第二百二十六章 破鏡重圓 第二十六章應悔囧貓偷靈藥偷竊是門技術活，綜合

第二百二十六章 破鏡重圓




第二十六章應悔囧貓偷靈藥

偷竊是門技術活，綜合可以概括成準、輕、快三字。也就是尋找目標要準、下手動作要輕，被發現時逃跑要快。

我在偷竊之道沉浸多年，深得其中三昧，曾偷遍落英山附近所有城鎮的酒樓、燒雞店和鮮魚檔，戰果累累，從未失爪，今日又怎會折在這小小仙童手上？

飛速地轉上屋檐，又從臺閣上飛爪踢一塊石頭聲東擊西，再跳上院中大樹，憑借蔥郁枝葉隱藏自己，看著那個仙童追著往石頭方向去，心里不由暗暗得意。

看周圍終于安靜下來，我輕巧地跳下樹，大搖大擺地在墻上挖了個洞鉆出去，沒想到卻看見了一雙鞋子。

鞋子是白底黑面的，并無任何特殊之處，卻散發著一絲讓我感到不安的氣味……

是藥香，我緩緩抬起頭，卻見莫林那個恐怖醫生正似笑非笑地望著我……和我口中的盒子……

想起往日種種悲慘遭遇，我渾身毛皮因為害怕而豎起，并狠狠一爪子向他掃去，試圖突破逃跑，莫林轉身閃開這足以裂石的一擊，然后悠悠地問：“貓咪你偷了什么？”

“沒……沒什么……”不太擅長撒謊的我聞言大驚，沒想到開口后盒子就掉了下來，我趕緊用爪子將它扒入肚子下用皮毛遮住，盡量純良無辜地看著莫林，希望他裝什么都不知道。

“讓我猜猜看？”莫林蹲下來看著我，看得我腦袋上直冒冷汗，一個勁地搖頭。

突然一條軟鞭向莫林襲來，我看見紅色身影飛撲而出，正是錦紋，她手中長鞭靈化得如雨點般細細綿綿不停抽向莫林，然后對我大吼一聲：“快跑！將東西送去給忘憂。”

莫林一邊笨拙地躲避一邊大叫：“美人不要那么兇啊！我是路過看熱鬧的！”

我趕緊拔腿就往跑，可是沒跑多遠，就見一個手持寶塔的將軍帶著眾天兵天將圍上來，明晃晃的刀劍幾乎照得人眼花，我急忙變回人身，低聲發出威脅的吼聲，手中亦化出破天爪準備突圍。

“孽畜！哪里逃！”將軍突然將手上寶塔向空中一擲，塔身立刻擴大，并放出萬丈華光，將周圍一切籠罩，我心中害怕，瘋狂地想向碧青神君府上逃去，沒想到華光和寶塔卻如影隨形地跟隨，轉瞬將我困至其中。

“喵嗚喵嗚”我用利爪抓著塔身，想沖出去，沒想到塔身猛然升起熊熊烈焰，煙火裊裊，幾乎嗆得我眼睛差點瞎掉，徹骨的恐懼油然而生，我越叫越凄慘，手指亦抓出血痕。

遠處有鶴發童顏的老頭，帶著那個藥爐邊扇風的童子乘云而來，一直飛到將軍身邊，匆忙下來拱手道：“有勞李天王。”

“此乃李某分內之事。”那個叫李天王的壞蛋急忙拱手回禮。他得意地摸摸胡子，笑得極為開懷……

我則在烈焰中痛不欲生，仿佛連靈魂都要被燒盡。掙扎中，我眼前不知為何浮現出碧青神君的臉……

不知道……苗苗死在這里，他會不會難過？

“李天王，求您開恩！”尖銳的女聲響起，將我魂魄喚回，是錦紋的紅色身影飛奔而至，她迅速跪在老頭子和將軍面前，不停磕頭道：“此事都是奴婢一手策劃，自當萬死，而苗苗只是被騙行事，求天王和太上老君網開一面。”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ที่สองร้อยยี่สิบหกกลับไปบทนี้จะเสียใจที่ยี่สิบหกแมวขโมยยาอายุวัฒนะขโมยเป็นประตูทางด้านเทคนิคที่ครอบคลุมสามารถสรุปได้เร็วกว่า , เบา , สาม . . . . . . . ก็ต้องเริ่มหาเป้าหมายที่ถูกต้องและจะต้องเบาและถูกค้นพบเมื่อวิ่งเร็วผมกำลังขโมยของอยู่หลายปีมากซึ่งสมาธิและได้ขโมยครั้งตกอังกฤษทุกเมืองและเมืองใกล้เคียงร้านอาหาร , ร้านไก่และปลาเอกสารหลายอย่างในชีวิตของเขาไม่เคยพลาดๆแล้วจะพับในวันนี้โดยแฟร์ไชลด์ในมือเล็กๆน้อยๆนี้ ? ? ? ? ? ? ?เป็นอย่างรวดเร็วเปิดบนหลังคาและบนเวทีศาลากรงเล็บบินเตะก้อนหินสามแล้วกระโดดบนกิ่งไม้ของต้นไม้ใหญ่ในที่อาศัยอันปกปิดตัวเองมองไปยังทิศทางที่หิน FAIRCHILD ไล่ไปจากจิตใจไม่แอบภูมิใจมองไปรอบๆก็เงียบผมเบากระโดดลงจากต้นไม้และเดินบนผนังหลุมเจาะออกแต่ไม่ได้คาดหวังที่จะเห็นคู่ของรองเท้ารองเท้าเป็นสีขาวดำ , ไม่มีอะไรพิเศษแต่กลิ่นกลิ่นที่ทำให้ผมรู้สึกอึดอัด . . . . . . . . . . . . . .เป็นยาหอมฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองก็เห็น . . . . . . . รอยยิ้มที่น่ากลัวนั้นแพทย์จะมองมาที่ฉัน . . . . . . . . . . . . . . และกล่องจากปากฉัน . . . . . . . . . . . . . .นึกถึงอดีตที่น่าเศร้ามากผมก็เริ่มกลัวและมีขนขึ้นที่เล็บและผมให้เขาพยายามที่จะหนี . . . . . . . กวาดหมุนตัวหลบนี้พอแตกระเบิดหินแล้วค่อยๆถามว่า " ลูกคุณขโมยอะไร ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "" ไม่ . . . . . . . . . . . . . ไม่มีอะไร . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ผมโกหกไม่เก่งอาจจะตกใจไม่คิดว่าหลังจากเปิดกล่องมันออกมาผมรีบใช้กรงเล็บข่วนเข้าใต้ท้องจะใช้ขนสัตว์ที่ปกคลุม . . . . . . . พยายามดูบริสุทธิ์ไร้เดียงสาและหวังว่าเขาแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไร" ให้ฉันเดานะ . . . . . . . ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " " ผมก้มลงไปมองก็จะเห็นหัวฉันแตกออกในเหงื่อเย็นที่เอาแต่ส่ายหน้า. . . . . . . 软鞭ๆก็กับมาผมเห็นสีแดงเงาบินออกมาเป็นแส้ในมือเธอจินเหวินหลิงต้องฝนตกไม่หยุดสูบ . . . . . . . ระวังฝนให้แล้วให้ฉันตะโกนว่า " วิ่ง ! ! ! ! ! จะอะไรไปให้ลืม . . . . . . .. . . . . . . หลบข้างเคอะตะโกน : " ความงามไม่ดุแล้วผมผ่านไปดู ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "ฉันรีบวิ่งเข้าไปทันทีแต่ไม่ได้วิ่งไกลมากเมื่อเห็นหญิงสาวถือเจดีย์ทั่วไปกับบรรดาแม่ทัพสวรรค์มาส่องแสงสว่างเจิดจ้าของดาบที่เกือบทุกคนผมรีบเปลี่ยนกลับมาเป็นคนกระซิบเสียงขู่คำรามของการเตรียมการให้มือยังกรงเล็บตัดผ่านแบ่งตามวัน" " " " " " 孽畜 ! ! ! ! ! ! ! ที่ไหน ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " โดยทั่วไปก็จะอยู่ในมือไปในอากาศส่วนเจดีย์หอทันทีและปล่อย Huaguang ที่จะขยายจะครอบคลุมทุกอย่างรอบๆตัวผมกลัวเมามันพยายามที่จะให้ครอบครัวลี้ภัยไปอยู่ที่กาญจนบุรี青神จุนไม่เคยคิดว่า Huaguang และเจดีย์ตามแต่ตัวเองจะเปลี่ยนไปทันทีที่ฉันติด" เหมียวเหมียว " " " " " " " ผมใช้กรงเล็บจับหอที่จะวิ่งออกไปและไม่คิดที่หอก็ขึ้นไฟเกือบสำลักควันม้วนตาเกือบบอด , กระดูกของความกลัวในใจฉันมากขึ้นเรียกใครก็จับร่องรอยนิ้วมือเลือดออกสุขภาพในวัยชราได้ในระยะไกลที่ชายชราพาครอบครัวลูกยานั้นพัดเมฆโดยบินจนกว่านายพลรีบลงมาข้างหนึ่งกล่าวว่า " ฉันอยากให้ลีคิง . . . . . . ." นี้เป็นส่วนหนึ่งของผู้ชายที่ชื่อลี . . . . . . . " " " " " " " มือไอ้คิงลี่รีบกลับ . . . . . . . ภูมิใจที่เขาลูบหนวดหัวเราะอย่างมีความสุข . . . . . . . . . . . . . .ผมจะฆ่าแม้แต่ในเปลวไฟราวกับวิญญาณจะถูกทำลายในการต่อสู้ในด้านหน้าของตาของฉัน , กาญจนบุรี青神จุนไม่รู้ว่าทำไมเห็นหน้า . . . . . . . . . . . . . .ไม่รู้ว่า . . . . . . . . . . . . . . ต้นกล้าตายที่นี่เขาจะไม่เศร้าเหรอ ?" ลีคิงได้โปรดเมตตา ! ! ! ! ! ! ! " เสียงแหลมดังขึ้นผมจะเรียกวิญญาณเป็นรูปโมเสกสีแดงเธอรีบวิ่งมาคุกเข่าลงตรงหน้าชายชราและทั่วไปที่ไม่ได้หยุดเคาะศีรษะของเขาและกล่าวว่า : " มันเป็นทาสที่วางแผนไว้ตั้งแต่ตอนสร้างล้านตายแต่แค่ทำแม้วแม้วโกงขอกษัตริย์และพระเก่าพระเมตตา " " " " " " " . . . . . . .