汉语读音古今变化是非常大的。穿越剧如果成真，要穿越回去面临的第一大困难

汉语读音古今变化是非常大的。穿越剧如果成真，要穿越回去面临的第一大困难就是语言不通。个人认为，要想穿回去还能正常交流的话，大概至多也就到明代（还得努力地适应些日子），再往前实在是不行。

接着清洁工的答案往下说，古今的汉语发音确实非常不一样。不仅是汉语，各种语言普遍有这种情况。一种语言的语音、词汇、语法都是在不断变化的，只是各个方面的变化速度不一样。一般认为词汇变得比较快，语法和语音相对要慢一些。比如“忽悠”、“八卦”等这些词近几年来迅速进入普通话，而像“道林纸”这种几十年前的名词，现在已经很少用了。词汇常在几十年间就可以有很大的变化，这对于语言来说，就算是变化比较快的。

扯远了，以词汇变化为例是想说明语言中的变化“快”或“慢”是个什么概念。说回到汉语语音的问题，语音虽不像词汇那样在几十年里就有大变化，但我们漫长的几千年历史以及在历史中发生的各种政权兴衰、人口迁移等重大事件，还是给语音变化提供了非常充足的时间和动力。

粗略地说，汉语的古今读音大体可以分成三个阶段，第一段是“上古音”，以先秦时期的读音为代表，比如《论语》《尚书》等文献当时的读音即是。第二个大阶段是“中古音”，大约是唐宋时代的读音。之后是“近代汉语”，汉语研究当中的“近代汉语”，和历史课上的“中国近代史”指的不是同一个时代，“近代汉语”的时间范围更长，起点更早，大约明清及以后都算近代汉语，比如《红楼梦》中人物的对话大约就是近代汉语；“甄嬛体”可以看作是现代人仿的“伪近代汉语”。

这只是一个粗略地划分，因为语音变化是连续的，渐变的，很难明确地切分开时代。

以文字形式记录下来的这些东西，只能让我们看到各代汉语的语法和词汇，读音的信息往往不能直接感受到。现实的生活中，古汉语的读音或多或少地保存在一些方言当中。不严谨地说，中国的方言，从南到北的读音，大约记录了汉语从古到今的读音变化。闽方言较早地分化出去，它保留的上古音的信息多一些。粵语、湘方言、客家方言等，中古音的信息多一些，越向北方，越接近现代汉语。大量的北方方言当中，都可以看到中古汉语向现代汉语过渡的现象。

至于语音发生变化的原因，那是相当多且复杂的。比如各个朝代的官话，大体上都要以首都读音作为标准，各代首都不一样，官话读音就跟着变，并且官话还要向全国推广，自然会影响到其它地方。再比如因为战争、灾害或者政府强迫造成的人口大迁移，就会使本来在某一个地区生活的人，带着他们的乡音集体移到另一个地方，在另一个地方形成方言岛，或者与当地语音相融合，产生新的二合一的语音，等等。当然，推动语音变化的最主要的动力，还是随着时间和语言的使用所发生的自然的，成系统的语音变化。

古代汉语的读音现在并没有留下录音资料，我们是如何知道，或者说猜测它的读音的呢？推测古音的工作有个学名叫古音构拟，构拟的依据主要包括但不限于以下几方面：

1、古籍记载。古人没有录音机，但这不妨碍他们想办法用文字记录字音。古人除了有字典之外，还有一类不负责解释字义，只管记录语音的书，现在一般统称为“韵书”，比如《切韵》《中原音韵》《广韵》等等，现在能看到的韵书最早也大约在上述的“中古汉语”时代，这就为中古音的构拟提供了很好的资料。由于中古以来的韵书成书时代不同，即便时代接近，所依据的语音系统也有不同（比方说“北京话标准音字典”和“广东话标准音字典”那肯定是不一样的），我们就可以以此为线索了解不同时代的汉语读音变化了。（这些记字音的古书是如何记录字音的，请搜索“直音法”和“反切法”）。

2、汉字声旁。我们都知道形声字，大量的合体字是形声字，形声字就有声旁。声旁的读音可以为我们提供该字在较早年代的读音线索。虽然现在许多同声旁的字读音差距很大（比如“江”、“缸”和“红”、“虹”，都以“工”为声旁，但前两者ang韵，后两者ong韵，并不很像），但在其初创阶段，同声旁的字读音也应该是相同或相近的（比如用粵语读上面四个字，就比普通话接近得多）。

