她被捂得快窒息过去，也不知过了多久，挣扎累了，竟然昏昏然睡了过去。再次

她被捂得快窒息过去，也不知过了多久，挣扎累了，竟然昏昏然睡了过去。再次醒来时，已经到了黄昏，夕阳从天窗照射下来，昏黄的，很是暧昧。
她发现自己的白纱袍子已经被撕得七零八落，立刻就跳下床，迅速翻了一件整齐的换上，如终于逃脱了猎手的羔羊，浑身舒畅。
这时，才借着昏暗的光线睁眼看床上那张露出的脸：快要扭曲的五官，依旧是一张那么彪悍俊美的面孔，如盛年的阿波罗。再往下是宽阔的胸膛，三十七岁的罗迦，正是一个男人最强壮的年华，可是，他却被这病疾缠绕，如一头绝望的野狼。
她眯缝着眼睛，些微有小小的得意，自言自语：“陛下，你竟然还没能痊愈。呵，看来，老天还是公平的，不让你这样的恶人随心所愿。”
他不知是不是在迷梦里听见了她的话，露在外面的手瑟缩一下。
她想起他之前的残暴，不由分说的那种疯狂，冷笑一声，罗迦就是一头披着羊皮的狼，什么父皇，什么北王，都是鬼话。顺我者昌逆我者亡，自己就如一只小小的蚂蚁，他想捏死，就随意捏死。
“罗迦，你总说我狠毒。其实，若论狠毒，谁及得上你之万一？”
他的手还露在外面，无意识地，又抖动一下。她上前一步，拉了被子，将他整个人，连头也彻底蒙住，也不管是不是会捂死了他。
“罗迦陛下，你寒症入骨，我本是懂得一点救治办法的。可是，我怎会救你？也罢，你也该体会一下，什么是等死的滋味。”
怜悯？怜悯的施与，再怎样也轮不到罗迦，何况，她身上本来就没有多少怜悯的因子。
残阳，照在窗户上，却无法穿透，一地的昏黄。
罗迦慢慢睁开眼睛，桌上放着一碗热气腾腾的草药，少女的身子伫立在窗边，只能看到瀑布般的乌发。记忆模模糊糊，似有那么柔软的身子抱在怀里，像在做一场长长的梦，梦里是那个肥腻腻的小猪仔，大脑门上满是笑容：“父皇，我难道不是美人么？”那一刻的感觉，终身难忘。
但是，他却不知是幻还是真。眼前的少女，她衣着整洁，没有丝毫记忆中的慌乱。这一刻，那么奇怪，他的视线忽然想穿透那轻柔的白色袍子，看一看，是否还是多年前那小小的可爱的身子，肥腻腻的，如一头光滑的小猪仔。可是，那分明是窈窕的身子。不是了，再也不是当初可爱的孩童了。他猛地摇摇头，似要挥开这些无稽之想，幸好，目光扫了一遍，到处都是整洁的，也没有任何撕碎的衣襟碎片。他想，那肯定是一场梦，是自己梦错了。自己绝不会碰到那个可恨的小魔鬼——别忘了，她是圣处女公主，不可亵渎！
似是感觉到他的目光，芳菲慢慢回头，微笑里带了一点讥诮：“陛下，你终于醒了？我给你准备了药。”
他惊喜地坐起来，****着上身：“这药能治疗朕的寒症？”
“不能！我想毒死你！”
他忽然想起今天发生的一切，几乎要跳起来。满面怒容：“芳菲，你你……”
“我什么？”
他颓然地，浑身疲软。这时，意识慢慢理智起来。自己发病中，她都没趁机加害自己，又怎么可能故意去毒害太子？何况，太子痊愈与否，还是她能否逃生的一个重要砝码。
心里终究还是怯怯的，竟然怕得到噩耗，好久才问出来：“太子怎么了？”
“我打听了，还没死。”
他大喜过望，却又不知该如何表达这种喜悦，端了药，正要喝，听到她讥诮的声音：“喝了？真的要喝？就不怕见不到明天的太阳了？”
他端起药碗，一饮而尽，然后将碗放在桌上。
“芳菲，朕这寒症，能不能痊愈？”
芳菲咬着嘴唇，能不能呢？这得看他的条件，不是么？
那丝小小的狡黠，纤毫不差地落入罗迦眼里，这个小小的，狡猾的人儿。他内心里长叹一声，自己怎忍心将她放在火上？怎忍心？甚至先前盛怒时掐住她的脖子，都觉得后怕。
