พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์พระโอวาทพระ

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

พระโอวาทพระอรหันต์จี้กง

ประทานไว้เนื่องในโอกาสประชุมธรรม2 วัน ณ พุทธสถานไท่ซิง จ.ราชบุรี

วันอาทิตย์ที่ 20กรกฎาคม พุทธศักราช 2557


สาธุชนกราบขอประทานพระโอวาทชี้แนะ

ส่องตนด้วยกระจกเงา

จะมองเห็นแต่เพียงรูปลักษณ์ผิวภายนอกของตน

ส่องตนด้วยความประพฤติของผู้คน

จะมองเห็นความถูกผิดดีชั่วของตน

ส่องตนด้วยพุทธจิต

จะมองเห็นจริตมายาอารมณ์ของตน

เราคือ

พระอรหันต์จี้กง รับบัญชาจาก

พระอนุตตรธรรมมารดา ลงสู่แดนโลกา เข้าประตูพุทธะ น้อมกราบ

องค์มารดาแล้ว ถามศิษย์รักทั้งหลายสุขสบายดีฤๅ น้อมสงบจิตตั้งใจฟัง

ฮา ฮา




จะตัดสิ้นกิเลสในใจนั้น คือปณิธานสำคัญผู้บำเพ็ญแท้

ฉันทาหกอารมณ์เจ็ดตัดแน่วแน่ ทวนกระแสมุ่งหน้าฝ่าทะเลเพลิง

ธรรมลึกล้ำปณิธานจะศึกษา พุทธภาวะผู้รู้แจ้งจักได้รับ

ไตรรัตน์นั้นแยบคายสุดคณานับ ธรรมสดับนำบำเพ็ญพ้นว่ายเวียน

อนุตตรวิถีปณิธานขอบรรลุ ตั้งจิตมั่นมุมานะเดินทางฟ้า

กายใจเป็นหนึ่งทุ่มเททั้งชีวา ด้วยศรัทธาปณิธานบรรลุธรรม

ปณิธานเสริมด้วยพลังความมุ่งมั่น รากฐานแกร่งจึงหยัดยืนยาวนานได้

ต้องรอบคอบไม่ผิดจากธรรมะไป ต้นถึงปลายไม่ห่างจากปณิธาน

รู้ชีวิตกำหนดชีวิตชัดเจน อย่าได้เห็นเป็นเรื่องล้อเล่นหนา

เวลาวารีไม่ย้อนคืนกลับมา ถนอมรักษาโอกาสเร่งบำเพ็ญ

เข้าใจไหม

ศิษย์รักเอ๋ย...

แรงไฟสุขุมเป็นสิ่งสำคัญในการบำเพ็ญปฏิบัติ เพราะหากว่า ไร้ซึ่งแรงไฟสุขุมแล้วแม้นสั่งสมบุญมากมาย คุณธรรมบารมีมากเท่าใด ย่อมจบสิ้นลงได้ เมื่อพบการทดสอบหากแรงไฟสุขุมมิได้ฝึกฝน มิได้ผ่านการเคี่ยวหลอมเพียงพอ แม้จะกล่าวว่า บำเพ็ญมานานมากเพียงใด ก็มิอาจสำเร็จได้ มิอาจเดินถึงปลายทางได้ฉะนั้น สำคัญยิ่งในปัจจุบันนี้ คือ แรงไฟสุขุมของผู้บำเพ็ญ ยังมิเพียงพอลองย้อนส่องตนด้วยพุทธจิต




