นิทานอาเซียน เรื่อง หมู่บ้านอาเซียน

นิทานอาเซียน เรื่อง หมู่บ้านอาเซียน
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ชื่อว่า หมู่บ้านอาเซียน ซึ่งอยู่ทางภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในหมู่บ้านแห่งนี้มีผู้คนจาก 10 ประเทศ ได้มาอาศัยอยู่และเป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกัน

ประเทศแรกคือ ประเทศอินโดนีเซีย ประเทศที่ 2 คือ ประเทศเวียดนาม ประเทศที่ 3 คือ ประเทศบรูไนดารุสซาลาม ประเทศที่ 4 คือ ประเทศมาเลเซีย ประเทศที่ 5 คือ ประเทศไทย

ประเทศที่ 6 คือ ประเทศลาว ประเทศที่ 7 คือประเทศฟิลิปปินส์ ประเทศที่ 8 คือประเทศพม่า ประเทศที่ 9 คือประเทศกัมพูชา และประเทศสุดท้าย คือ ประเทศสิงคโปร์

พวกเขารวมตัวกันเพื่อสร้างมิตรภาพและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน โดยมีสัญลักษณ์ คือ รวงข้าวสีเหลือง 10 รวง โดยมัดรวมกันไว้ โดยมีสีในสัญลักษณ์ทั้งหมด 4 สี คือ สีขาว ซึ่งหมายถึง ความบริสุทธิ์ สีเหลือง หมายถึง ความเจริญรุ่งเรือง สีน้ำเงิน หมายถึง สันติภาพและความมั่นคง และสีแดง หมายถึง ความกล้าหาญและความก้าวหน้า

ในหมู่บ้านแห่งนี้ ชาวบ้านจะมีการแยกประชากรแต่ละประเทศ เพื่ออาศัยอยู่ในโซนของประเทศตนเอง และพวกเขาก็จะยังคงรักษาวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียมประเพณี และภาษาของประเทศตนเองไว้ เพื่อที่จะนำมาเผยแพร่ให้กับเพื่อนบ้านในประเทศอื่นๆในหมู่บ้านอาเซียนได้ศึกษา

ทุกวันพุธสมาชิกทุกคนจะมารวมตัวกันเพื่อทำกิจกรรมร่วมกัน และกิจกรรมที่ว่านี้ก็คือ การปลูกผักสวนครัว ซึ่งเป็นข้อเสนอในการจัดกิจกรรมของประเทศไทย โดยที่ทุกคนจะร่วมกันดูแลรักษาและเก็บผลผลิตเพื่อนำมาเป็นวัตถุดิบในการประกอบอาหาร

วันหนึ่งสมาชิกในหมู่บ้านของประเทศไทยและกัมพูชาเกิดข้อทะเลาะวิวาทกันขึ้น และทำให้ประชากรจากทั้งสองประเทศไม่พูดคุยกันและแทบที่จะไม่มองหน้ากันเลย จึงทำให้ทุกคนในหมู่บ้านเกิดข้อสงสัยกันขึ้น และปัญหาก็ค่อยๆขยายวงกว้างขึ้น
การทะเลาะกันครั้งนี้ของคนในหมู่บ้านอาเซียนทำให้เกิดปัญหาในหมู่บ้านขึ้น โดยที่ต่างฝ่ายต่างเข้าข้างกัน โดยที่ไม่ยอมฟังเหตุผลของฝ่ายตรงข้าม ทำให้ผู้คนในหมู่บ้านอาเซียนเกิดความร้าวฉานกันขึ้น หมู่บ้านอาเซียนค่อยๆเกิดปัญหาขึ้นจากคนสองฝ่าย

ในเมื่อเกิดปัญหาขึ้นจึงทำให้ต้องมีบุคคลที่สามซึ่งมีความเป็นกลางมาตัดสินปัญหาที่เกิดขึ้นภายในหมู่บ้านอาเซียน และทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าให้มีการจัดประชุมขึ้นในหมู่บ้านอาเซียน เพื่อหาข้อสรุปของปัญหาที่เกิดขึ้น