他忽然低声说一句：“芳菲，你恨朕么？”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เร็วเข้าเธอถูกปิดกั้นในอดีต ไม่ทราบระยะเวลาที่ใช้ ดิ้นรนกับเหนื่อย ลดลงนอนหลับ ตื่นอีกครั้ง มาถึงยามค่ำคืน ดวงอาทิตย์ส่องผ่าน skylight สีเหลือง ไม่ชัดเจนมากเธอพบเสื้อคลุมสีขาวของเขาถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ และกระโดดออกจากเตียงทันที และรวดเร็วเปิดชิ้นส่วนเป็นระเบียบเรียบร้อยของการเปลี่ยนแปลง เช่นเป็นสุดท้ายหนีเนื้อแกะฮันเตอร์ ปกคลุมไป ด้วยความสะดวกตอนนี้ โดยเฉพาะตาในแสงสลัวที่เปิดเผยใบหน้าบนเตียง: จะไปบิดเบือนหน้า มันยังคงเป็นหน้าหล่อแข็งแรง เช่นอพอลโลนายก ต่อไปลงหน้าอกกว้าง Luo ที่ดิน อายุ 37 ปี คือ ความรักของคนแข็งแกร่ง แต่เขาเป็นโรคแผล เช่นหมาป่าหมดหวังเธอ narrowed ภูมิใจเล็กน้อยเล็กน้อยดวงตาของเขา และกล่าว ว่า "มหาบพิตร คุณไม่สามารถกู้คืน ดี มันดูเหมือนว่า พระเจ้าเป็นธรรม ไม่อนุญาตให้คุณค้นหาคนชั่วร้าย ”เขาไม่ทราบสิ่งที่ได้ยินในฝันกับเธอ สัมผัสมือจะปฏิบัติก่อนที่เธอคิดว่า การทารุณของเขา ไม่มีคำอธิบายใด ๆ ของบ้า sneer ที่หล่อเป็นหมาป่าอะไรพ่อ พระมหากษัตริย์เหนือ เสื้อแกะ aka เป็นเรื่องไร้สาระ ฉันจะประสบความสำเร็จ หรือ กล่าว เขาเป็นเหมือนมดตัวน้อย เขาต้องการฆ่า เพียงอย่าลังเลที่จะฆ่า"ที่ดิน Mitt คุณพูดว่า ฉันชั่วร้าย ในความเป็นจริง ถ้าโหดร้าย ที่มากที่สุดเท่าที่คุณควรจะ ”มือเขาถูกแลบ โดยไม่รู้ตัว และกระวนกระวายใจ เธอขึ้นหนึ่งขั้น มาซ่อนตัวคนของเขาทั้งหมด แม้กระทั่งหัวคลุม หรือไม่ Smothering เขา"หล่อ สมเด็จ คุณเย็นกลุ่มอาการกระดูก aka เข้าใจตัวเลือกการรักษา แต่เซฟคุณ ไม่ว่าคุณจะลิ้มรส รสชาติของสิ่งที่กำลังรอที่จะตาย ”สงสาร ความเมตตาให้ ไม่เคยล้มเหลวจะได้รับที่ดิน Luo ไม่ต้องพูดถึง เธอไม่ได้มีปัจจัยมากมายเห็นใจดวงอาทิตย์ เช่น Windows แต่เจาะไม่ สีเหลืองLuo ที่ดินค่อย ๆ เปิดตาของคุณ ตารางกับชามร้อนนึ่งยาสมุนไพร สาวยืนอยู่ที่หน้าต่าง สามารถดูน้ำตกของผม หน่วยความจำที่คลุมเครือ น่าจะเพื่อให้เนื้อในอ้อมแขนของเขา ชอบความฝันยาว ฝันคือว่า เลี่ยนเลี่ยนทรูด สมองเต็มไปด้วยรอยยิ้ม: "พ่อ ผมไม่สวย "ความรู้สึกของช่วงเวลาที่ เพิ่มอย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้ว่า