จะกล่าวถึงพลายงามทรามสงสาร พึ่งสมภา

จะกล่าวถึงพลายงามทรามสงสาร พึ่งสมภารอยู่ในห้องนั่งร้องไห้

พวกศิษย์เณรเถรชีต้อนช่วยฝนไพล มาลูบไล้แผลมันตีรัน

แล้วสมภารท่านก็หลับระงับเงียบ ยิ่งเย็นเยียบเยือกใจเมื่อไก่ขัน

เพราะแม่ลูกผูกจิตคิดถึงกัน เฝ้าใฝ่ฝันเฟือนแลเห็นแม่มา

ดุหว่าวร้องซ้องเสียงสำเนียงแจ้ว ให้แว่วแว่วว่าวันทองร้องเรียกหา

สะดุ้งใจไหววับทั้งน้ำตา ร้องขานขาสุดเสียงแต่เที่ยงคืน

ครั้นรู้สึกนึกได้ให้ละห้อย เจ้าพลายน้อยนิ่งนอนถอนสะอื้น

จนเคาะระฆังหงั่งเหง่งเสียงเครงครื้น สมภารตื่นเตือนชีต้นสวดมนต์เกณฑ์

ผลลัพธ์ (คาตาลัน) 2:

จะ กล่าว ถึง พลาย งาม ทราม สงสาร พึ่ง สมภาร อยู่ ใน ห้อง นั่ง ร้องไห้พวก ศิษย์ เณร เถร ชี ต้อน ช่วย ฝน ไพล ลูบไล้ แผล มัน มา ตี รันแล้ว สมภาร ท่าน ก็ หลับ ระงับ เงียบ ยิ่ง เย็นเยียบ เยือก ใจ เมื่อ ไก่ ขันเพราะ แม่ ลูก ผูก จิต คิดถึง กัน เฝ้า ใฝ่ฝัน เฟือน แล เห็น แม่ มาÇ ดุ หว่า ร้อง ซ้อง เสียง สำเนียง แจ้ว ให้ แว่ว แว่ว ร้อง เรียก หา ว่า วัน ทองใจ สะดุ้ง ไหว วับ ทั้ง น้ำตา ร้อง ขาน ขา สุดเสียง แต่ เที่ยง คืนครั้น รู้สึก นึก ได้ ให้ ละห้อย เจ้า พลาย นอน น้อย นิ่ง ถอน สะอื้นเคาะ ระฆัง จน ห งั่ง เหง่ง เสียง เครงครื้น สมภาร ตื่น เตือน ชี ต้น สวด มนต์ เกณฑ์