มีหรือไม่...เมื่อเผชิญสถานการณ์ถูกตำหนิจากผู้ใหญ่

หรือถูกวิพากษ์วิจารณ์จากผู้น้อย

แล้วเกิดสีหน้าไม่พอใจ ขัดเคือง นั่นคือ แรงไฟสุขุมยังไม่พอ




มีหรือไม่...เมื่อได้ยินคำนินทา ใส่ร้าย

แล้วเกิดอารมณ์น้อยใจ ท้อแท้ใจ ไม่อยากบำเพ็ญต่อไป

นั่นคือ แรงไฟสุขุมยังไม่พอ

มีหรือไม่...ยามมองเห็นสิ่งของสวยงาม

แล้วอยากได้ จนมิอาจควบคุมตน

นั่นคือ แรงไฟสุขุมยังไม่พอ




ยังมีอีกมากศิษย์ลองย้อนทบทวนตน ในชีวิตประจำวัน เมื่อรู้ตนต้องแก้ไขจุดบกพร่องเพื่อที่จะเอาชนะใจตน มิใช่ชนะผู้อื่น ด้วยเหตุที่เห็นมากมาย ผู้บำเพ็ญต่างเดินไม่ถึงปลายทาง เป็นเพราะพบทดสอบจากบุคคล จากเรื่องราวสถานการณ์ต่างต่าง จนทำให้กีดกั้นตัวเองออกห่างจากธรรมไป ด้วยเหตุที่ยังมิได้ผ่านการเคี่ยวหลอม ฝึกแรงไฟใจสุขุมเพียงพอผู้ที่สามารถอดทนผ่านความลำบากต่างต่างได้ ย่อมได้รับการ เคี่ยวหลอม แต่ผู้ที่ไม่ยอมจะลำบากย่อมมิอาจยกระดับการบำเพ็ญได้ เพราะการบำเพ็ญนั้น คือ การขัดเกลาแก้ไขตนเจียระไนตน หากไม่ยอมเสียเปรียบบ้าง ไม่ยอมเจ็บตัวบ้าง จะรู้ซึ้งถึงสัจธรรมได้อย่างไร

ชีวิตนี้มีใครบ้างไม่พบทุกข์ แม้ว่าพยายามหลีกหนีเท่าใด ก็หนีไม่พ้น ความทุกข์ ใช่หรือไม่ ลองมองดูข้อดีของความทุกข์บ้างเป็นไร

เพราะเจอทุกข์...จึงคิดถึงธรรม

เพราะเวไนยทุกข์...ธรรมะจึงฉุดช่วย

เพราะผ่านความทุกข์...จึงรู้รสชาติแห่งชีวิต

เพราะรับรู้ความทุกข์...จึงเข้าใจผู้อื่น

และบังเกิดจิตเมตตา ช่วยเหลือ




บางคน เพราะผ่านความทุกข์สาหัสมาก่อน เมื่อได้พบธรรมะ เปลี่ยนชีวิตจากทุกข์เป็นสุข จึงเกิดศรัทธาปณิธาน จะช่วยเวไนย ให้พ้นจากทุกข์ เช่นนี้ ความทุกข์ก็มีข้อดี มิใช่หรือ

รู้จักทุกข์ แต่อย่าจมอยู่กับความทุกข์ มองให้ทะลุ มองให้เห็นซึ่งแก่นแท้ของธรรมะมิเช่นนั้น จะหลงอยู่ในอารมณ์แห่งความทุกข์ ความสุข มิจบสิ้น ในโลกนี้หนีไม่พ้นสุขทุกข์ปะปนกันไปมีเพียงแต่บำเพ็ญธรรมเท่านั้น จึงจะอยู่เหนือโลกีย์วิสัย

เข้าใจไหม




ดังนั้น ทุกขณะยามเผชิญปัญหาใดต้องกำราบอารมณ์ตน หยุดให้ทันด้วยเตือนตนทุกครั้งว่า ต้องฝึกแรงไฟสุขุม ต้องบำเพ็ญจิต ให้ก้าวหน้า ศิษย์จึงได้ ยิ่งบำเพ็ญยิ่งยกระดับใจของตน