มายากลเป็นจริง สาว เธอมักจะแต่งตัวอย่างเรียบร้อย และมีไม่มีหน่วยความจำของความหวาดกลัว ขณะนี้ ที่แปลก ตาของเขาก็ต้องเจาะชุดขาวนุ่ม มาดู หากผ่านร่างกายที่เล็กจิ๋ว อ้วนเลี่ยนเลี่ยน ราบรื่นเป็นลูกสุกรมีน้อย แต่ร่างกายบาง ไม่ ไม่มีเด็กน่ารัก เขาส่ายหัวอย่างรุนแรง เช่นถ้าให้คลื่นนี้เหลวไหล และต้องการ โชคดี สแกนอีกครั้ง มีระเบียบ ไม่ฉีกกระโปรงชิ้น เขาคิดว่า มันต้องได้รับความฝัน และความฝันที่ไม่ถูกต้อง เธอไม่เคยได้พบการแสดงความเกลียดชังปีศาจน้อย - อย่าลืม เธอเป็นเจ้าหญิงบริสุทธิ์ ไม่ดูหมิ่นดูสบายตา ดอกไม้เปิดรอบช้า ใช้รอยยิ้ม mocking น้อย: "มหาบพิตร คุณกำลังตื่นตัวในที่สุด ผมเคยมียาเสพติด ”เขาให้นั่ง, *** ร่างกาย: "ยานี้สามารถรักษากลุ่มอาการเย็น ”"ฉันไม่สามารถ อยากจะฆ่าคุณ ”เขาจำได้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นวันนี้ และเกือบจะโยนขึ้น มองเป็น Sulky เป็น: "ฟางที่คุณ...""ฉันอะไร ”เขา slumped สาย เวลานี้ ลักษณะมีเหตุผลอย่างช้า ๆ สติ กับการพัฒนาของตัวเอง เธอไม่ได้ใช้โอกาสที่จะเป็นอันตรายต่อตัวคุณเอง คุณสามารถจงใจให้เจ้าชายพิษ อะไรเพิ่มเติม เมืองปอร์โตแปรงซ์หาย หรือ ไม่ ไม่ว่าเธอสามารถหนีน้ำหนักสำคัญหัวใจยังคงขี้ กลัวที่จะได้รับข่าวร้าย ถาม: "อะไรเกิดขึ้นกับเมืองปอร์โตแปรงซ์ ”"ฉันขอ ไม่ตาย ”กำลังเป็นปลื้ม แต่ไม่รู้วิธีการแสดงว่าความสุข และยา เครื่องดื่ม ฟังเสียงของเธอ mocking: "เครื่องดื่ม จริง ๆ อยากดื่ม กลัวที่จะไปดูพรุ่งนี้ดวงอาทิตย์ ”เขาเอาค่ายาชาม อึก แล้วใส่ชามบนโต๊ะ"น่ารัก ฉันเย็นสามารถรักษาอาการ ”รักบิตริมฝีปากของเขา ที่สามารถ ขึ้นอยู่กับสภาพของเขา ไม่ได้น้อยที่รอบจัด และไฟเบอร์ที่ดิน Luo ตกตาไม่มีความแตกต่าง ขนาดเล็กเช่นนี้ คนเจ้าเล่ห์ วิธีอย่างภายในปี่ มีหัวใจดับไฟของเธอ วิธีหัวใจ แม้เมื่อโกรธก่อนหน้ารอบเธอคอ และประจบประแจงเขาก็กระซิบบอก: "ดอกไม้ คุณเกลียดฉัน ”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอได้รับการขาดอากาศหายใจได้อย่างรวดเร็วครอบคลุมที่ผ่านมาผมไม่ทราบว่านานเหนื่อยของการดิ้นรนแม้นอนหลับมึนงง ตื่นขึ้นมาอีกครั้งเขาได้มาถึงค่ำส่องสว่างพระอาทิตย์ตกจากสกายไลท์ลงสลัวคลุมเครือมาก
