นิทานอาเซียน เรื่อง หมู่บ้านอาเซียน

นิทานอาเซียน เรื่อง หมู่บ้านอาเซียน
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ชื่อว่า หมู่บ้านอาเซียน ซึ่งอยู่ทางภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในหมู่บ้านแห่งนี้มีผู้คนจาก 10 ประเทศ ได้มาอาศัยอยู่และเป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกัน

ประเทศแรกคือ ประเทศอินโดนีเซีย ประเทศที่ 2 คือ ประเทศเวียดนาม ประเทศที่ 3 คือ ประเทศบรูไนดารุสซาลาม ประเทศที่ 4 คือ ประเทศมาเลเซีย ประเทศที่ 5 คือ ประเทศไทย

ประเทศที่ 6 คือ ประเทศลาว ประเทศที่ 7 คือประเทศฟิลิปปินส์ ประเทศที่ 8 คือประเทศพม่า ประเทศที่ 9 คือประเทศกัมพูชา และประเทศสุดท้าย คือ ประเทศสิงคโปร์

พวกเขารวมตัวกันเพื่อสร้างมิตรภาพและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน โดยมีสัญลักษณ์ คือ รวงข้าวสีเหลือง 10 รวง โดยมัดรวมกันไว้ โดยมีสีในสัญลักษณ์ทั้งหมด 4 สี คือ สีขาว ซึ่งหมายถึง ความบริสุทธิ์ สีเหลือง หมายถึง ความเจริญรุ่งเรือง สีน้ำเงิน หมายถึง สันติภาพและความมั่นคง และสีแดง หมายถึง ความกล้าหาญและความก้าวหน้า

ในหมู่บ้านแห่งนี้ ชาวบ้านจะมีการแยกประชากรแต่ละประเทศ เพื่ออาศัยอยู่ในโซนของประเทศตนเอง และพวกเขาก็จะยังคงรักษาวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียมประเพณี และภาษาของประเทศตนเองไว้ เพื่อที่จะนำมาเผยแพร่ให้กับเพื่อนบ้านในประเทศอื่นๆในหมู่บ้านอาเซียนได้ศึกษา

ทุกวันพุธสมาชิกทุกคนจะมารวมตัวกันเพื่อทำกิจกรรมร่วมกัน และกิจกรรมที่ว่านี้ก็คือ การปลูกผักสวนครัว ซึ่งเป็นข้อเสนอในการจัดกิจกรรมของประเทศไทย โดยที่ทุกคนจะร่วมกันดูแลรักษาและเก็บผลผลิตเพื่อนำมาเป็นวัตถุดิบในการประกอบอาหาร

วันหนึ่งสมาชิกในหมู่บ้านของประเทศไทยและกัมพูชาเกิดข้อทะเลาะวิวาทกันขึ้น และทำให้ประชากรจากทั้งสองประเทศไม่พูดคุยกันและแทบที่จะไม่มองหน้ากันเลย จึงทำให้ทุกคนในหมู่บ้านเกิดข้อสงสัยกันขึ้น และปัญหาก็ค่อยๆขยายวงกว้างขึ้น
การทะเลาะกันครั้งนี้ของคนในหมู่บ้านอาเซียนทำให้เกิดปัญหาในหมู่บ้านขึ้น โดยที่ต่างฝ่ายต่างเข้าข้างกัน โดยที่ไม่ยอมฟังเหตุผลของฝ่ายตรงข้าม ทำให้ผู้คนในหมู่บ้านอาเซียนเกิดความร้าวฉานกันขึ้น หมู่บ้านอาเซียนค่อยๆเกิดปัญหาขึ้นจากคนสองฝ่าย

ในเมื่อเกิดปัญหาขึ้นจึงทำให้ต้องมีบุคคลที่สามซึ่งมีความเป็นกลางมาตัดสินปัญหาที่เกิดขึ้นภายในหมู่บ้านอาเซียน และทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าให้มีการจัดประชุมขึ้นในหมู่บ้านอาเซียน เพื่อหาข้อสรุปของปัญหาที่เกิดขึ้น

และในที่สุดสิ่งที่ทุกคนคาดหวังก็เกิดขึ้น เมื่อการประชุมหาข้อสรุปของปัญหาเป็นไปอย่างสันติและยุติธรรมกับทั้งสองฝ่าย จึงทำให้ชาวบ้านในหมู่บ้านอาเซียนกลับมาปรองดองกันอีกครั้งและรักใคร่กลมเกลียวกันมากขึ้นกว่าที่ผ่านมา และทุกคนก็กลับมาใช้ชีวิตดังเดิมที่มีแต่น้ำใจและรอยยิ้มที่มอบให้กัน จบ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิทานอาเซียนเรื่องหมู่บ้านอาเซียน
กาลเป็นครั้งคุณหนึ่งนานมาแล้วมีหมู่บ้านแห่งคุณหนึ่งชื่อว่าหมู่บ้านอาเซียนซึ่งขณะนี้ทางภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดหมู่บ้านแห่งนี้มีคุณผู้ของคุณคนจากเนชั่ 10 ออกประเทศได้มาอาศัยขณะนี้และเป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกัน

ออกประเทศแรกคือ ประเทศอินโดนีเซียประเทศที่ 2 คือประเทศเวียดนามประเทศที่ 3 คือประเทศบรูไนดารุสซาลามประเทศ ที่ 4 คือประเทศมาเลเซียประเทศที่ 5 คือประเทศไทย

ออกประเทศที่. 6 คือประเทศลาวประเทศที่. 7 คือประเทศฟิลิปปินส์ประเทศที่. 8 คือประเทศพม่าประเทศที่ 9. คือออกประเทศกัมพูชาและออกประเทศสุดท้ายคือออกประเทศสิงคโปร์

พวกเขารวมคุณตัวกันเพื่อสร้างมิตรภาพและความสามารถเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันโดยมีสัญลักษณ์คือรวงคุณข้าวสีเหลือง 10 รวงโดยมัดรวมกันไว้โดยมี สีในสัญลักษณ์ทั้งหมด 4 สีคือสีขาวซึ่งหมายถึง ความสามารถบริสุทธิ์สีเหลืองหมายถึงความสามารถเจริญรุ่งเรืองสีน้ำเงินหมายถึงสันติภาพและความสามารถมั่นคงและสีแดงหมายถึงความสามารถกล้าหาญและความสามารถก้าวหน้า

ในห้างหุ้นส่วนจำกัดหมู่บ้านแห่งนี้ชาวร้านบ้านจะมีหัวเรื่อง: การแยกประชากรแต่ละออกประเทศเพื่ออาศัยขณะนี้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดโซนของออกประเทศตนเองและพวก เขาก็จะยังคงรักษาวัฒนธรรมขนบธรรมเนียม ประเพณีและ เอไอเอสการจราจรทางทะเลของออกประเทศตนเองไว้เพื่อที่จะนำมาเผยแพร่ให้กับเพื่อนบ้านในห้างหุ้นส่วนจำกัดออกประเทศอื่น ๆ ในห้างหุ้นส่วนจำกัดหมู่บ้านอาเซียนได้ศึกษาเป็น

ทุกการธนาคารวันพุธสมาชิกทุกของคุณคนจะมารวมคุณตัวกันเพื่อทำกิจกรรมร่วมกันและ กิจกรรมที่ว่าได้นี้ก็คือหัวเรื่อง: การปลูกผักสวนร้านครัวซึ่งเป็นข้อเสนอในห้างหุ้นส่วนจำกัดหัวเรื่อง: การจัดกิจกรรมของประเทศไทยโดยที่ทุกของคุณคนจะร่วมกันดูแลรักษาและเก็บผลผลิตเพื่อนำมาเป็นวัตถุดิบในห้างหุ้นส่วนจำกัดหัวเรื่อง: การประกอบอาหาร

การธนาคารวันคุณหนึ่งสมาชิกในห้างหุ้นส่วนจำกัดหมู่บ้านของประเทศไทยและกัมพูชา เกิดข้อทะเลาะวิวาทกันขึ้นและทำให้ประชากรจากเนชั่ทั้งสองออกประเทศไม่พูดคุยกันและแทบที่จะไม่มองหน้า: ภาพประกอบกันเลยจึงทำให้ทุกของคุณคนในห้างหุ้นส่วนจำกัดหมู่บ้านเกิดข้อสงสัยกันขึ้นและปฐมวัยก็ค่อยๆขยายวงกว้างขึ้น
หัวเรื่อง: การทะเลาะกันครั้งนี้ ของของคุณคนในห้างหุ้นส่วนจำกัดหมู่บ้านอาเซียนทำให้เกิดปฐมวัยในห้างหุ้นส่วนจำกัดหมู่บ้านขึ้นโดยที่ต่างฝ่ายต่างเข้าข้างกันโดยที่ไม่ยอมฟังเหตุผลของฝ่ายตรงข้ามทำให้คุณผู้ของคุณคนในห้างหุ้นส่วนจำกัดหมู่บ้านอาเซียนเกิดความสามารถร้าวฉานกันขึ้นหมู่บ้านอาเซียนค่อยๆเกิดปฐมวัยขึ้นจากเนชั่ของคุณคนสองฝ่าย

