【篇一:我的课余生活作文】我的课余生活有很多,有时候我在和朋友玩猫抓老鼠、有时候我在楼下骑自行车、还有时候我在玩溜冰……。其中我最喜欢骑自行 การแปล - 【篇一:我的课余生活作文】我的课余生活有很多,有时候我在和朋友玩猫抓老鼠、有时候我在楼下骑自行车、还有时候我在玩溜冰……。其中我最喜欢骑自行 ไทย วิธีการพูด

【篇一:我的课余生活作文】我的课余生活有很多,有时候我在和朋友玩猫抓老

【篇一:我的课余生活作文】
我的课余生活有很多,有时候我在和朋友玩猫抓老鼠、有时候我在楼下骑自行车、还有时候我在玩溜冰……。其中我最喜欢骑自行车。
记得刚学自行车的时候,一放学,妈妈就推着自行车带我到楼下的草坪去学。我两手紧紧地握住车把,妈妈扶在车子的后面。妈妈让我把左脚放在踏板上,右脚在地上使劲一蹬,车子就慢慢向前划了。练了一会儿,我看见妈妈在后面跑的满头大汗,我就让妈妈休息一会儿,我自己慢慢来。我骑着骑着,慢慢加快了速度。不好,前面怎么突然冒出来一个大石头?我车子一歪,整个人重重地摔在地上。妈妈鼓励我说:“没关系,要勇敢一些。”我鼓足了劲,频繁练习。慢慢地,我自已会骑自行车了。骑在自行车上,感觉自已就像一只快乐的小鸟,自由地飞来飞去。
我喜欢骑自行车,它既锻炼了我的平衡能力又使我的课余生活更加丰富多彩。
【篇二:我的业余生活】
一个风和曰丽的上午,我和爸爸﹑妈妈﹑老师﹑同学们一起来到了红树林生态公园。
看到了美丽的花朵,绿油油的草地,各种各样的植物。来到海边,海面上还有几只展翅飞翔的海鸥。我们来到一个长长的凉亭下,老师给我们分成两组,一组是蓝精灵队,一组是民生队,每组发了15张调查表,半小候在凉亭集合,我是民生队的小组长,我分别把调表发给同学们,同学们马上分头行动。我来到海边看到海边的石凳坐着两位姐姐,我走上前有礼貌说:〝姐姐能打扰你几分钟吗〞?姐姐点点头,我向她们说明了我的来意,她们接过我的表认真地填写着,其中有一位漂亮的姐姐,她有一头长长的头发,用她那大大的眼睛看我说:小朋友吃桔吗?我说:“谢谢姐姐不用了,”不一会儿姐姐帮我填好了表,我再次谢过姐姐,飞快地去寻找其他小朋友,半小时候两组同时完成任务。
后来我们还玩了很多游戏,多么有意义的一天啊﹗我永久难忘。
【篇三:我的业余生活】
每个人都有自己的业余生活,有的人爱打篮球,有的人爱玩电脑游戏,有的人爱逛街……我的业余生活虽不如别人的丰富多彩,但也充满着乐趣。
我的业余生活中,最喜欢的就是读书了,每当闲下来时、做完作业后、睡觉前,我总是捧起书本来读。记得六年级时的那个暑假,是我读书最多的时候了,那一暑假至少读了几百万字吧!我主要读了郑渊洁、曹文轩的作品,对了,还有沈石溪的。郑渊洁的作品有较强的故事性,故事情节曲折生动、耐人寻味;曹文轩的作品语言优美,让人感到整个世界是那么美妙、祥和;沈石溪的作品则充满紧张的旋律,重细节描写,会让人感受到当时现场的气氛,与主人公同呼吸、共命运。三者都有其美妙之处。
书是我最好的朋友,它给我开心,给我欢笑,给我知识,给我力量,给我勇气!
【篇四:我的业余生活】
今天我看了一个小朋友的业余生活,他的业余生活可真丰富!我的业余生活也丰富多彩:踢足球、拼玩具、和同学一起玩……不过我最喜欢的是游泳。我开始学游泳的时候很差劲,不会侧泳,甚至不会潜水。我第一次潜水是跳进温泉时,当时我不小心呛了几口水,好不容易才上了岸,到了晚上我才学会了潜水,我高兴地游个不停……
春节到海南,我每天去游泳,大约过了十天,我好不容易学会了侧泳。我偶尔也去看看大海,冲到大海里嬉戏或是游两下,海浪汹涌,把贝壳都拍打到了岸上,我们就去捡贝壳。大海里的水还很咸,害得我每天都得洗几次澡,不过我还会去玩,因为我喜欢水上运动。
我学会了许多游泳方法,也明白了游泳必须要有耐心,否则就会一败涂地,做事要想成功也都得有耐心!
