Blog确实是个有意思的玩意。因为嫌网页速度太慢，所以打开word想一

Blog确实是个有意思的玩意。因为嫌网页速度太慢，所以打开word想一次写好然后粘贴，但面对着一个新建文档，我突然语塞，重新又回到b，我理理思路于是慢慢开始想起我刚刚想过要说的那些话。
在我这个b之前，我曾经还有一个同样的，而且在上面的文章是我觉得很有价值整理保留下来的，因为那是我写在那段挣扎着出轨的时间里－－写给一个女人，又伤害了一个女人。忘了当时的初衷是何？是为了忘却,我想应该是为了记得？终究被我狠下心删掉，现在想来，四个字：愚蠢如我，蠢如抢了别人的15元却丢了一张20元的那厮。我想不起上面的文章，只是自恋地觉得写的很有诗意，感情很含蓄，不像现在那么赤裸裸。
我是一个有保留文字习惯的人，因为文字是皮，里面的馅是我的感情，而感情是一种真实，真实又是这个世间需要费很大劲才能找到的东西。我很努力地回忆，想复制下来，但我深知无用，因为那是我的一个阶段，一个很短的阶段，过了也就过了。
写着我突然想起那个blog的名字：摘下左手的承诺。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บล็อกเป็นจริงเป็นสิ่งที่น่าสนใจ เพราะหน้าเว็บช้าเกินไปจึงเปิดเช่นคำที่เขียนแล้ววาง แต่ใบหน้าของเอกสารใหม่ที่ผมพูดอย่างกระทันหันอีกครั้งก็กลับไปที่ b, ฉันค่อยๆเร​​ิ่มที่จะเหตุอันสมควรที่จะคิดของความคิดดังนั้นฉันแค่คิดว่าจะพูด คำพูดเหล่านั้น
ที่ B ของฉันก่อนหน้านี้ผมมีความคล้ายกัน แต่ในบทความข้างต้นเป็นที่มีคุณค่าผมคิดว่าจบการเก็บรักษาไว้เพราะนั่นคือสิ่งที่ผมเขียนในเวลานั้นดิ้นรนตกรางเขียน - ผู้หญิงและทำร้ายผู้หญิง ลืมสิ่งที่เป็นความตั้งใจเดิม? คือการลืมที่ผมคิดว่ามันควรจะจำได้หรือไม่?หลังจากที่ทุกคนใจของฉันจะถูกลบออกและตอนนี้ต้องการที่จะมาสองคำ: โง่เช่นฉันคว้าคนอื่นโง่เช่น $ 15 แต่แพ้เพื่อน $ 20 ฉันไม่สามารถจำบทความดังกล่าวเขียนหลงตัวเองเพียงแค่รู้สึกกวีมากความรู้สึกที่ลึกซึ้งมากเหมือนตอนนี้เปล่าดังนั้น
I am a ลิขสิทธิ์นิสัยคำเพราะข้อความที่เป็นผิวซึ่งเป็นที่บรรจุความรู้สึกของฉันและอารมณ์เป็นความต้องการจริงจริงและโลกนี้เป็นความยากลำบากที่จะหาสิ่ง ฉันพยายามที่ยากมากที่จะจำคุณต้องการคัดลอกลง แต่ฉันรู้ว่าไร้ประโยชน์เพราะนั่นเป็นหนึ่งในขั้นตอนของฉันขั้นตอนที่สั้นมากหลังจากที่มันผ่าน
ผมก็จำได้ว่าชื่อของบล็อก: มุ่งมั่นซ้ายปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บล็อกเป็นสิ่งตลก เนื่องจาก มีความเร็วมากเกินไปช้าเกินไป เปิดคำเขียน และวาง แต่กับเอกสารใหม่ ฉันก็ คำ อีกกลับไปบี ฉัน โกน ช้าลงเริ่มคิดเมื่อฉันแค่อยากจะบอกว่า