เข้าใจไหม




ศิษย์รักเอ๋ย...บุคลากรตั้งใจฟัง

สายตาฟ้ามองชัดเจน จิตศรัทธาพลังยิ่งใหญ่มหาปณิธาน สะเทือนฟ้าได้เซียนพุทธะร่วมอวยชัย เทพผีต่างร่วมหนุนนำ ช่วยงานธรรมะ อย่าได้ดูแคลน ในวันนี้ธรรมะแผ่กว้างก็ด้วยพระโองการฟ้า จิตใจที่มีแต่เพื่อส่วนรวม โดยไร้ส่วนตน ก็คือเทียนมิ่ง เช่นกัน




จิตใจยุติธรรมเสมอภาคดำเนินธรรม จะช่วยให้งานธรรมะ ยิ่งแผ่กว้าง อนุเคราะห์ผู้คนเป็นจี้กงน้อย เข้าถึงทุกคนเดินไปทั่วหล้า ตามหาผู้มีบุญสัมพันธ์นำฉุดช่วยส่งเสริมให้ถึงฝั่ง อย่าได้ท้อแท้ ทิ้งลงกลางคัน บรรพชนลูกหลานต่างรออาศัยบารมีแห่งธรรมสาดส่องถึง ฉะนั้น




จึงมิควรที่จะทอดทิ้งใคร...แม้แต่ผู้เดียว

จึงมิควรที่จะมองข้ามใคร...แม้แต่ผู้เดียวให้โอกาสทุกคนได้ฝึกฝนตน ช่วยงานธรรมะ คือ ให้โอกาสเขาได้ เจริญปณิธานสร้างบุญกุศล เจ้าให้โอกาสเขา ฟ้าก็จะให้โอกาสแด่เจ้า เช่นกัน




ขอเพียงวันนี้ มุ่งมั่นจริงใจ ศรัทธาถึงที่สุด คือ เข้าใจถึงที่สุดใน จิตฟ้า ในหลักธรรมในจิตใจของบรรพจารย์อาวุโสทั้งหลาย หยัดยืนให้ได้ถึงปลายทาง จะได้รับมรรคผลแน่แท้ สำคัญว่าต่อเพื่อนผู้ร่วมบำเพ็ญ ต้องสมานไมตรี ประคับประคอง ส่งเสริมกันให้ได้ตลอดทาง จึงจะพบความสำเร็จ งานแห่งฟ้าคนเดียวทำมิได้หนา ต้องร่วมกันก้าวพร้อมกัน

เข้าใจไหม




รักษาศรัทธาปณิธานมุ่งมั่นของตนให้ดี ทะยานมุ่งหน้าบุกเบิก อนาคตแห่งธรรมจักรุ่งโรจน์อาจารย์อวยชัยให้ทุกคน ร่มเย็นผาสุก อย่าได้ทุกข์ใจ

จรดพู่กัน

ฮา ฮา หยุด







หมายเหตุ **

ฉันทาหก คือ ใจเอนเอียงเพราะ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัสอารมณ์ปรุงแต่ง