3、方言。方言记录了许多古音的线索和演变的线索，上文已述。

4、诗歌押韵。中国古诗（近体诗、律诗）对音韵的要求非常严格，如果连押韵这种基本的形式规范都达不到的话，不太可能成为流传千古的名篇，同代人就把你笑话死了。因此，我们可以认为现在看到古代律诗，都至少是符合创作者所在年代的押韵规则的。那么现在如果读来不押韵了，那就应该是语音发生变化了。根据“它应该是押韵的”这一点，就可以推测韵脚字的读音，或者可以作为旁证。

5、汉外对音。从古至今，中外交流绵延不断，我们总会用汉字“音译”一些外来词。又由于许多外国文字都是拼音文字，可以用字母忠实地记录语音，所以我们将一些古代音译词的现代读音和这些词的外语拼写及读音相对照，就可以看出语音的变化。比如“西藏”，英语Tibet，即“吐蕃”；“佛陀”，英语“Buddah”。这都可以为我们提供古音的线索。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การออกเสียงภาษาจีนรูปแบบโบราณ และสมัยใหม่มีขนาดใหญ่มาก ท่องเที่ยวสารคดี ถ้าเป็นจริง ไปกลับต้องเผชิญกับปัญหาใหญ่แรกเป็นอุปสรรคภาษา ส่วนตัว ต้องกลับไปสื่อสารปกติ ทีดีที่สุดราชวงศ์หมิง (ยังต้องทำงานหนักเพื่อปรับให้เข้ากับวันเหล่านี้), เป็นจริง ๆ ไม่ไปข้างหน้าทำความสะอาดตอบพูด ออกเสียงภาษาจีนโบราณ และสมัยใหม่แตกต่างอย่างมากแน่นอน ไม่เพียงแต่ เป็นภาษาจีน ภาษาโดยทั่วไปได้สถานการณ์เช่นนี้ การออกเสียง คำศัพท์ และไวยากรณ์ของภาษาจะเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงความเร็ว จะพิจารณาโดยทั่วไปได้เร็วขึ้น ไวยากรณ์และวารสารมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวรได้ค่อนข้างช้า ตัวอย่าง "พูด" "ซุบซิบ" อย่างรวดเร็วในปีที่ผ่านมา คำเหล่านี้เป็นแมนดาริน เช่น "kaolin" นามนี้ทศวรรษที่ผ่านมา และตอนนี้ไม่ค่อยใช้ คำศัพท์ที่ใช้ในทศวรรษที่ผ่านมาอาจมีจำนวนมากของการเปลี่ยนแปลง ภาษานี้ ได้เร็วขึ้นดึงออก เปลี่ยนแปลงคำเป็นตัวอย่างแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในภาษา "รวดเร็ว" หรือ "ช้า" เป็นแนวคิด กล่าวว่า ประเด็นหลังในสัทศาสตร์จีน พูดแม้ว่าแตกต่างจากคำศัพท์ ในไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา จะมีการเปลี่ยนแปลงใหญ่ แต่ ในของเรานานหลายพันปีของประวัติศาสตร์ และ ในทุกกิจกรรมเช่นการขึ้นและตกของระบอบการปกครอง ย้าย หรือการเปลี่ยนแปลงเสียงให้เวลามากพอและแรงจูงใจประมาณพูด โบราณ และสมัยใหม่การออกเสียงภาษาจีนสามารถแบ่งออกเป็นสามขั้นตอน ย่อหน้าแรกจะ "โบราณ" แสดง โดยออกเสียงชินก่อนรอบระยะเวลา เช่นการ Analects ของลัทธิขงจื้อ เช่นวรรณคดี shangshu เมื่อออกเสียง ขั้นตอนสองเป็นแบบ "โบราณ" เกี่ยวกับการออกเสียงของราชวงศ์ถังและเพลง Zhihou เป็น "สมัยใหม่ภาษาจีน" วิจัยจีนระหว่าง "จีนทันสมัย" และประวัติคลาซาง "ประวัติศาสตร์จีน" หมายถึงของไม่ มียุค "จีนสมัยใหม่" ช่วงเวลายิ่ง นาน เริ่มต้นขึ้นช่วงต้น เกี่ยวกับในราชวงศ์หมิงและชิง และ yihou จะเป็นภาษาจีนสมัยใหม่ เช่นในตัวบทสนทนาเกี่ยวกับเป็นจีนสมัยใหม่ สามารถ "เลือกซวนกาย" ถือเป็นเทียมทันสมัยของ "หลอกจีนสมัยใหม่"นี้เป็นเพียงการน้ำมันประเภท เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงเสียงอย่างต่อเนื่อง สมดุล จึงยากที่จะแบ่งเวลาอย่างชัดเจนสิ่งที่บันทึกไว้ในแบบฟอร์มข้อความเท่านั้นให้เราไปดูรุ่นอื่นของจีนไวยากรณ์ และคำศัพท์ ข้อมูลการออกเสียงเป็นมักจะไม่รู้สึกว่าตรง ในชีวิตจริง การออกเสียงโบราณน้อยรักษาในบางสำเนียงจีน อ้อมพูด ภาษาจีน การออกเสียงจากใต้ไปเหนือ ออกเสียงบันทึกของจีนตั้งแต่สมัยโบราณ สร้างความแตกต่างของภาษานาทีออกก่อนหน้านี้ จะยังคงข้อมูลโบราณมากขึ้น กวางตุ้ง ภาษาหูหนานและสำเนียงฮกเกี้ยน ข้อมูลโบราณมาก ขึ้นทางทิศเหนือ ใกล้ชิดกับจีน จำนวนภาษาเหนือ ภาษาจีนกลางจะเห็นปรากฏการณ์เปลี่ยนแปลงในจีนที่ทันสมัยเสียงเปลี่ยนเหตุผล ค่อนข้างใหญ่ และซับซ้อน ราชวงศ์ต่าง ๆ เช่นออกเสียงจีนกลางมาตรฐานส่วนใหญ่ไปเมืองหลวง เมืองหลวงไม่ใช่เดียวกัน ออกเสียงภาษาจีนกลาง และแมนดาริน แต่ยัง จะส่งเสริมประเทศจะธรรมชาติส่งผลกระทบต่อส่วนอื่น ๆ อีก เนื่องจากสงคราม ภัย หรือกองกำลังรัฐบาลที่เกิดขึ้น โดยการเปลี่ยนแปลงประชากร มันจะทำให้ประชาชนที่อาศัยอยู่ในบางพื้นที่ กับสำเนียงของพวกเขารวมไปยังตำแหน่งอื่น แบบฟอร์มเกาะภาษาที่อื่น หรือผสานกับเครื่องเสียง ใหม่สองสำหรับหนึ่งเสียง และอื่น ๆ ส่งเสริมพลังงานหลัก หรือเวลาและการใช้ภาษาที่เกิดขึ้นในระบบของการเปลี่ยนแปลงเสียงธรรมชาติ เสียงเปลี่ยนแน่นอนไม่ได้ปล่อยรายละเอียดเกี่ยวกับการออกเสียงภาษาจีนโบราณเดี๋ยวนี้ วิธีทำเรารู้ หรือเดาออกหรือไม่ คาดชายมีโรงเรียนมีชื่อกู Yingou ฟื้นฟูตาม รวมถึง แต่ไม่จำกัดเฉพาะด้านต่อไปนี้:ระเบียนประวัติศาสตร์ที่ 1 ฟดิแอนเชียนส์เครื่องอัดเทปไม่ได้ แต่พวกเขาจัดการเพื่อบันทึกเสียง นอกเหนือจากพจนานุกรมโบราณ มีประเภทยังไม่ต้องแปลความหมาย ห้องบันทึกเสียงหนังสือ ตอนนี้โดยทั่วไปเรียกว่า "พจนานุกรมเด้นท์" เช่นการสัมผัสของ yinyun คอยเจิ้งหยวน guangyun และอื่น ๆ สามารถเห็นพจนานุกรมเด้นท์สุด กำลังยังที่ข้าง "กลางจีน" ยุค เป็นการฟื้นฟูโบราณสถานให้ข้อมูลดีมาก จากหนังสือพจนานุกรมเด้นท์แตกต่างกันตั้งแต่สมัยยุคกลาง ยุคแม้ปิด ตามระบบคำโครงสร้างประโยค ก็แตกต่างกัน (เช่น "มาตรฐานในพจนานุกรมภาษาปักกิ่ง" และ "พจนานุกรมกวางตุ้งมาตรฐาน" ที่ไม่เหมือนกัน), เราสามารถใช้ที่เป็นเงื่อนงำเพื่อให้เข้าใจการออกเสียงจีนมีการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาต่าง ๆ ได้ (ออกเสียงนี้เป็นวิธีการบันทึกเสียงในหนังสือโบราณ และค้นหา "วิธีการเสียง" และ "resection")คันจิ 2 รุนแรง เรารู้ phonogram การ จำนวนของคำเป็นเสียงของคำ pictophonetic อักขระ โดยการพูดคุย สัทศาสตร์สามารถให้เราออกเสียงคำที่อายุต้นลูกค้าเป้าหมาย แม้ว่าตอนนี้ ถัดไปพร้อมกันจำนวนมากของคำออกเสียงช่องว่างมีขนาดใหญ่ (เช่น "แม่ น้ำ" และ "ถัง" และ "สีแดง" และ "สาย รุ้ง" "คนงาน" สำหรับเสียง แต่เคียนสัมผัสทั้งหมู่เกาะอ่างทอง Hou สัมผัสทั้งอ๋อง จะไม่เป็นเช่น), แต่ในขั้นตอนเริ่มต้น พร้อมถัดไปของการออกเสียงคำยังควรเป็นเหมือน หรือคล้ายกันของ (เช่นกวางตุ้งอ่านข้างบนสี่คำ บนกว่ารินปิดมีเพิ่มเติม)3 ภาษา สำเนียงได้บันทึกเสียงสัญลักษณ์โบราณและปมการวิวัฒนาการมากมาย ได้อธิบายไว้ข้างต้น4 สัมผัส บทกวีจีน (ทันสมัยสไตล์ บทกวีและบทกวี) ถูกเข้มงวดมากในทางสัทวิทยา แม้ตาไรมส์ที่ข้อมูลจำเพาะในฤดูใบไม้ร่วงขาดคำ ไม่น่าจะเป็น ยุคของชุนซี ตลก contemporaries เกี่ยวกับคุณว่าตาย ดังนั้น เราสามารถเห็นโบราณ metrical น้อยสอดคล้องกับผู้สร้างยุคสมัยในกฎใด rhyming ตอนนี้ ถ้าคุณอ่าน ไม่สัมผัส ที่ควรจะเป็นเสียงที่เปลี่ยนแปลง ตาม "มันควรจะสัมผัส" ทีนี้ สามารถคาดที่ rhymes คำการออกเสียง หรือสามารถใช้เป็นพยานฮั่น 5 เกี่ยวกับเสียง ตั้งแต่โบราณ จีน และแลกเปลี่ยนเงินตรายังคง เรามักจะใช้ตัวอักษรจีน "กล่าวว่า" บางคำต่างกัน เป็นภาษาต่างประเทศหลายตัวอักษร ตัวอักษรบันทึกเสียงที่จะใช้ ดังนั้นเรากำลังจะไปออกเสียงบางอย่างโบราณ และ transliteration ของการสะกดคำภาษาต่างประเทศที่ทันสมัยและการออกเสียงของคำเหล่านี้ โดยคมชัด สามารถดูเสียงเปลี่ยน faithfully เช่น "ทิเบต" ทิเบตในอังกฤษ ได้แก่ "tubo" "พระ" "Buddah" ภาษาอังกฤษ นี้สามารถให้เรา มีปมกับโทนโบราณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปลี่ยนอดีตและปัจจุบันการออกเสียงชาวจีนมีขนาดใหญ่เป็นอย่างมาก จะทำให้อยู่บน, Opera House , Shaoxing หากไหว้เช็งเม้ง zhen จะต้องผ่านต้องเผชิญกับอุปสรรคใหญ่ยากเป็น ภาษา แรก เชื่อว่าตัวตนไปวางไว้บนนอกจากนั้นยังจะได้แลกเปลี่ยนตามปกติมาถึงที่ Ming Dynasty (นอกจากนั้นยังจะลองพยายามที่อาจจะมากที่สุดในการปรับตัวเข้ากับบางวัน)ดำเนินการอีกครั้งคือจริงๆไม่ดี คำตอบที่วิศวกร

แล้วการสุขา ภิบาล ลงกล่าวว่าการออกเสียงชาวจีนที่ในอดีตและปัจจุบันเป็นที่แตกต่างอย่างแท้จริง ไม่ได้มีเพียงจีนหลากหลาย ภาษา โดยทั่วไปแล้วมีสถานการณ์แบบนี้ เสียงที่ ภาษา ไวยากรณ์ อภิธาน ศัพท์และมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลามีเพียงอัตราการเปลี่ยนแปลงในแต่ละด้านมีความแตกต่างกัน โดยทั่วไปแล้วคิดว่า อภิธาน ศัพท์ค่อนข้างรวดเร็วจะกลายเป็นเสียงและไวยากรณ์ที่ต้องการจะมีการชะลอตัวลงเป็นอย่างมาก