外篇：敖云脫落的假面 無責任番外外篇：敖云—脫落的假面無責任番外外篇：

外篇：敖云脫落的假面




無責任番外外篇：敖云—脫落的假面

無責任番外外篇：敖云—脫落的假面

瑤臺上，白玉雕成的回廊有飛天的模樣，旁邊蓮池彌漫著霧氣，無數美麗仙女捧著各式器皿在其間穿梭來往，本應忙碌的她們卻忍不住將視線投給那個正在快步行走男人。

天界英俊的神仙有許多，這男人格外的引人注目，因為有一頭長長的紅發，仿佛洋溢著火焰般的熱情，在這個以清冷素色裝飾為主，推崇清心寡欲的天宮里，這種惹眼的顏色就會變得分外突出。

可惜男人沒有像往常一樣注意那些仙女們嬌羞的表情，在兩位接引仙女的引導下，他走進瑤池正殿，那里垂著白色和粉色珍珠串成的珠簾，珠簾后坐著兩個正在下棋的人。

“敖云，你來了？事情還是失敗了？鏡花水月都沒用？”一把溫潤的男聲傳出，透著深深無奈。

“玉帝陛下，他們的感情太深了，恕屬下無能。”敖云跪下行禮，口中極其恭敬。

“罷了，你退下。”玉帝整整身上白色錦紋的簡袍，放下翡翠棋子，看了眼對面得意洋洋的王母，搖搖頭，“碧青那家伙也太過癡心了，為了個女人連前途都不要，枉費一番好意，這種男人有什么好？”

“認賭服輸，我就說那倆孩子不會放棄記憶重新開始的，你偏說會，”王母才不給他廢話那么多的機會，“你該不是不認賬吧？而且那倆孩子我一直都看著好，無情無義的男人最要不得。”說完后還狠狠地瞟了玉帝一眼。

“若不是你給他們多一天相聚時間去琢磨，我看那只貓妖就要同意放棄了。”玉帝非常不甘心。

“她放棄也是為了對方好，這叫犧牲！”王母不甘示弱地反駁，“我上次提的事，你到底依不依。”

“依你依你，我都一把老骨頭了，老夫老妻，不想和你為這種小事拌嘴。”玉帝隨口應道，突然在棋盤上下了步狠招，孩子氣地笑道，“將軍。”

“算了，不和你下棋了，老輸沒意思。”王母郁悶地收起棋盤，“我回去看電視劇，你自個兒找女兒耍去。”

“我說……你都那么大年紀了，怎么還輸棋就賭氣？”

“誰大年紀了？”

瑤臺外面千萬年的滴水，已經將石頭貫穿，花容站在臺階旁，癡癡地等，等著敖云出來。心里彷徨無比。

如果他有事怎么辦？不行，不能往下想，花容揪著胸口，里面痛得很，她踮起腳尖不停往里面望，卻什么也看不見。

自從他救了她的命，他就成了她的命。

可是花容知道他救下自己，不過是因為花苗苗的請求，那只貓妖才是天下間屈指可數的美人，她的純潔無邪豈是自己在風塵中打滾過的骯臟可以相提并論？

敖云身邊的女人很多，他卻從來沒有碰過在海底也能算是美人的花容，一次都沒有，或許不過是嫌棄。

花容是個懂事知趣的女人，她比誰都知道敖云其實是個很容易認真也很重感情的人，只是他喜歡用假面去掩飾自己，裝得放蕩不羈，讓人猜不出心中所想。

他沉浸享樂，不過是借此向所有人宣告自己無意爭權，息事寧人，以免傷害自己的手足兄弟。在貌似無所謂的背后他又比誰都好強，每日悄悄練武，對工作更是一絲不茍，認真細心地為父親分擔壓力。

他貪圖美色，卻以口頭調笑，偶爾吃吃豆腐為主，其實真正上手的并不多，而且都是好聚好散，自從瑤瑤死后，對于感情事件更是慎之又慎，所交往的多數也是能玩或對名節不在乎的女子，各取所需，好聚好散，很少深入牽扯。

唯獨是那只不按牌理出牌的貓，本以為不過是個可以隨便跟人走的愚蠢美人，結果判斷失誤，動了真情，卻換來失敗。

他的一切，花容都靜靜地看在心里，偶爾會做兩人在一起的夢，醒來后卻從不敢奢想，也不敢指望他會對自己溫柔背后有什么與眾不同，只是將內心那個小小的夢埋入心里，很深很深。然后全力幫助敖云去完成他任何想做的事。

所以花容有些恨花苗苗，不是因為敖云愛她，而是因為她不愛敖云，不愛那個她當珍寶般放入心里的男人，還一而再再而三地拒絕他，傷害他。

可是這一切真的不是花苗苗的錯，于是花容又為自己的小心眼感到有些內疚。

不知道苗苗現在怎么樣，敖云這次的手段似乎有些過火，也不太像他平日所為，可能天界會責罰吧？

越想越心焦，花容恨不得化作清風，鉆進去看個明白。正百般煩躁時，如天籟般的輕浮聲音傳來：“不是讓你回龍宮嗎？呆在外面傻等做什么？海底沒加班工資給你。”

敖云今日終于解下心頭大石，渾身痛快，正笑瞇瞇地看著花容。

花容見他出來，趕緊迎上前：“敖云大人，你……你沒事吧？”

“你希望我有事？”敖云眉毛一挑，側目看著她。

“我……我只是覺得這次……”花容有些猶豫，不知該不該直接詢問。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายนอก: ยุนอ่าวปิดหน้ากาก ภาระผูกพันที่จะอยู่นอกโพสต์: Yun อ่าวปิดหน้ากากภาระผูกพันที่จะอยู่นอกโพสต์: Yun อ่าวปิดหน้ากากยาวโต๊ะ ขาวหยกซุ้มคนบิน ข้างสระบัวที่เต็มไป ด้วยหมอก ฝาแฝดนับไม่ถ้วนถือภาชนะที่หลากหลายในรถรับส่งไปมาระหว่างพวกเขา ซึ่งควรเตะพวกเขา แต่ไม่สามารถช่วยแต่มองคนเดินเทพสวรรค์หล่อมีหลาย คนนี้น่าสนใจอย่างยิ่ง เพราะ มีผมสีแดง ว่าเต็มไป ด้วยความรักร้อนแรง ในนี้เย็นธรรมดาตกแต่งครอบงำ เคารพ ascetic วัดสีที่สะดุดตานี้จะโดดเด่นมากอับ ตามปกติ คนทำไม่สนใจกับเหล่านางฟ้า coy นิพจน์ ภายใต้คำแนะนำของสองนางฟ้า led เขาเดินเข้าไปในห้องโถงสระหยก สีขาว และไข่มุกสีชมพูจะห้อยลูกประคำ ม่านลูกปัดนั่งสองคนเล่นหมากรุก"อ่าวยุน คุณแสดงค่า สิ่งที่ยังคงล้มเหลว กระจกมีประโยชน์ "เสียงผู้ชายอบอุ่นออกมา มีเป็นแห้วลึก"พระเง็ก ความรู้สึกลึกเกินไป กว่ากำหนดของพวกเขา "อ่าวยุนทำลง และโค้งคำนับพระองค์ งง ๆ"เพียง คุณถอน "ทั้งร่างกายเสื้อผ้าสีขาวคลุมของเจนของเง็ก วางลงชิ้นหยก ดูตาตรงข้ามแม่ชัยชนะ ส่ายหัว ผู้ชายสีเขียวคือโง่เกินไป และสำหรับผู้หญิงที่แม้ไม่อนาคต เสียความตั้งใจที่ดี ซึ่งคนก็ดี ”"ยอมรับการสูญเสีย ผมจะบอกว่า เด็กจะไม่ให้ค่าหน่วยความจำเริ่มอีก กล่าวว่า เธอไม่ได้ให้เขาอึโอกาสมากมาย "คุณไม่ควร ซื้อความคิดนี้ ขวา และเด็กที่ฉันมักจะมองผู้ชายดี หินง่าย "หลังจากพูดรุนแรงสายตาที่เง็กมีตาข้างหนึ่ง"ถ้าคุณให้พวกเขาเพิ่มเติมวันเพื่อตอบสนองเวลาประดิษฐ์ เห็นแมวปีศาจจะตกลงที่จะให้ขึ้น "เง็กจำยอม"เธอเป็นเพื่อดี นี้เรียกว่าเสียสละ "แม่ของท้าทายโต้ ผมกล่าวถึงครั้งสุดท้าย และเวลาอะไรไม่ ”"คุณ คุณ ฉันมีอายุหนึ่ง เก่าคู่ ไม่ต้องการ bicker สำหรับสิ่งนี้ นายพล "เง็กเพียงกล่าวว่า ก็ขั้นตอนบนกระดาน รอยยิ้มหน่อมแน้ม ”"ดี ไม่สามารถเล่นหมากรุกกับคุณ เกียร์เก่า และน่าเบื่อ "แม่เป็นหดหู่ย้ายคณะ กลับดูโทรทัศน์ หมวกสำหรับลูกสาวของคุณ ”"กล่าวว่า...... คุณเก่ามาก