อารมณ์เจ็ด คือยินดี โทสะ เศร้าโศก ร่าเริง รัก เกลียด ราคะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์พระโอวาทพระอรหันต์จี้กงประทานไว้เนื่องในโอกาสวันวิทยาลัยอิสลามศึกษาธรรม 2 ณ พุทธสถานไท่ซิงจ. ราชบุรีวันที่ 20 กรกฎาคมพุทธศักราชอาทิตย์ 2557 สาธุชนกราบขอประทานพระโอวาทชี้แนะส่องตนด้วยกระจกเงาจะมองเห็น แต่เพียง รูปลักษณ์ภายนอกผิวของตนส่องตนด้วยความประพฤติของผู้คนจะถูกผิดมองเห็นความดีของตนชั่วส่องตนด้วยพุทธจิตจะมายาอารมณ์มองเห็นจริตตนของเราคือพระอรหันต์จี้กงรับบัญชาจากพระอนุ ตตรธรรมมารดาลงเข้าสู่แดนโลกาประตูพุทธะน้อมกราบองค์มารดาแล้วถามศิษย์รักดีทั้งหลายสุขสบายฤๅน้อมสงบจิตตั้งใจฟังฮาฮาในใจจะตัดสิ้นกิเลสนั้นคือปณิธานสำคัญผู้บำเพ็ญแท้ฉันทาหกเจ็ดตัดอารมณ์ แน่วแน่ทวนกระแสมุ่งหน้าฝ่าทะเลเพลิงศึกษาพุทธธรรมลึกล้ำปณิธานจะรู้ภาวะผู้ได้รับแจ้งจักไตรรัตน์นั้นแยบคายสุดท้ายคณานับสดับธรรมนำบำเพ็ญพ้นว่ายเวียนอนุตตรวิถีบรรลุปณิธานขอตั้งจิตมั่นมุมานะเดินทางฟ้ากายใจเป็นหนึ่งทุ่มเททั้งชีวาด้วยศรัทธาปณิธานบรรลุธรรมปณิธานเสริมพลังด้วยความมุ่งมั่นรากฐานแกร่งจึงหยัดยืนยาวนานได้ไม่ต้องรอบคอบธรรมะผิดจากไปไม่ถึงปลายต้นห่างจากปณิธานรู้ชีวิตกำหนดชีวิตชัดเจนอย่าได้เป็นเรื่องเห็น ล้อเล่นหนาวารีเวลาไม่ย้อนคืนกลับมาถนอมรักษาโอกาสเร่งบำเพ็ญเข้าใจไหมศิษย์รักเอ๋ย ... แรงไฟสุขุมเป็นสิ่งสำคัญในการบำเพ็ญปฏิบัติเพราะหากว่าไร้ซึ่งแรงไฟสุขุมแล้วแม้นสั่งสมบุญมากมายคุณธรรมบารมีมากเท่าใดย่อม จบสิ้นลงได้เมื่อพบการทดสอบหากแรงไฟสุขุมมิได้ฝึกฝนมิได้ผ่านการเคี่ยวหลอมเพียงพอแม้จะกล่าวว่าบำเพ็ญมานานมากเพียงใดก็มิอาจสำเร็จได้มิอาจเดินถึงปลายทางได้ฉะนั้นสำคัญยิ่งในปัจจุบันนี้คือแรงไฟ สุขุมของผู้บำเพ็ญยังมิเพียงพอลองย้อนส่องตนด้วยพุทธจิตมีหรือไม่ ... เมื่อเผชิญสถานการณ์ถูกจากผู้ใหญ่ตำหนิวิพากษ์วิจารณ์จากผู้ถูกหรือน้อยแล้วเกิดสีหน้าไม่พอใจขัดเคืองนั่นคือแรงไฟสุขุมยังไม่พอมีหรือไม่ ... เมื่อได้ยินคำนินทาใส่ร้ายแล้วเกิดอารมณ์น้อยใจท้อแท้ใจไม่อยากบำเพ็ญต่อไปนั่นคือแรงไฟสุขุมยังไม่พอมีหรือไม่ ... ยามมองเห็นสิ่งของสวยงามแล้วอยากได้จนมิรัตนาควบคุมตนนั่นคือแรงไฟ สุขุมยังไม่พอยังมีอีกมากศิษย์ลองย้อนทบทวนตนเมื่อวันในชีวิตประจำตนต้องแก้ไขจุดบกพร่องรู้เพื่อที่จะเอาชนะใจตนมิใช่ชนะผู้อื่นด้วยเหตุเห็นมากมายผู้ที่ไม่บำเพ็ญต่างเดินถึงปลายทางเป็นเพราะพบทดสอบ จากบุคคลจากเรื่องราวสถานการณ์ต่างต่างจนทำให้กีดกั้นตัวเองออกห่างจากธรรมไปด้วยเหตุที่ยังมิได้ผ่านการเคี่ยวหลอมฝึกแรงไฟใจสุขุมเพียงพอผู้ที่สามารถอดทนผ่านความลำบากต่างต่างได้ย่อมได้รับการเคี่ยวหลอม แต่ผู้ ที่จะไม่ยอมลำบากย่อมมิรัตนายกระดับการบำเพ็ญได้เพราะการบำเพ็ญนั้นคือการขัดเกลาแก้ไขตนเจียระไนตนเพลงหากไม่ยอมเสียเปรียบบ้างบ้างจะไม่ยอมเจ็บตัวได้รู้ซึ้งถึงสัจธรรมอย่างไรนี้มีชีวิตใครบ้างไม่พบทุกข์แม้ว่า พยายามหลีกหนีเท่าใดก็หนีพ้นความไม่ทุกข์หรือไม่ใช่ข้อดีลองมองดูของความทุกข์บ้างเป็นไรเพราะเจอทุกข์ ... จึงคิดถึงธรรมเพราะเวไนยทุกข์ ... ธรรมะจึงฉุดช่วยเพราะผ่านความรู้จึงทุกข์ ... รสชาติแห่งชีวิตเพราะรับรู้ความทุกข์ ... จึงเข้าใจผู้อื่นและบังเกิดจิตเมตตาช่วยเหลือบางคนความทุกข์สาหัสเพราะผ่านมาก่อนเมื่อได้พบธรรมะบชีวิตจากทุกข์เป็นสุขจึงเกิดศรัทธาปณิธานจะช่วยเวไนยทุกข์เช่นจากนี้ให้พ้น ทุกข์ก็มีความข้อดีมิใช่หรือรู้จักทุกข์ แต่อย่าจมอยู่กับความทุกข์มองให้ทะลุมองให้เห็นซึ่งแก่นแท้ของธรรมะมิเช่นนั้นจะอยู่ในหลงทุกข์อารมณ์แห่งความสุขในความมิจบสิ้นหนีโลกนี้ไม่พ้นสุข ทุกข์ปะปนกันไปมีเพียง แต่บำเพ็ญธรรมเท่านั้นจึงจะอยู่เหนือโลกีย์วิสัยเข้าใจไหมดังนั้นทุกขณะยามเผชิญปัญหาใดต้องกำราบอารมณ์ตนอิสลามศึกษาให้ทันทุกครั้งว่าด้วยเตือนตนต้องฝึกแรงไฟสุขุมต้องบำเพ็ญจิตให้ก้าวหน้าศิษย์จึง ยิ่งบำเพ็ญยิ่งได้ใจของระดับยกตนเข้าใจไหมศิษย์รักเอ๋ย ... บุคลากรตั้งใจฟังสายตามองฟ้าชัดเจนจิตศรัทธาพลังยิ่งใหญ่มหาปณิธานสะเทือนฟ้าได้เซียนพุทธะส่วนตัวอวยชัยเทพผีต่างส่วนตัวหนุนธรรมะอย่าได้นำช่วยงาน ดูแคลนในวันนี้ก็แผ่กว้างธรรมะพระโองการด้วยที่มีฟ้าจิตใจ แต่เพื่อส่วนรวมโดยไร้ส่วนตนก็คือเทียนมิ่งเช่นกันจิตใจยุติธรรมเสมอภาคดำเนินธรรมจะช่วยให้งานธรรมะยิ่งแผ่กว้างชมรมผู้คนเป็นจี้กงน้อยเข้าถึง ทุกคนเดินทั่วหล้าตามไปหาผู้มีบุญสัมพันธ์นำฉุดช่วยส่งเสริมให้ได้ถึงฝั่งอย่าท้อแท้ทิ้งลงกลางคันบรรพชนลูกหลานต่างรออาศัยบารมีแห่งธรรมสาดส่องถึงฉะนั้นจึงมิควรที่จะทอดทิ้งใคร ... แม้แต่ ผู้เดียวจึงมิควรที่จะมองข้ามใคร ... แม้แต่ผู้คนเดียวให้ได้ทุกโอกาสฝึกฝนตนช่วยงานธรรมะคือโอกาสให้เขาได้เจริญปณิธานสร้างกุศลเจ้าบุญโอกาสเขาให้ฟ้าก็จะให้โอกาสกันแด่เจ้าเช่นขอ เพียงวันนี้มุ่งมั่นจริงใจศรัทธาถึงที่สุดคือเข้าใจถึงที่สุดในจิตฟ้าในหลักธรรมในจิตใจของบรรพจารย์อาวุโสทั้งหลายหยัดยืนให้ได้ถึงปลายทางจะได้รับมรรคผลแน่แท้สำคัญว่าต่อเพื่อนผู้ร่วมบำเพ็ญต้องสมานไมตรีประคับประคองส่งเสริม กันจะให้ได้พบจึงตลอดทางแห่งความสำเร็จฟ้างานคนเดียวทำมิได้หนาต้องส่วนตัวกันก้าวพร้อมกันไหมเข้าใจรักษาศรัทธาปณิธานมุ่งมั่นตนให้ดีของหน้าทะยานมุ่งบุกเบิกอนาคตแห่งธรรมจักรุ่งโรจน์อาจารย์อวยชัยให้ทุกคน ร่มเย็นผาสุกอย่าทุกข์ใจได้จรดพู่กันฮาฮาอิสลามศึกษาหมายเหตุ ** ฉันทาหกคือใจเอนเอียงเพราะรูปรสกลิ่นเสียงสัมผัสอารมณ์ปรุงแต่งอารมณ์เจ็ดคือยินดีโทสะเศร้าโศกร่าเริงรักเกลียดราคะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