เธอก็พบว่าชุดผ้าไหมสีขาวของเธอได้ถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ และทันทีที่กระโดดออกจากเตียงเขาหันได้อย่างรวดเร็วและใส่เรียบร้อยเป็นที่สุดก็หนีแกะล่าทั้งตัวผ่อนคลาย
ในเวลานี้โดยเฉพาะแสงสลัวไปในในสายตาเตียงเปิดให้เห็นใบหน้าสัมผัส: เกี่ยวกับใบหน้าบิดเบี้ยวมันก็ยังคงมีใบหน้าที่หล่อที่มีความทนทานเช่นนายกอพอลโล ต่อไปลงเป็นหน้าอกกว้าง CuSO Luojia มันเป็นของผู้ชายคนหนึ่งรักที่แข็งแกร่ง แต่เขาก็คดเคี้ยวมันโรคภัยไข้เจ็บเช่นความสิ้นหวังหมาป่า
เธอ squinting มีความภาคภูมิใจเล็ก ๆ น้อย ๆ เล็กน้อยกับตัวเอง " .. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณคุณจะไม่สามารถที่จะรักษาโอ้มันดูเหมือนว่าพระเจ้าทรงเป็นความยุติธรรมที่คุณจะไม่ปล่อยให้ใจที่ชั่วร้ายที่ต้องการ"
เขา บางทีมันอาจจะหายไปในความฝันที่จะได้ยินคำพูดของเธอโผล่ออกมาจากกองที่อยู่ในมือ
เธอจำได้ว่าก่อนหน้าของเขาโหดร้ายโดยไม่มีคำอธิบายของชนิดของบ้าหัวเราะเยาะใด ๆ Luojia เป็นหมาป่าแกะเป็นสิ่งที่ Fu Huang สิ่งที่นอร์ทคิงเป็นเรื่องไร้สาระ ฉันจะประสบความสำเร็จกับข้าพเจ้าจะตายและที่พวกเขาชอบมดน้อยเขาต้องการที่จะบดขยี้บดได้อย่างอิสระ
"Luojia คุณก็บอกว่าผมหิน. ในความเป็นจริงถ้าบนหินที่มากที่สุดเท่าที่คุณควรจะเกิดขึ้น?"
มือของเขายังคงสัมผัสโดยไม่รู้ตัวและเขย่ามัน เธอก้าวไปข้างหน้าดึงผ้าห่ม, คนทั้งหมดของเขาแม้หัวปิดตาอย่างสมบูรณ์ แต่ยังหรือไม่ก็จะข่มเขา
"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว Luojia ของคุณคุณชีวิตไหลเวียนไม่ดีฉันรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ ของที่นี่คือวิธีการรักษา. แต่วิธีการที่ฉันสามารถช่วยคุณได้อย่างไรว่าคุณมีประสบการณ์ในสิ่งที่เป็นรสชาติที่จะตาย."