และยัง แพ้หมากรุกในความโกรธ ”"ใครคือเก่า ”ยาวจากพัน ๆ ปีหินหยดมีการเรียกใช้ผ่าน เปิดยืนข้างบันได รอ รอ รอยุนอ่าว คือการสูญเสียถ้าเขาได้ ไม่ ไม่ลง ดอกไม้คว้าหน้าอกของเขา เจ็บ เธอ tiptoed เพื่อให้มองภายใน แต่ไม่เห็นอะไรตั้งแต่ที่เขาบันทึกชีวิตของเธอ และเขาก็กลายเป็นชีวิตของเธอแต่ดอกไม้รู้เขาบันทึกเอง เพียง เพราะดอกไม้มีคำขอของ Edison กำมือของความงามในโลก ไม่รู้เรื่องของเธอเป็นปีศาจแมว หรือสกปรกจะสามารถรีดในฝุ่นเมื่อเทียบกับผู้หญิงรอบมาก แต่เขาไม่เคยสัมผัสพื้นทะเลยังสามารถเปิดของความงาม ยันอ่าวไม่ได้แม้แต่ครั้งเดียว หรือเพียงแค่ละทิ้งดอกไม้เป็นหญิงเหมาะสมรสชาติ เป็นผู้ที่รู้อยู่แล้วว่ายุนอ่าวเป็นคนสุภาพมาก และรุนแรงมาก แต่เขาชอบที่จะใช้หน้ากากเพื่อซ่อนเธอ ทำหน้าที่ ป่าท่านไม่สามารถหาสิ่งที่อยากเขาสูญเสียความสุข เพียงแค่ประกาศการต่อสู้ทางการเมืองทั้งหมดเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา เพื่อไม่ให้เสียหายพี่น้องของตนเอง หลังที่ดูเหมือนไม่แยแสกับจิตวิญญาณของเขามากกว่าใคร เงียบ ๆ ศิลปะการต่อสู้ทุกวัน การทำงานแรงดันที่ค่อนข้างพิถีพิถัน และระมัดระวังสำหรับพ่อเขาอดีตความงาม แต่วาจายั่วยวนให้ เย็ด บางครั้งกินเต้าหู้ ไม่มากจริง เริ่ม มิตร และ ดีทั้งหมด หลังจากการตายของยูริ สำหรับปัญหาทางอารมณ์คือความระมัดระวัง สุด หรือเกียรติของสมาคมไม่ดูแล เกี่ยวกับผู้หญิง แต่ เป็น คน ดีดี ไม่ค่อยเกี่ยวข้องแต่ไม่ได้ที่บัตรเดียวแมวออกไป ฉันคิดว่า เป็นเพียงความงามสามารถไปได้ง่าย ๆ กับคนโง่ ผล ความจริง ที่ไม่ถูกต้อง แต่ไม่เขาเป็นสิ่ง เปิดเงียบ ๆ ในใจกลางเมือง บางครั้งคนสองคนในฝัน ปลุก แต่ไม่เคยกล้าในเชิงบวกมากเกินไป ไม่กล้าคาดหวังเขาจะอ่อนโยนกับตัวเองว่าอะไรอยู่เบื้องหลังแตกต่างกัน แต่ภายในฝันเล็ก ๆ ที่ฝังอยู่ในหัวใจ มาก มากลึก แล้ว ช่วย Yun อ่าวทำในสิ่ง ที่เขาต้องการทำสิ่งต่าง ๆเพื่อเปิดบางเกลียด Miao miao การใช้จ่ายไม่ได้ เพราะอ่าว Yun รักเธอ แต่เนื่องจากเธอไม่ได้รักยุนอ่าว ไม่ต้องการสมบัติของเธอลงในหัวใจของคน ซ้ำ ๆ ปฏิเสธเขา ทำร้ายเขา可是這一切真的不是花苗苗的錯，于是花容又為自己的小心眼感到有些內疚。不知道苗苗現在怎么樣，敖云這次的手段似乎有些過火，也不太像他平日所為，可能天界會責罰吧？越想越心焦，花容恨不得化作清風，鉆進去看個明白。正百般煩躁時，如天籟般的輕浮聲音傳來：“不是讓你回龍宮嗎？呆在外面傻等做什么？海底沒加班工資給你。”敖云今日終于解下心頭大石，渾身痛快，正笑瞇瞇地看著花容。花容見他出來，趕緊迎上前：“敖云大人，你……你沒事吧？”“你希望我有事？”敖云眉毛一挑，側目看著她。“我……我只是覺得這次……”花容有些猶豫，不知該不該直接詢問。