我怕来不及 我要抱着你直到感觉你的皱纹有了岁月的痕迹直到肯定你是真的直

我怕来不及 我要抱着你

直到感觉你的皱纹

有了岁月的痕迹

直到肯定你是真的

直到失去力气

为了你 我愿意

动也不能动 也要看着你

我怕来不及 我要抱着你

直到感觉你的发线

有了白雪的痕迹

直到视线变得模糊

直到不能呼吸

让我们 形影不离

如果 全世界我也可以放弃

至少还有你 值得我去珍惜

而你在这里 就是生命的奇迹

也许 全世界我也可以忘记

就是不愿意 失去你的消息

你掌心的痣 我总记得在哪里

我们好不容易 我们身不由已

我怕时间太快 不够将你看仔细

我怕时间太慢 日夜担心失去你

恨不得一夜之间白头 永不分离

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันกลัวสายเกินไปฉันจะเก็บคุณจนกว่าคุณรู้สึกริ้วรอยของคุณเครื่องหมายของเวลาจนกว่าคุณได้จริง ๆจนกระทั่งคิดถึงอำนาจคุณฉันจะไม่ได้ย้ายไปดูที่คุณฉันกลัวสายเกินไปฉันจะเก็บคุณจนกระทั่งคุณรู้สึกว่าเส้นผมของคุณร่องรอยของหิมะจนกว่าสายตาจะเบลอจนฉันหายใจไม่ออกแนะนำต่อถ้าฉันสามารถยกเว้นน้อย คุณสมควรแสนในขณะที่คุณอยู่ที่นี่ เป็นมหัศจรรย์ของชีวิตบางทีฉันสามารถลืมข่าวที่ฉันไม่ต้องการสูญเสียคุณปาล์มของคุณไฝ ฉันโปรดจำไว้เสมอว่าสุดท้ายเราได้ร่างกายของเราไม่ได้มาจากผมเกรงว่า เวลาจะเร็วเกินไปพอที่จะมองอย่างระมัดระวังผมเกรงว่า เวลาจะช้าเกินไปสำหรับกลางวันและกลางคืน กลัวที่จะสูญเสียคุณต้องแอร์พอร์ตโอเวอร์ไนท์หัวล้านไม่เคยจะห่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมกลัวว่าผมจะต้องถือของคุณ

จนกว่าความรู้สึกรอยยับของคุณโดยไม่ต้อง

เวลาที่เพียงพอมีร่องรอย

ของปีจนทริสเรทติ้งจำกัดคุณเป็นแบบเรียลไทม์

จนกว่าจะสูญเสียความแรงของ

,สำหรับของคุณผมต้องการ

เพื่อย้ายไม่สามารถย้ายจะต้องคิดว่าคุณ

ฉันก็กลัวผมจะต้องถือของคุณ

จนกว่าความรู้สึกของคุณการส่งสาย

ไม่พอเวลามีสีขาวหิมะรอย

จนกว่าจะกลายเป็นสายของสายพระเนตร Fuzzy Logic

จนไม่สามารถหายใจ

เพื่อทำให้เราได้อยู่ด้วยกันเสมอ

,หากโลกผมยังสามารถทำให้ได้

อย่างน้อยยังมีคุณเป็นมูลค่าการรักษาผม

,แต่คุณมีชีวิตที่น่ามหัศจรรย์ใจ

บางทีโลกผมยังสามารถลืมว่าที่นี่

ไม่เต็มใจ ที่สูญเสีย Word Mole ของข่าวของคุณ

ฝ่ามือของคุณผมมักจะคิดอยู่เสมอเพื่อเป็นที่ระลึก

ของเราหน่วยงานของเรา

ผมไม่กล้าด้วยความยากลำบากที่จะเกินไปไม่เพียงพอคุณเข้าเยี่ยมชมได้อย่างรวดเร็วด้วยความระมัดระวัง

ผมกลัวเวลาที่ช้าเกินไปและวันเวลากลางคืนเป็นกังวลก็สูญเสียของคุณ

เพื่อต้องการหนึ่งไม่สามารถวัยชราที่ไม่เคยแยกพักค้างคืน