【篇五:我的课余生活】
我的课余生活丰富多彩,我喜欢看书、画画、滑冰和骑自行车。其中我最喜欢的是画画。
你知道我为什么喜欢画画吗?告诉你吧,因为当我寂寞时我可以画几张画玩玩,当我生气时我可以画几张画开心开心,画画可以给我带来很多乐趣。每天只要有空我就会画画。
我有一个专门装画画工具的箱子,箱子里有铅笔、记号笔、荧光笔、水彩笔和油画棒。妈妈说我这是“工欲善其事,必先利其器”。
我开始画画了。我先用铅笔画好物体的轮廓,再用记号笔描边,然后用油画棒和水彩笔涂色,最后用荧光笔装饰一下就完成了!我给这幅画起了个名子叫《天使的家》。
我把这幅画拿给爸爸妈妈看,爸爸妈妈说我真是个“小画家”!我可高兴了!
【篇六:我的业余生活】
我的业余生活丰富多彩,如果你问我最喜欢哪一个,我会毫不犹豫地脱口而出:“骑自行车”。
记得我学骑自行车的时候,吓得瑟瑟发抖,爸爸总是在后面扶着我,我才感到很安全,只要爸爸一松手,不知是车把失去了灵性,还是我的手不听使唤,我就会栽个大跟头,时间一分一秒地过去了,渐渐地,只要爸爸扶我上去,我就能骑了,在一个下午,妈妈教会了我怎样上去,我真是一点就通,马上学会了。现在,我骑自行车能上街哩!作文
学自行车,让我懂得了学习中的苦与乐,更让我懂得了“想过好日子,必须先从苦日子过起。”学事情不要灰心丧气,要信心十足地去面对困难。
我喜欢骑自行车,骑自行车不但能代替步行,而且还能减肥。
【篇七:我的业余生活】
我刚开始学骑车的车子有4个轮子,所以很简单。可是卸掉后面秒两的轮子后,就没那么简单了。
基本功是上车和下车。俗话说得好:下山容易上山难。自行车也一样,下车容易上车难。
当爸爸把后面的二个轮子卸掉以后,我就开始了艰苦的训练。
首先,爸爸先让我学上车。上车对我来说是一个极大的挑战。先要往左边偏一点,再把右脚放在右踏板上,然后用力一蹬,就可以骑了。接着,爸爸就开始教我下车了。先保持双脚不动,让脚踏板停止转动,然后捏住刹车,左脚蹬地,车身往左偏一点,再把脚架放下来,车就停好了。
上下车学好以后,我就开始前进了。刚开始我很害怕,生怕倒,晃晃悠悠地往前骑,车子就像画大龙一样,爸爸在后面跟着我跑,一边喊:“稳住龙头,眼睛往前看,别害怕。”爸爸的鼓励让我充满了信心,也让我更勇敢。
我越骑越稳,越骑越快……
在爸爸的帮助下,我终于学会了骑车。通过学骑车,让我懂得了一个道理:只要不放弃,有一颗勇敢的心,就能成功。
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
【篇一:我的课余生活作文】我的课余生活有很多,有时候我在和朋友玩猫抓老鼠、有时候我在楼下骑自行车、还有时候我在玩溜冰……。其中我最喜欢骑自行车。记得刚学自行车的时候,一放学,妈妈就推着自行车带我到楼下的草坪去学。我两手紧紧地握住车把,妈妈扶在车子的后面。妈妈让我把左脚放在踏板上,右脚在地上使劲一蹬,车子就慢慢向前划了。练了一会儿,我看见妈妈在后面跑的满头大汗,我就让妈妈休息一会儿,我自己慢慢来。我骑着骑着,慢慢加快了速度。不好,前面怎么突然冒出来一个大石头?我车子一歪,整个人重重地摔在地上。妈妈鼓励我说:“没关系,要勇敢一些。”我鼓足了劲,频繁练习。慢慢地,我自已会骑自行车了。骑在自行车上,感觉自已就像一只快乐的小鸟,自由地飞来飞去。我喜欢骑自行车,它既锻炼了我的平衡能力又使我的课余生活更加丰富多彩。【篇二:我的业余生活】一个风和曰丽的上午,我和爸爸﹑妈妈﹑老师﹑同学们一起来到了红树林生态公园。看到了美丽的花朵,绿油油的草地,各种各样的植物。来到海边,海面上还有几只展翅飞翔的海鸥。我们来到一个长长的凉亭下,老师给我们分成两组,一组是蓝精灵队,一组是民生队,每组发了15张调查表,半小候在凉亭集合,我是民生队的小组长,我分别把调表发给同学们,同学们马上分头行动。我来到海边看到海边的石凳坐着两位姐姐,我走上前有礼貌说:〝姐姐能打扰你几分钟吗〞?姐姐点点头,我向她们说明了我的来意,她们接过我的表认真地填写着,其中有一位漂亮的姐姐,她有一头长长的头发,用她那大大的眼睛看我说:小朋友吃桔吗?