เมอร์ซี่? ให้ความเมตตาไม่ว่า Luojia ยังไม่ได้กล่าวถึงเธอปัจจัยสงสารมากแล้วไม่มี
พระอาทิตย์ส่องแสงบน Windows แต่ไม่สามารถเจาะเพื่อสลัว
Luojia ช้าเปิดตาของเขานอนอยู่บนโต๊ะชามนึ่งสมุนไพร, ร่างของหญิงสาวที่ยืนอยู่ในหน้าต่างเท่านั้นที่จะเห็นน้ำตกเหมือนอูฟา หน่วยความจำที่คลุมเครือดูเหมือนว่าตัวอ่อนในอ้อมแขนของเขาชอบทำฝันนานความฝันที่เป็นไขมันและลูกสุกรเล็ก ๆ น้อย ๆ มันเยิ้มประตูสมองเต็มไปด้วยรอยยิ้ม: "Fu Huang ผม ไม่ได้สวย? "ในขณะที่ความรู้สึกของชีวิต
แต่เขาไม่ทราบว่ามายากลยังคงเป็นจริง ในด้านหน้าของหญิงสาวที่เธอแต่งตัวเรียบร้อยโดยไม่มีหน่วยความจำน้อยที่สุดของความหวาดกลัว ขณะนี้แปลกตาของเขาจู่ ๆ ก็อยากที่จะเจาะที่เสื้อคลุมสีขาวนุ่มดูที่ว่าหลายปีที่ผ่านมาว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของร่างกายไขมันและไขมันเช่นลูกสุกรได้อย่างราบรื่น แต่ที่เห็นได้ชัดว่าหุ่นผอมเพรียว ไม่ได้อีกต่อไปไม่ได้มีความเป็นเด็กที่น่ารัก ทันใดนั้นเขาก็ส่ายหัวของเขาก็ดูเหมือนว่าจะแกว่งเหล่านี้เปิดความคิดไร้สาระ แต่โชคดีที่ดวงตาของเขาอีกครั้งกวาดทำความสะอาดทุกที่หรือชิ้นส่วนของกระโปรงฉีกขาดใด ๆ เขาคิดว่ามันจะต้องได้รับความฝัน, ความฝันของการที่ไม่ถูกต้องของตัวเอง ตัวเองจะไม่พบว่าปีศาจน้อยแสดงความเกลียดชัง - อย่าลืมเธอเป็นเจ้าหญิงบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ลบหลู่!
ดูเหมือนว่าจะรู้สึกว่าดวงตาของเขา Fangfei ช้ากลับมายิ้มด้วยการสัมผัสของคนอื่น "มหาบพิตรคุณจนตื่นขึ้นมาผมได้รับยา ?. "
เขาประหลาดใจที่จะลุกขึ้นนั่งบนร่างกาย ****: "นี่ ฉันยาเสพติดในการรักษาไหลเวียนไม่ดี? ""
ไม่สามารถ! ฉันต้องการที่จะวางยาพิษคุณ! "
ทันใดนั้นเขาก็จำได้ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้เกือบจะกระโดดขึ้น เขาฟังโกรธ "ฝาง Fei คุณคุณ ...... "
"ที่ฉันทำ"
เขาทรุดรู้สึกอ่อนแอ ในกรณีนี้มีสติมีเหตุผลช้าขึ้น พยาธิกำเนิดของตัวเองเธอไม่ได้ใช้โอกาสที่จะเป็นอันตรายต่อตัวเองว่าจงใจจะพยายามที่จะวางยาพิษเจ้าชาย? นอกจากนี้เจ้าชายหายเป็นปกติหรือไม่เป็นน้ำหนักที่สำคัญเธอจะหลบหนี
Qieqie หัวใจหลังจากทั้งหมดได้กลัวที่จะให้ข่าวร้ายเป็นเวลานานจะถามพวกเขา: "วิธีเจ้าชาย"
. "ผม ถามไม่ตาย"
เขามีความสุข แต่ผมไม่ทราบว่าวิธีการที่จะแสดงความดีใจนี้ในตอนท้ายของยาเสพติด เครื่องดื่ม n ได้ยินเสียงเยาะเย้ยเธอ: "เครื่องดื่มเพื่อดื่มกลัวมันไม่เห็นดวงอาทิตย์ในวันพรุ่งนี้ ???"
เขาเอายาว Wan, เนื้อแล้วชามบนโต๊ะ
"ฝาง Fei คุณนี้ไหลเวียนไม่ดีไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้?"
Fangfei กัดริมฝีปากของเธอได้หรือไม่ มันขึ้นอยู่กับสภาพของเขาไม่ได้หรือไม่
นั่นลวดเล็ก ๆ น้อย ๆ เจ้าเล่ห์เส้นใยไม่แตกต่างกันที่จะตกตา Ruluo เจี๋ยขนาดเล็กเด็กคนนี้ฉลาดแกมโกง หัวใจของเขาถอนหายใจเธอไม่สามารถแบกของเธอเองบนกองไฟ? ฉันไม่สามารถแบกไม่ไหว คว้าคอและโกรธแม้ก่อนหน้านี้ของเธอฉันรู้สึกกลัว
ทันใดนั้นเขาก็กระซิบประโยค "ฝางเฟคุณเกลียดฉัน?"