小心不出錯從最初哲學承諾到末端不是很遠從他知道的生活

生活沒明顯地看見作為笑話，不是一厚實的
時間
回到蜜餞機會加速



您瞭解愛門徒Ajarn

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์

พระโอวาทพระอรหันต์จี้กง

ประทานไว้เนื่องในโอกาสประชุมธรรมท่องเที่ยวเพื่อรับฟังเรื่องราวของ 2 ณพุทธสถานไท่ซิงจ.ราชบุรี

วันอาทิตย์ที่ 20 กรกฎาคมพุทธศักราช 2557


สาธุชนกราบขอประทานพระโอวาทชี้แนะ

ส่องตนด้วยกระจกเงา

จะมองเห็นแต่เพียงรูปลักษณ์ผิวภายนอกของตน

ส่องตนด้วยความประพฤติของผู้คน

จะมองเห็นความถูกผิดดีชั่วของตน

ส่องตนด้วยพุทธจิต

จะมองเห็นจริตมายาอารมณ์ของตน

เราคือ

พระอรหันต์จี้กงรับบัญชาจาก

พระอนุตตรธรรมมารดาลงสู่แดนโลกาเข้าประตูพุทธะน้อมกราบ

องค์มารดาแล้วถามศิษย์รักทั้งหลายสุขสบายดีฤๅน้อมสงบจิตตั้งใจฟัง

ฮาฮา




จะตัดสิ้นกิเลสในใจนั้นคือปณิธานสำคัญผู้บำเพ็ญแท้

ฉันทาหกอารมณ์เจ็ดตัดแน่วแน่ทวนกระแสมุ่งหน้าฝ่าทะเลเพลิง

ธรรมลึกล้ำปณิธานจะศึกษา พุทธภาวะผู้รู้แจ้งจักได้รับ

ไตรรัตน์นั้นแยบคายสุดคณานับธรรมสดับนำบำเพ็ญพ้นว่ายเวียน

อนุตตรวิถีปณิธานขอบรรลุตั้งจิตมั่นมุมานะเดินทางฟ้า

กายใจเป็นหนึ่งทุ่มเททั้งชีวาด้วยศรัทธาปณิธานบรรลุธรรม

ปณิธานเสริมด้วยพลังความมุ่งมั่นรากฐานแกร่งจึงหยัดยืนยาวนานได้

ต้องรอบคอบไม่ผิดจากธรรมะไปต้นถึงปลายไม่ห่างจากปณิธาน

รู้ชีวิตกำหนดชีวิตชัดเจนอย่าได้เห็นเป็นเรื่องล้อเล่นหนา

เวลาวารีไม่ย้อนคืนกลับมาถนอมรักษาโอกาสเร่งบำเพ็ญ

เข้าใจไหม

ศิษย์รักเอ๋ย...