我说:“谢谢姐姐不用了,”不一会儿姐姐帮我填好了表,我再次谢过姐姐,飞快地去寻找其他小朋友,半小时候两组同时完成任务。后来我们还玩了很多游戏,多么有意义的一天啊﹗我永久难忘。【篇三:我的业余生活】每个人都有自己的业余生活,有的人爱打篮球,有的人爱玩电脑游戏,有的人爱逛街……我的业余生活虽不如别人的丰富多彩,但也充满着乐趣。我的业余生活中,最喜欢的就是读书了,每当闲下来时、做完作业后、睡觉前,我总是捧起书本来读。记得六年级时的那个暑假,是我读书最多的时候了,那一暑假至少读了几百万字吧!我主要读了郑渊洁、曹文轩的作品,对了,还有沈石溪的。郑渊洁的作品有较强的故事性,故事情节曲折生动、耐人寻味;曹文轩的作品语言优美,让人感到整个世界是那么美妙、祥和;沈石溪的作品则充满紧张的旋律,重细节描写,会让人感受到当时现场的气氛,与主人公同呼吸、共命运。三者都有其美妙之处。书是我最好的朋友,它给我开心,给我欢笑,给我知识,给我力量,给我勇气!【篇四:我的业余生活】今天我看了一个小朋友的业余生活,他的业余生活可真丰富!我的业余生活也丰富多彩:踢足球、拼玩具、和同学一起玩……不过我最喜欢的是游泳。我开始学游泳的时候很差劲,不会侧泳,甚至不会潜水。我第一次潜水是跳进温泉时,当时我不小心呛了几口水,好不容易才上了岸,到了晚上我才学会了潜水,我高兴地游个不停……春节到海南,我每天去游泳,大约过了十天,我好不容易学会了侧泳。我偶尔也去看看大海,冲到大海里嬉戏或是游两下,海浪汹涌,把贝壳都拍打到了岸上,我们就去捡贝壳。大海里的水还很咸,害得我每天都得洗几次澡,不过我还会去玩,因为我喜欢水上运动。我学会了许多游泳方法,也明白了游泳必须要有耐心,否则就会一败涂地,做事要想成功也都得有耐心!【篇五:我的课余生活】我的课余生活丰富多彩,我喜欢看书、画画、滑冰和骑自行车。其中我最喜欢的是画画。你知道我为什么喜欢画画吗?告诉你吧,因为当我寂寞时我可以画几张画玩玩,当我生气时我可以画几张画开心开心,画画可以给我带来很多乐趣。每天只要有空我就会画画。我有一个专门装画画工具的箱子,箱子里有铅笔、记号笔、荧光笔、水彩笔和油画棒。妈妈说我这是“工欲善其事,必先利其器”。我开始画画了。我先用铅笔画好物体的轮廓,再用记号笔描边,然后用油画棒和水彩笔涂色,最后用荧光笔装饰一下就完成了!我给这幅画起了个名子叫《天使的家》。我把这幅画拿给爸爸妈妈看,爸爸妈妈说我真是个“小画家”!我可高兴了!【篇六:我的业余生活】我的业余生活丰富多彩,如果你问我最喜欢哪一个,我会毫不犹豫地脱口而出:“骑自行车”。记得我学骑自行车的时候,吓得瑟瑟发抖,爸爸总是在后面扶着我,我才感到很安全,只要爸爸一松手,不知是车把失去了灵性,还是我的手不听使唤,我就会栽个大跟头,时间一分一秒地过去了,渐渐地,只要爸爸扶我上去,我就能骑了,在一个下午,妈妈教会了我怎样上去,我真是一点就通,马上学会了。现在,我骑自行车能上街哩!作文学自行车,让我懂得了学习中的苦与乐,更让我懂得了“想过好日子,必须先从苦日子过起。”学事情不要灰心丧气,要信心十足地去面对困难。我喜欢骑自行车,骑自行车不但能代替步行,而且还能减肥。【篇七:我的业余生活】我刚开始学骑车的车子有4个轮子,所以很简单。可是卸掉后面秒两的轮子后,就没那么简单了。基本功是上车和下车。俗话说得好:下山容易上山难。自行车也一样,下车容易上车难。当爸爸把后面的二个轮子卸掉以后,我就开始了艰苦的训练。首先,爸爸先让我学上车。上车对我来说是一个极大的挑战。先要往左边偏一点,再把右脚放在右踏板上,然后用力一蹬,就可以骑了。接着,爸爸就开始教我下车了。先保持双脚不动,让脚踏板停止转动,然后捏住刹车,左脚蹬地,车身往左偏一点,再把脚架放下来,车就停好了。上下车学好以后,我就开始前进了。刚开始我很害怕,生怕倒,晃晃悠悠地往前骑,车子就像画大龙一样,爸爸在后面跟着我跑,一边喊:“稳住龙头,眼睛往前看,别害怕。”爸爸的鼓励让我充满了信心,也让我更勇敢。
我越骑越稳,越骑越快……
在爸爸的帮助下,我终于学会了骑车。通过学骑车,让我懂得了一个道理:只要不放弃,有一颗勇敢的心,就能成功。