และในที่สุดสิ่งที่ทุกคนคาดหวังก็เกิดขึ้น เมื่อการประชุมหาข้อสรุปของปัญหาเป็นไปอย่างสันติและยุติธรรมกับทั้งสองฝ่าย จึงทำให้ชาวบ้านในหมู่บ้านอาเซียนกลับมาปรองดองกันอีกครั้งและรักใคร่กลมเกลียวกันมากขึ้นกว่าที่ผ่านมา และทุกคนก็กลับมาใช้ชีวิตดังเดิมที่มีแต่น้ำใจและรอยยิ้มที่มอบให้กัน จบ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิทานอาเซียนเรื่องหมู่บ้านอาเซียนกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีหมู่บ้านแห่งหนึ่งชื่อว่าหมู่บ้านอาเซียนซึ่งขณะนี้ทางภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในหมู่บ้านแห่งนี้มีผู้คนประเทศได้มาจากเนชั่ 10 อาศัยขณะนี้และเป็นเพื่อนบ้านที่ดีกันต่อประเทศแรกคือประเทศประเทศที่ 2 คืออินโดนีเซียเวียดนามประเทศประเทศประเทศที่ 3 คือบรูไนดาสซาลามรุคือประเทศประเทศที่ 4 5 คือประเทศไทยมาเลเซียประเทศที่ประเทศที่6 คือประเทศประเทศที่ 7 คือลาวฟิลิปปินส์ประเทศประเทศประเทศที่ 8 คือพม่าประเทศที่ 9 คือกัมพูชาประเทศประเทศและประเทศสุดท้ายคือสิงคโปร์พวกเขาเพื่อสร้างมิตรภาพรวมตัวกันและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันโดยมีสีข้าวสัญลักษณ์คือรวงมัดเหลือง10 รวงโดยรวมกันไว้โดยมีสีในทั้งหมดสัญลักษณ์ 4 สีคือสีขาวซึ่งหมายถึง ความบริสุทธิ์สีเหลืองหมายถึงความเจริญรุ่งเรืองสีน้ำเงินหมายถึงสันติภาพและความมั่นคงและสีแดงหมายถึงกล้าหาญและความก้าวหน้าความในหมู่บ้านแห่งนี้จะมีหัวเรื่อง: การบ้านชาวแยกประชากรแต่ละขณะนี้ในประเทศเพื่ออาศัยโซนของประเทศและพวกตนเอง เขาจะยังก็คงรักษาวัฒนธรรมขนบธรรมเนียมประเพณีเอไอเอสมารีนการจราจรและของประเทศตนเองไว้เพื่อที่จะมานำให้กับเพื่อนบ้านเผยแพร่อื่น ๆ ในประเทศศึกษาเป็นในหมู่บ้านอาเซียนได้ทุกการธนาคารวันพุธสมาชิกทุกคนจะมารวมตัวกันกันและร่วมกิจกรรมเพื่อทำกิจกรรมที่ว่าได้หัวเรื่อง: การนี้ก็คือร้านครัวซึ่งเป็นปลูกผักสวนหัวเรื่อง: การจัดกิจกรรมในข้อเสนอโดยที่ทุกคนของประเทศไทยร่วมกันจะดูแลและรักษาเก็บผลผลิตเพื่อนำมาเป็นวัตถุดิบในหัวเรื่อง: การประกอบอาหารการธนาคารวันหนึ่งสมาชิกของประเทศไทยและในหมู่บ้านกัมพูชาเกิดทะเลาะวิวาทข้อกันและขึ้นจากเนชั่ทำให้ประชากรทั้งสองประเทศและไม่พูดคุยกันที่จะไม่แทบมองหน้ากันเลยจึงทำให้ทุกคนในหมู่บ้านเกิดผู้ช่วยและข้อสงสัยกันขึ้นก็ค่อยๆขยายวงกว้างขึ้นครั้งนี้กันหัวเรื่อง: การทะเลาะ ของคนในหมู่บ้านอาเซียนทำให้เกิดผู้ช่วยในหมู่บ้านขึ้นโดยที่ฝ่ายต่างต่างกันโดยที่ไม่เข้าข้างยอมฟังเหตุผลของฝ่ายตรงข้ามทำให้ผู้คนในหมู่บ้านอาเซียนเกิดกันความร้าวฉานขึ้นหมู่บ้านอาเซียนค่อยๆเกิดผู้ช่วยขึ้นจากเนชั่คนสองฝ่ายในเมื่อเกิดปัญหาขึ้นจึงทำให้ต้องมีบุคคลที่สามซึ่งมีความเป็นกลางมาตัดสินปัญหาที่เกิดขึ้นภายในหมู่บ้านอาเซียนและทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่าให้มีการจัดประชุมขึ้นในหมู่บ้านอาเซียนเพื่อหาข้อสรุปของปัญหาที่เกิดขึ้นและในที่สุดสิ่งที่ทุกคนคาดหวังก็เกิดขึ้นเมื่อการประชุมหาข้อสรุปของปัญหาเป็นไปอย่างสันติและยุติธรรมกับทั้งสองฝ่ายจึงทำให้ชาวบ้านในหมู่บ้านอาเซียนกลับมาปรองดองกันอีกครั้งและรักใคร่กลมเกลียวกันมากขึ้น กว่าที่ผ่านมาและทุกคนก็กลับมาใช้ชีวิตดังเดิมที่มี แต่น้ำใจและรอยยิ้มที่มอบให้กันจบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

东盟，东盟
故事村从前，有一个叫村与村这是东南亚地区。在这个村子里有人从国家10生活是好邻居，

。印度尼西亚国家的第一个国家是越南国家第2第3第4文莱国家是马来西亚泰国国家第5

第6是老挝国家国家国家是菲律宾第7第8是柬埔寨和缅甸是个第9新加坡

他们聚集在友谊和团结性ข้าวสี穗穗黄10被捆绑在一起。通过4颜色颜色为白色，象征纯洁的意思是黄色蓝色象征着和平与安全，红色代表勇气和进步

在这个村子里的村民，每个国家有人口分离。在自己国家的生活区。他们会继续保持自己国家的语言和文化所同化。
每周三的成员都会聚集一起做活动，这一活动是种植蔬菜。这是建议的活动。
有一天，泰国和柬埔寨的村庄成员出生了争吵。这两个国家的人口，几乎不说话，也不看着对方。让每个人都在怀疑的家乡。这次的争吵引起村里人的村庄了东盟在双方的支持。没有不讲理的对手。使人发生纠纷的东盟村。
当问题发生时，需要有第三方公正判断的问题，东盟内部的村庄有人认为，东盟会议村。
最后，每个人都期待发生。当会议的结论是，公平问题双方和平大家都回到正常生活，但您给的微笑。