แรงไฟสุขุมเป็นสิ่งสำคัญในการบำเพ็ญปฏิบัติเพราะหากว่าไร้ซึ่งแรงไฟสุขุมแล้วแม้นสั่งสมบุญมากมายคุณธรรมบารมีมากเท่าใดย่อมจบสิ้นลงได้เมื่อพบการทดสอบหากแรงไฟสุขุมมิได้ฝึกฝนมิได้ผ่านการเคี่ยวหลอมเพียงพอบำเพ็ญมานานมากเพียงใดก็มิอาจสำเร็จได้มิอาจเดินถึงปลายทางได้ฉะนั้นสำคัญยิ่งในปัจจุบันนี้คือแรงไฟสุขุมของผู้บำเพ็ญยังมิเพียงพอลองย้อนส่องตนด้วยพุทธจิต




มีหรือไม่...เมื่อเผชิญสถานการณ์ถูกตำหนิจากผู้ใหญ่

หรือถูกวิพากษ์วิจารณ์จากผู้น้อย

แล้วเกิดสีหน้าไม่พอใจขัดเคืองนั่นคือแรงไฟสุขุมยังไม่พอ




มีหรือไม่...เมื่อได้ยินคำนินทาใส่ร้าย

แล้วเกิดอารมณ์น้อยใจท้อแท้ใจไม่อยากบำเพ็ญต่อไป

นั่นคือแรงไฟสุขุมยังไม่พอ

มีหรือไม่...ยามมองเห็นสิ่งของสวยงาม

แล้วอยากได้จนมิอาจควบคุมตน

นั่นคือแรงไฟสุขุมยังไม่พอ




ยังมีอีกมากศิษย์ลองย้อนทบทวนตนในชีวิตประจำวันเมื่อรู้ตนต้องแก้ไขจุดบกพร่องเพื่อที่จะเอาชนะใจตนมิใช่ชนะผู้อื่นด้วยเหตุที่เห็นมากมายผู้บำเพ็ญต่างเดินไม่ถึงปลายทางเป็นเพราะพบทดสอบจากบุคคลจนทำให้กีดกั้นตัวเองออกห่างจากธรรมไปด้วยเหตุที่ยังมิได้ผ่านการเคี่ยวหลอมฝึกแรงไฟใจสุขุมเพียงพอผู้ที่สามารถอดทนผ่านความลำบากต่างต่างได้ย่อมได้รับการเคี่ยวหลอมเพราะการบำเพ็ญนั้นคือการขัดเกลาแก้ไขตนเจียระไนตนหากไม่ยอมเสียเปรียบบ้างไม่ยอมเจ็บตัวบ้างจะรู้ซึ้งถึงสัจธรรมได้อย่างไร

ชีวิตนี้มีใครบ้างไม่พบทุกข์แม้ว่าพยายามหลีกหนีเท่าใดก็หนีไม่พ้นความทุกข์ใช่หรือไม่ลองมองดูข้อดีของความทุกข์บ้างเป็นไร

เพราะเจอทุกข์...จึงคิดถึงธรรม

เพราะเวไนยทุกข์...ธรรมะจึงฉุดช่วย

เพราะผ่านความทุกข์...จึงรู้รสชาติแห่งชีวิต

เพราะรับรู้ความทุกข์...จึงเข้าใจผู้อื่น

และบังเกิดจิตเมตตาช่วยเหลือ




บางคนเพราะผ่านความทุกข์สาหัสมาก่อนเมื่อได้พบธรรมะเปลี่ยนชีวิตจากทุกข์เป็นสุขจึงเกิดศรัทธาปณิธานจะช่วยเวไนยให้พ้นจากทุกข์เช่นนี้ความทุกข์ก็มีข้อดีมิใช่หรือ