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
[บทที่หนึ่ง: การเขียนชีวิตในโรงเรียนของฉัน]
ชีวิตในโรงเรียนของฉันมีเพื่อนมากและบางครั้งผมเล่นแมวและเมาส์บางครั้งผมขี่จักรยานของฉันชั้นล่างและเมื่อผมเล่นสเก็ต ....... หนึ่งของการขี่จักรยานที่ชื่นชอบ
ผมจำได้ว่าเมื่อเพียงแค่เรียนรู้ที่จะขี่จักรยานโรงเรียนแม่ของฉันเอาฉันเกี่ยวกับจักรยานของเขาไปยังชั้นล่างสนามหญ้าที่จะเรียนรู้ มือของฉันประสานมือจับช่วยแม่ในด้านหลังของรถ แม่ให้ฉันใส่เท้าซ้ายเหยียบที่เท้าขวาบนพื้นดินอย่างหนักเติ้งยี่รถดึงไปข้างหน้าอย่างช้าๆ การฝึกในขณะที่ผมเห็นแม่ของฉันในด้านหลังวิ่งเหงื่อออกส่วนที่เหลือฉันปล่อยให้แม่ของฉันในขณะที่ฉันค่อยๆ ผมขี่ช้าหยิบขึ้นความเร็ว ด้วยวิธีการที่จู่ ๆ ก็โผล่ออกมาในหน้าของก้อนหินใหญ่? รถของฉันเป็นคดเคี้ยวคนทั้งลดลงอย่างหนักกับพื้น แม่ของฉันสนับสนุนให้ฉันจะพูดว่า: ". ไม่เคยคิดว่าจะกล้าหาญไม่กี่" ผมเรียกความแรงของการออกกำลังกายบ่อย ช้านั่งของตัวเองจักรยาน นั่งบนจักรยานรู้สึกว่าตัวเองเหมือนนกมีความสุขบินฟรี
ผมชอบการขี่จักรยานทั้งการออกกำลังกายของความสมดุลของฉันและทำให้ชีวิตโรงเรียนของฉันมีสีสันมากขึ้น
[Part II: ชีวิตของมือสมัครเล่นของฉัน]
ลมและกล่าวว่าเช้าลี่พ่อและแม่ของฉัน﹑﹑﹑เพื่อนร่วมชั้นครูมาถึงสวนป่าชายเลนนิเวศวิทยา
ดูดอกไม้ที่สวยงาม, หญ้าสีเขียว, ความหลากหลายของพืช มาถึงชายหาดมีนางนวลทะเลไม่กี่บิน เรามานานศาลาครูให้เราแบ่งออกเป็นสองกลุ่มกลุ่มหนึ่งคือทีมสเมิร์ฟ, กลุ่มคนที่ทำมาหากินของทีมงานแต่ละคนทำ 15 สำรวจครึ่งชั่วโมงรออยู่ในชุดศาลาผมทีม Minsheng หัวหน้าทีมและผมก็ถูกส่งไปยังนักเรียนของตารางการถ่ายโอนนักเรียนแยกออกทันที ฉันมาที่ชายหาดจะเห็นทะเลของน้องสาวสองคนนั่งอยู่บนม้านั่งหินผมเดินสุภาพกล่าวว่า: "น้องสาวสามารถรบกวนคุณไม่กี่นาทีคุณ"? น้องสาวพยักหน้าและผมอธิบายให้พวกเขาที่ฉันได้มาพวกเขาเอานาฬิกาของฉันอย่างรอบคอบกรอกด้วยซึ่งมีน้องสาวสวยเธอมีผมยาวด้วยตาของเธอใหญ่ที่ผมและกล่าวว่าเด็ก ออเรนจ์กินมันได้หรือไม่ ฉันกล่าวว่า "ขอบคุณน้องสาวไม่มี" และสวยเร็ว ๆ นี้น้องสาวของฉันจะช่วยให้ฉันกรอกแบบฟอร์มที่ผมอีกครั้งขอบคุณน้องสาวของเธอบินไปหาเด็กคนอื่น ๆ เด็กครึ่งหนึ่งสองงานพร้อมกัน