ในห้างหุ้นส่วนจำกัด เมื่อเกิดปฐมวัยขึ้นจึงทำให้คุณต้องมี บุคคลที่สามซึ่งมีความสามารถเป็นกลางมาตัดสินปฐมวัยที่เกิดขึ้นภายในหมู่บ้านอาเซียนและทุกของคุณคนเห็นพ้องคุณต้องกันว่าได้ให้มีหัวเรื่อง: การจัดประชุมขึ้นในห้างหุ้นส่วนจำกัดหมู่บ้านอาเซียนเพื่อหาข้อสรุปของปฐมวัยที่เกิดขึ้น

และในห้างหุ้นส่วนจำกัดที่สุดสิ่งที่ทุกของคุณคนคาด หวังก็เกิดขึ้นเมื่อหัวเรื่อง: การประชุมหาข้อสรุปของปฐมวัยเป็นไปอย่างสันติและยุติธรรมกับทั้งสองฝ่ายจึงทำให้ชาวร้านบ้านในห้างหุ้นส่วนจำกัดหมู่บ้านอาเซียนกลับมาปรองดองกันอีกครั้งและรักใคร่กลมเกลียวกันมากขึ้น ที่ทางทหารผ่านกว่ามาและทุกของคุณคนก็ กลับมาใช้ชีวิตดังเดิมที่มี แต่น้ำใจและรอยยิ้มที่มอบให้กันจบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค้นหานทานอาเซียนเรื่องหมู่บ้านอาเซียนกาลครั้งหนึ่งนาสาว hmoob าแล้วมีหมู่บ้านแห่งหนึ่งชื่อว่าหมู่บ้านอาเซียนซึ่งอยู่ทางภูมค้นหาภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในหมู่บ้านแห่งนี้มีผู้คนจาก 10 ประเทศได้มาอาศัยอยู่และเป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกันประเทศแรกคือประเทศอค้นหานโดนีเซียประเทศที่ 2 คือประเทศเวียดนามประเทศที่ 3 คือประเทศบรูไนดารุการซาลามประเทศที่ 4 คือประเทศมาเลเซียประเทศที่ 5 คือประเทศไทยประเทศที่ 6 คือประเทศลาวประเทศที่ 7 คือประเทศฟค้นหาค้นหาในการค้นหาลปปน์ประเทศที่ 8 คือประเทศพม่าประเทศที่ 9 คือประเทศกัมพูชาและประเทศการุดท้ายคือประเทศในการค้นหางคโปร์พวกเขารวมตัวกันเพื่อสร้างมิตรภาพและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน โดยมีสัญลักษณ์ คือ รวงข้าวสีเหลือง 10 รวง โดยมัดรวมกันไว้ โดยมีสีในสัญลักษณ์ทั้งหมด 4 สี คือ สีขาว ซึ่งหมายถึง ความบริสุทธิ์ สีเหลือง หมายถึง ความเจริญรุ่งเรือง สีน้ำเงิน หมายถึง สันติภาพและความมั่นคง แล การะีแดงหมายถึงความกล้าหาญและความก้าวหน้าในหมู่บ้านแห่งนี้ ชาวบ้านจะมีการแยกประชากรแต่ละประเทศ เพื่ออาศัยอยู่ในโซนของประเทศตนเอง และพวกเขาก็จะยังคงรักษาวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียมประเพณี และภาษาของประเทศตนเองไว้ เพื่อที่จะนำมาเผยแพร่ให้กับเพื่อนบ้านในประเทศอื่นๆในหมู่บ้านอาเซียนได้ศึกษาทุกวันพุธสมาชิกทุกคนจะมารวมตัวกันเพื่อทำกิจกรรมร่วมกัน และกิจกรรมที่ว่านี้ก็คือ การปลูกผักสวนครัว ซึ่งเป็นข้อเสนอในการจัดกิจกรรมของประเทศไทย โดยที่ทุกคนจะร่วมกันดูแลรักษาและเก็บผลผลิตเพื่อนำมาเป็นวัตถุดิบในการประกอบอาหารวันหนึ่งสมาชิกในหมู่บ้านของประเทศไทยและกัมพูชาเกิดข้อทะเลาะวิวาทกันขึ้น และทำให้ประชากรจากทั้งสองประเทศไม่พูดคุยกันและแทบที่จะไม่มองหน้ากันเลย จึงทำให้ทุกคนในหมู่บ้านเกิดข้อสงสัยกันขึ้น และปัญหาก็ค่อยๆขยายวงกว้างขึ้นการทะเลาะกันครั้งนี้ของคนในหมู่บ้านอาเซียนทำให้เกิดปัญหาในหมู่บ้านขึ้น โดยที่ต่างฝ่ายต่างเข้าข้างกัน โดยที่ไม่ยอมฟังเหตุผลของฝ่ายตรงข้าม ทำให้ผู้คนในหมู่บ้านอาเซียนเกิดความร้าวฉานกันขึ้น หมู่บ้านอาเซียนค่อยๆเกิดปั