รู้จักทุกข์แต่อย่าจมอยู่กับความทุกข์มองให้ทะลุมองให้เห็นซึ่งแก่นแท้ของธรรมะมิเช่นนั้นจะหลงอยู่ในอารมณ์แห่งความทุกข์ความสุขมิจบสิ้นในโลกนี้หนีไม่พ้นสุขทุกข์ปะปนกันไปมีเพียงแต่บำเพ็ญธรรมเท่านั้น

เข้าใจไหม




ดังนั้นทุกขณะยามเผชิญปัญหาใดต้องกำราบอารมณ์ตนหยุดให้ทันด้วยเตือนตนทุกครั้งว่าต้องฝึกแรงไฟสุขุมต้องบำเพ็ญจิตให้ก้าวหน้าศิษย์จึงได้ยิ่งบำเพ็ญยิ่งยกระดับใจของตน

เข้าใจไหม




ศิษย์รักเอ๋ย..... บุคลากรตั้งใจฟัง

ก็คือเทียนมิ่งเช่นกัน
สายตาฟ้ามองชัดเจนจิตศรัทธาพลังยิ่งใหญ่มหาปณิธานสะเทือนฟ้าได้เซียนพุทธะร่วมอวยชัยเทพผีต่างร่วมหนุนนำช่วยงานธรรมะอย่าได้ดูแคลนในวันนี้ธรรมะแผ่กว้างก็ด้วยพระโองการฟ้าจิตใจที่มีแต่เพื่อส่วนรวม



จิตใจยุติธรรมเสมอภาคดำเนินธรรม จะช่วยให้งานธรรมะยิ่งแผ่กว้างอนุเคราะห์ผู้คนเป็นจี้กงน้อยเข้าถึงทุกคนเดินไปทั่วหล้าตามหาผู้มีบุญสัมพันธ์นำฉุดช่วยส่งเสริมให้ถึงฝั่งอย่าได้ท้อแท้ทิ้งลงกลางคันฉะนั้น




จึงมิควรที่จะทอดทิ้งใคร...แม้แต่ผู้เดียว

จึงมิควรที่จะมองข้ามใคร...แม้แต่ผู้เดียวให้โอกาสทุกคนได้ฝึกฝนตนช่วยงานธรรมะคือให้โอกาสเขาได้เจริญปณิธานสร้างบุญกุศลเจ้าให้โอกาสเขาฟ้าก็จะให้โอกาสแด่เจ้า




เช่นกันขอเพียงวันนี้มุ่งมั่นจริงใจศรัทธาถึงที่สุดคือเข้าใจถึงที่สุดในจิตฟ้าในหลักธรรมในจิตใจของบรรพจารย์อาวุโสทั้งหลายหยัดยืนให้ได้ถึงปลายทางจะได้รับมรรคผลแน่แท้สำคัญว่าต่อเพื่อนผู้ร่วมบำเพ็ญประคับประคองส่งเสริมกันให้ได้ตลอดทางจึงจะพบความสำเร็จงานแห่งฟ้าคนเดียวทำมิได้หนาต้องร่วมกันก้าวพร้อมกัน

เข้าใจไหม




รักษาศรัทธาปณิธานมุ่งมั่นของตนให้ดีทะยานมุ่งหน้าบุกเบิกอนาคตแห่งธรรมจักรุ่งโรจน์อาจารย์อวยชัยให้ทุกคนร่มเย็นผาสุกอย่าได้ทุกข์ใจ

จรดพู่กัน

ฮาฮาหยุด







หมายเหตุ**

ฉันทาหกใจเอนเอียงเพราะคือรูปรสกลิ่นเสียงสัมผัสอารมณ์ปรุงแต่ง

อารมณ์เจ็ดคือยินดีโทสะเศร้าโศกร่าเริงรักเกลียดราคะ