สอนภาษาจีนในกรุงเทพ . . . . . . . ฉันหวังว่าวันหนึ่งเธอจะเห็นเขาและเขาจะอยู่ลึกในหัวใจฉัน
การแปล กรุณารอสักครู่..