ก่อนฉัน b เคยมีเดียว และด้านบนของบทความ ที่คิดเป็นแคตตาล็อกที่มีคุณค่ามาก และรักษาได้ เนื่องจากมีบันทึกในเวลาที่ฉันต่อสู้กับ derail เวลาดูแลผู้หญิง และทำร้ายผู้หญิง ลืมว่าเวลาทำอะไร ถูกลืม ฉันคิดว่า ควรจะจดจำรุนแรงจากการลบ โดยฉัน ใน retrospect สี่คำ: โง่ฉัน โง่ปล้นคนซ้าย 15 หยวน 20 คนที่ เพียงฉันไม่คิดว่า บทความข้างต้น คิดเขียน narcissism มากบทกวี ความรู้สึกลึกซึ้งมาก ไม่สิ้นเชิงเป็นว่าเดี๋ยวนี้
ผมนิสัยเขียนคุณสมบัติของคน เนื่องจากข้อความภายใน บรรจุอารมณ์และความรู้สึกของฉันเป็นจริง จริงนี้ใช้จำนวนมากพยายามค้นหาสิ่งต่าง ๆ ในโลก พยายามหนักมากจำ พยายามที่จะคัดลอกลง แต่ฉันรู้ว่า เป็นประโยชน์ ที่อยู่หนึ่งขั้นของฉัน รอบระยะเวลาที่สั้นมาก ผ่านการ
กล่าวว่า ก็จำชื่อบล็อก: มั่นจะออกมือซ้ายของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บล็อกอย่างแท้จริงมีดีไซน์ที่น่าสนใจ เพราะไม่ชอบความเร็วโฮมเพจที่จะช้าเกินไปดังนั้นจึงจะเปิดออกคำในการคิดว่าคนเราเวลาเขียนแล้ว glues แต่จะหันหน้าเข้าหาเอกสารใหม่ผมในการสูญเสียที่สำหรับคำก็จะกลับไป B อีกครั้งผมยืดตัวขึ้น สภาพ จิตใจอย่างช้าๆจึงจะเริ่มจำได้ผมคิดว่าถ้อยคำเหล่านี้จะต้องพูด
ก่อนของฉัน B นี้ผมเคยมีเหมือนกันยิ่งไปกว่านั้นในข้อข้างต้นนี้ก็คือผมคิดว่ามีความคุ้มค่าที่จะรวบรวมใหม่ในการรักษามากเพราะที่ผมเขียนอยู่ในที่มีคนกำลังต่อสู้กันอยู่ในเวลาที่ offtracking - - เขียนในผู้หญิงคนหนึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสผู้หญิงคนหนึ่ง. ความตั้งใจเดิมลืมคืออะไร ในการใส่หลังทำผมคิดว่าจะต้องจำไว้ได้รับการและในที่สุดก็นำมาซึ่งโหดร้ายใจโตโดยผมจะลบแล้วต้องการจะมาสี่อักขระโง่เช่นผมโง่เช่น'คว้าผู้อื่น 15 หยวนที่จริงแล้วทิ้งไป 20 หยวนที่ผู้ชายคนหนึ่ง. ฉันไม่สามารถจำได้ว่าข้อข้างต้นแต่คิดว่าการบูชาตัวเองเขียนมีความรู้สึกเป็นกวีเป็นอย่างมากที่มีความรู้สึกได้โดยปริยายเป็นอย่างมากไม่ได้เปลือยกายอยู่เช่นปัจจุบัน
ฉันเป็นคนที่มีการจัดเก็บแบบกำหนดเองที่เขียนเพราะการเขียนที่มีผิวที่ไส้ข้างในเป็นความรู้สึกของผมแต่ความรู้สึกที่มีความเป็นจริงที่แท้จริงคือโรงแรมแห่งนี้ในสังคมความต้องการในการใช้สิ่งที่ Vigor ขนาดใหญ่เป็นอย่างมากสามารถพบกับ ฉันจำได้เป็นอย่างมากอย่างขะมักเขม้นต้องการที่ซ้ำกันแต่ผมตระหนักซว.เนื่องจากเป็นเวทีของฉันเวทีในระยะทางสั้นๆเป็นอย่างมากที่มีเครื่องหมายกากบาทขีดทับ
เขียนให้ผมจำได้ว่าชื่อบล็อกก็จะใช้เวลาปิดความมุ่งมั่นของมือซ้าย