ต่อมาเรายังเล่นมากเกมวิธีอาวันที่มีความหมาย! ผมที่น่าจดจำตลอดไป
[ส่วนที่สาม: ชีวิตของมือสมัครเล่นของฉัน]
ทุกคนมีชีวิตที่มือสมัครเล่นของตัวเองบางคนรักที่จะเล่นบาสเก็ตบางคนเล่นเกมคอมพิวเตอร์และบางคนรักการช้อปปิ้งที่คนอื่น ๆ ...... ว่างของฉัน แต่ไม่เป็นที่มีสีสัน แต่ยังเต็มไปด้วยความสนุกสนาน
ชีวิตของมือสมัครเล่นที่ฉันชื่นชอบคือการอ่านและเมื่อใดก็ตามที่เกษียณอายุราชการและนั่งหลังจากที่บ้านก่อนเข้านอนฉันมักจะอ่านหนังสือเล่มนี้ได้รับรางวัลเดิม ผมจำได้ว่าในช่วงฤดูร้อนเมื่อชั้นประถมศึกษาปีที่หกที่ผมอ่านมากที่สุดของเวลาในช่วงฤดูร้อนว่าอย่างน้อยอ่านไม่กี่ล้านคำพูดของมัน! ผมส่วนใหญ่อ่านเจิ้งเหอ Yuanjie เฉา Wenxuan ทำงานใช่มี Shen ห้วยหิน งานเจิ้งเหอ Yuanjie มีเรื่องราวที่แข็งแกร่งบิดเรื่องราวและเปลี่ยนสดใสที่น่าสนใจ; เฉา Wenxuan ทำงานภาษาที่มีความสวยงามผู้คนรู้สึกโลกทั้งโลกเป็นที่ยอดเยี่ยมเพื่อให้สงบ; ทำงาน Shen ห้วยหินเต็มไปด้วยท่วงทำนองที่รุนแรงคำอธิบายรายละเอียดหนักคนจะ รู้สึกว่าบรรยากาศในเวลานั้นกับพระเอกที่มีชะตากรรมร่วมกัน ทั้งสามคนมีสถานที่ที่ยอดเยี่ยมของพวกเขา
หนังสือเล่มนี้เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันมันจะช่วยให้ผมมีความสุขให้ฉันหัวเราะให้ฉันความรู้ความแข็งแรงให้ฉันให้ฉันกล้าหาญ!
[บทที่สี่: ชีวิตของมือสมัครเล่นของ]
ผมเห็นชีวิตของเด็กที่เดินทางมาพักผ่อนในวันนี้เขาสามารถจะอุดมไปด้วยจริงๆชีวิตมือสมัครเล่น! ชีวิตที่มีสีสันของฉันสมัครเล่น: เล่นฟุตบอลต่อสู้ของเล่นและนักเรียนเล่นด้วยกัน ...... แต่ที่ชื่นชอบคือว่ายน้ำ ผมเริ่มเรียนรู้ที่จะว่ายน้ำไม่ดีมากไม่ sidestroke ไม่ได้ดำน้ำ ฉันกระโดดลงไปในการดำน้ำครั้งแรกที่มีน้ำพุร้อนเมื่อฉันตั้งใจสำลักน้ำลายไม่กี่จัดการบนฝั่งในตอนเย็นผมได้เรียนรู้ที่จะดำน้ำผมยินดีที่จะว่ายน้ำไม่หยุด ......
