ในส่วนลึกของหัวใจฉันหน่อยแต่ผมก็ไม่สามารถปล่อยให้มันออกมาจากความฝันทำไมฉันต้องนั่งลงและพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องราวของความเจ็บปวดและความเศร้าของเธอด้วยริมฝีปากเดียวกันผมจะร้องปลอบใจตัวเองก็เบาๆว่า " เราไม่ลืมคิดถึงทุกช่วงเวลาที่ผ่านไปมันยังสอนเธออยู่เสมอเมื่อแก้วที่มีรอยร้าวลดลงมันลงกับพื้นส่วนเปียกแต่ถ้าไปในแต่ละครั้งเพื่อสะท้อนให้เห็นถึงภาพใหม่ .แม้ว่าจุดเริ่มต้นของหน้าต่างความเงียบแต่แสงที่สาดมาใหม่ร่างกายก็เพื่อเติมช่องว่างนี้และเกิดใหม่ผมไม่ได้ต้องการที่จะแสวงหาหรือเดินข้ามทะเล ,เนื่องจากแสงที่ส่องสว่างในหัวใจของฉัน กับผมเสมอความสว่างจะพบมัน จริงๆแล้วอยู่กับผมเสมอ
การแปล กรุณารอสักครู่..