ไหหลำเทศกาลฤดูใบไม้ผลิทุกวันฉัน ไปว่ายน้ำประมาณสิบวันในที่สุดผมก็เรียนรู้ที่จะว่ายน้ำด้านข้าง บางครั้งผมไปดูทะเล, ทะเลรีบวิ่งการว่ายน้ำหรือเล่นสองพล่านคลื่นเปลือกหอยที่มีการตีฝั่งที่เราจะรับเปลือกหอย น้ำทะเลเค็มมากซึ่งนำไปสู่วันละหลายครั้งที่ผมต้องอาบน้ำล้าง แต่ผมจะเล่นเพราะฉันรักกีฬาทางน้ำ
ผมได้เรียนรู้วิธีการว่ายน้ำเป็นจำนวนมาก แต่ยังเข้าใจว่ายน้ำต้องอดทนมิฉะนั้นคุณจะต้องทนทุกข์ทรมานขนาดใหญ่สิ่งที่ยังต้องมีความอดทนที่จะประสบความสำเร็จ!
[บทที่ห้า: ชีวิตในโรงเรียนของฉัน]
ชีวิตในโรงเรียนของฉันที่มีสีสันผมชอบอ่าน, การวาดภาพสเก็ตและขี่จักรยาน หนึ่งที่ชื่นชอบคือภาพวาด
คุณจะรู้ว่าทำไมผมชอบที่จะวาดมันได้หรือไม่ ผมบอกคุณเพราะฉันเหงาเมื่อฉันสามารถวาดภาพวาดไม่กี่ที่จะเล่นเมื่อฉันโกรธฉันสามารถวาดภาพวาดที่มีความสุขมีความสุขไม่กี่ภาพวาดสามารถนำมาให้ฉันสนุกมาก ทุกวันและทุกครั้งที่ผมจะวาด
ผมได้ติดตั้งกล่องเครื่องมือวาดภาพพิเศษกล่องดินสอเครื่องหมายปากกาเน้นข้อความ, ปากกาและน้ำมันสีน้ำสีพาสเทล แม่บอกว่าผมเป็น "เราต้องแรกของกำไร."
ผมเริ่มวาดภาพ ผมร่างแรกของวัตถุที่วาดด้วยดินสอแล้วจังหวะเครื่องหมายทาสีแล้วสีพาสเทลที่มีน้ำมันและสีปากกาสีน้ำตกแต่งด้วยเน้นเสร็จสมบูรณ์ในที่สุด! ผมเล่นภาพวาด Mingzi เรียกว่า "แองเจิลของบ้าน."
ฉันพบว่าภาพนี้จะเห็นแม่และพ่อแม่และพ่อบอกว่าผมเป็น "ศิลปินน้อย"! ฉันจะมีความสุข!
[บทที่หก: ชีวิตของมือสมัครเล่นของฉัน]
ชีวิตที่มีสีสันของฉันมือสมัครเล่นถ้าคุณขอให้สิ่งหนึ่งที่ชื่นชอบของฉันฉันจะไม่ลังเลที่จะพูดโพล่งออกมา ". ขี่จักรยาน"
ผมจำได้ว่าเมื่อผมได้เรียนรู้ที่จะขี่จักรยาน, สั่นด้วยความกลัวพ่อของฉันมักจะเอากลับมาของฉันฉันรู้สึกปลอดภัยมากตราบใดที่ปล่อยให้พ่อไปผมไม่ทราบว่ามือจับสูญเสียจิตวิญญาณหรือสูญเสียการควบคุมมือของฉันและฉัน จะปลูกตีลังกาใหญ่เวลานาทีโดยนาทีต่อมาเรื่อย ๆ ตราบใดที่พ่อของฉันช่วยให้ผมขึ้นผมก็จะสามารถที่จะนั่งในบ่ายวันหนึ่งแม่ของฉันสอนฉันวิธีที่จะไปผมเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะผ่านทันทีเรียนรู้ ตอนนี้ผมสามารถนำไปใช้ถนนจักรยานไมล์! เขียนจักรยานการเรียนรู้เพื่อให้ฉันรู้ความเจ็บปวดและความสุขของการเรียนรู้ที่ทำให้ผมเข้าใจว่า "ความคิดของการมีชีวิตที่ดีคุณต้องเริ่มต้นมาจากเวลาที่ยากลำบากไปข้างหน้า." อย่าสูญเสียหัวใจที่จะเรียนรู้บางสิ่งบางอย่างจะมีความมั่นใจที่จะเผชิญกับความยากลำบาก ผมชอบที่จะขี่จักรยาน, ขี่จักรยานแทนการเดินสามารถไม่เพียง แต่ยังจะลดน้ำหนัก [บทที่เจ็ด: ชีวิตของมือสมัครเล่นของฉัน] ฉันเพิ่งเริ่มต้นที่จะเรียนรู้ที่จะขี่รถมีสี่ล้อเพื่อให้มันเป็นเรื่องง่าย แต่หลังจากที่สองวินาทีหลังล้อออกมันไม่ง่ายดังนั้น ทักษะพื้นฐานอยู่บนรถประจำทางและได้รับการออก เป็นว่าไปภูเขาดาวน์ฮิลล์ยากง่าย จักรยานเกินไปได้รับการปิดง่ายบนรถยาก เมื่อพ่อของทั้งสองล้อหลังโล่งใจผมเริ่มการฝึกอบรมอย่างหนัก แรกของทั้งหมดที่พ่อของฉันให้ฉันได้เรียนรู้บนรถไฟ รถสำหรับฉันก็คือความท้าทายที่ดี แรกที่จะลำเอียงเล็กน้อยไปทางซ้ายแล้วเท้าขวาเหยียบที่เหมาะสมและถูกบังคับแล้วยี่เติ้งคุณสามารถนั่ง จากนั้นพ่อของฉันเริ่มที่จะสอนผมที่จะได้รับการปิด เพื่อให้เท้าของคุณไม่ได้ย้ายเพื่อให้เท้าเหยียบหยุดแล้วหยิกเบรกเหยียบซ้ายรถทิ้งลำเอียงเล็กน้อยจากนั้นยืนลงรถหยุดได้เป็นอย่างดี เรียนรู้ในภายหลังและปิดผมเริ่มที่จะก้าวไปข้างหน้า ตอนแรกผมก็กลัวเพราะกลัวลงโยนนั่งข้างหน้ารถเป็นเหมือนภาพวาดมังกรขนาดใหญ่เช่นเดียวกับพ่อของฉันตามฉันไปทำงานเรียก :. "ถือนำสายตามองไปในอนาคตไม่ต้องกลัว" พ่อ เติมกำลังใจให้ผมด้วยความมั่นใจ แต่ยังทำให้ฉันกล้าหาญมากขึ้น ยิ่งฉันนั่งที่มีเสถียรภาพมากขึ้นมากขึ้นนั่งได้เร็วขึ้น ...... ความช่วยเหลือของเขาในที่สุดผมก็เรียนรู้ที่จะขี่ โดยการเรียนรู้ที่จะขี่แจ้งให้เราทราบความจริงที่พวกเขาไม่ให้ขึ้น, มีหัวใจที่กล้าหาญจะประสบความสำเร็จ









การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
เรื่อง : [ เพลง ]
ผมชีวิตหลังเลิกเรียนเวลาว่างผมมีมากในบางครั้งผมก็เล่นกับเพื่อนแมวจับหนูและบางครั้งผมอยู่ข้างล่างจักรยาน , และบางครั้งผมเล่นสเก็ต . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ซึ่งผมชอบจักรยาน . . . . . . .

จำได้ว่าเพิ่งได้เรียนรู้ที่จะขี่จักรยานในเวลาหลังเลิกเรียนแม่จะเข็นจักรยานพาฉันลงไปที่สนามเพื่อไปเรียน . . . . . . . มือผมจับมือแม่ไว้ในรถและเบาะด้านหลัง . . . . . . . แม่ให้ผมเอาเท้าซ้ายเหยียบบนเท้าขวาเตะหนักรถก็ค่อยๆฝึกวาดไปข้างหน้า . . . . . . . สักพักหนูเห็นแม่วิ่งตามเหงื่อผมจะพาแม่ไปพักผ่อนตัวผมเองอย่างช้าๆ . . . . . . . ผมขี่ขี่ช้าๆเร่งจังหวะ . . . . . . . ไม่ดีหน้าจะออกมาจากหินก้อนใหญ่ ? ? ? ? ? ? ? รถผมเอียงทั้งคนปัญหาในพื้น . . . . . . . แม่จะให้ผมกล่าวว่า : " มันไม่สำคัญที่ฉันต้องเป็นคนกล้าหาญ . . . . . . . " " " " " " " ฝึกใช้พลังบ่อย . . . . . . . อย่างตัวผมเองจะขี่จักรยานบนจักรยาน . . . . . . . รู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนนกมีความสุขและอิสระที่จะบินไปบินมา . . . . . . .

ผมชอบจักรยานออกกําลังกาย , มันมีความสามารถในการทรงตัวของฉันและทำให้ฉันหลังเลิกเรียนชีวิตมีสีสันมากขึ้น . . . . . . .
[ บทความที่ 2 : ชีวิตที่พิเศษของฉัน ] ญี่ปุ่นและเกาหลี

หนึ่งลมในตอนเช้าฉันและพ่อ , แม่ , ครูและนักเรียนไปที่สวนสาธารณะเชิงนิเวศป่าชายเลน . . . . . . .

เห็นดอกไม้ที่สวยงามของทุ่งหญ้าเขียวขจีและความหลากหลายของพืชในทะเล . . . . . . . ไปในทะเลและมีเพียงไม่กี่ของนางนวลปีกบินปีกบิน . . . . . . . เราก็เป็นซุ้มยาวครูให้พวกเราแบ่งออกเป็นสองกลุ่มกลุ่มหนึ่งกลุ่มคือกลุ่มของ Smurfs ทีมทีมคือความเป็นอยู่ของประชาชนในแต่ละกลุ่ม 15 ส่งแบบฟอร์มและครึ่งในวัยเด็กของฉันฉันอยู่ในศาลาเป็นคอลเลกชันของหัวหน้าทีมผมแยกปรับตารางให้นักเรียนนักเรียนจะแยกกัน . . . . . . . ฉันไปในทะเลเห็นทะเลนั่งม้าหินของน้องสาวฉันไปเขามีมารยาทกล่าวว่า :" พี่จะรบกวนคุณในไม่กี่นาที " ? ? ? ? ? ? ? น้องสาวพยักหน้าผมถามพวกเขาว่าทำไมฉันมาที่นี่และพวกเขาได้รับรายการของฉันอย่างจริงจังและกรอกด้วยหนึ่งในนั้นต้องเป็นพี่สาวที่น่ารักของเธอมีผมยาวของเธอตาโตมองผมและบอกว่ากินส้มกับเพื่อนๆ ? ? ? ? ? ? ? ? และฉันกล่าวว่า " ขอบคุณพี่สาวที่ไม่ " สักพักพี่ช่วยผมกรอกข้อมูลลงในตารางที่ฉันขอบคุณพี่รีบหาเพื่อนในวัยเด็กและครึ่งสองกลุ่มงาน . . . . . . .

และเราก็เล่นเกมจํานวนมากของวิธีการที่มีความหมายของวัน ! ! ! ! ! ! ! ผมจะจดจำตลอดไป . . . . . . . บทความที่ 3 :
[ ]
เวลาว่างของฉันที่ทุกคนมีชุดของตัวเองของชีวิตบางคนชอบเล่นบาสเกตบอลและบางคนที่ชอบเล่นเกมบนคอมพิวเตอร์และบางคนชอบช้อปปิ้ง . . . . . . . . . . . . . . เวลาว่างของฉันแม้ว่ามันจะไม่ได้ดีเท่าคนอื่นแต่เต็มไปด้วยสีสันและความสนุกสนาน . . . . . . .

ว่างของฉันในชีวิตที่ชอบมากที่สุดคืออ่านแล้วทุกครั้งที่ว่างและเวลาทำการบ้านและเข้านอนฉันก็ชนะหนังสือที่ได้อ่านมา . . . . . . . จำได้ว่าป. 6 ผมอ่านมากที่สุดในช่วงฤดูร้อนนั้นคือเวลาที่ปิดเทอมได้อ่านอย่างน้อยหลายล้านคำที่สำคัญที่สุด ! ! ! ! ! ! ! ผมอ่านผลงานของเคา Wenxuan และวิธีการก็มี沈石溪 . . . . . . . มีงานที่แข็งแกร่งที่สุดของเรื่องเล่าที่คดเคี้ยวและสดใส , เรื่องราวที่น่าสนใจ ; เคา Wenxuan งานสวยงามภาษา
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2025 I Love Translation. All reserved.

E-mail: